Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@Hiala

 

Przecież wojna niszczy mężczyzn... I prawdopodobnie umrę jak moi przodkowie - żołnierze - w młodym wieku, mam tylko (w sensie bezpośrednim) - mamę, brata i siostrę, ostatnio wszyscy działali mi na nerwy - wszystko musiało być na mojej głowie, powiem coś pani: ci, którzy działają mi na nerwy (biurokraci, komornik, umysłowo chorzy i członkowie wszystkich sekt monoteistycznych, nomen omen: wyznawcy różnicy bogów - próbowali mi wmówić, iż Ziemia jest płaska) - chorują na łuszczycę intelektualną (mój wniosek z bezpośredniej obserwacji), ja? Teraz jestem w depresji alkoholowej (na kacu), dodam: z rządu wyszedł pomysł (od kobiety), aby mężczyźni otrzymywali jeszcze wyższą emeryturę, argument: dłużej pracują i krócej żyją.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Hiala

 

Ale za to mam po raz drugi bezprawnie zablokowane konto przez komornika sądowego Agnieszkę Mróz, patrz: "In agment silentium...", oczywiście: mam również pismo z Ministerstwa Sprawiedliwości, iż sprawa zostanie wysłana do Sądu w sprawie zbadania nieprawidłowości, nic a nic nie zapłacę, chciałaby pani mężczyznę, który został zmuszony do zrobienia czegoś wbrew własnej woli jako osoba niewinna - kozioł ofiarny? I miałby wtedy być szczęśliwy i zadowolony? Rozumie pani o co mi chodzi? Taki mężczyzna gaśnie wewnętrznie, milczy i jest przerażająco smutny... Zaczyna pić i umiera w kwiecie wieku, dziwi się teraz pani: dlaczego więcej mężczyzn umiera od kobiet? Ma jeszcze inny wybór: może te pisma tutaj opublikować lub uderzyć w bardzo czuły punkt - w rodzinę komornika, opublikować zdjęcia jego rodziny i po co ona to robi? Po co ona niszczy dobrego człowieka? Za co? Oczywiście: nigdy w życiu mnie nie zobaczy - przekroczyła wszelkie granice przyzwoitości... Mama będzie w moim imieniu załatwiała, jeśli niczego nie zrozumie - uderzę z potrójną mocą - pozostanie jej i jej rodzinie jeden wybór - samobójstwo, wie pani: jak te wszystkie dokumenty i zdjęcia jej rodziny opublikuję - będę miał ogromną liczbę czytań, wracając do pani pytania: można zaczynać i teraz ostrożniej?

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MIROSŁAW C. tak, spinają @Robert Witold Gorzkowski  Dziękuję. Robert bardzo mi miło, nie wiem czy zasługuję. Ale jeśli- to zaszczyt dla mnie
    • @Annna2 jesteś tą poetką na portalu, która każdym utworem mnie zachwyca i sprawia błogi uśmiech na mojej twarzy. Przy twoich tekstach odpoczywam i wprowadzają mnie pozytywnie w nowy dzień. 
    • @Gosława Gosławo. Tym wierszem Jakbyś otworzyła drzwi w ścianie pamięci -- tam, gdzie żywica pachnie stratą, a cień ma ludzkie imię. Wiersz czuły jak palce po brodzie, a jednak ostry jak jeżynowy cień. Porusza – bo boli miękko.
    • Dla Krzysia -- przyjaciela, brata krwi. Szliśmy razem przez łąki, bieszczadzkich pustkowi, przez trawy do pasa. Sierpniowe słońce paliło nam karki, a my śmialiśmy się jak dzieci, które zapomniały, co to czas. Krzysztof zerwał dmuchawca. Zdmuchnął go jednym tchem. -- To moje myśli. Teraz latają. Był filozofem. Skończył Uniwersytet Jagielloński z nagrodami.. Czytał Hegla i Nietzschego jak inni czytają poranną gazetę. Myślenie miał w oczach. Szukał sensu wszędzie. Świat czytał jak książkę -- bez tłumaca, bez przypisów. Był moim bratem krwi. Kochaliśmy się jak bracia -- jeden dla drugiego zrobiłby wszystko. A potem przyszło to, co przyszło. Szpital psychiatryczny. Białe ściany, białe piguły, biali ludzie bez twarzy. Dom bez klamek. Korytarze długie jak modlitwy bez odpowiedzi. -- Bóg to schizofrenik z demencją, a rzeczywistość to Jego wyobraźnia -- powiedział Krzysztof. Już wtedy wiedziałem, że w tym zdaniu jest więcej prawdy niż w całym psychiatryku. Spał w świetle jarzeniówek, w oddechu innych -- ciężkim jak metal. Zajmowali się nim ludzie, którym przepisy zastąpiły serce. Bez oczu. Bez imion. Cierpiał nie jak chory, ale jak więzień idei. Jak żywy wyrzut sumienia. Widzieliśmy się coraz rzadziej. Odwiedzałem go. Witał mnie radością w oczach. A ja, wychodząc, płakałem jak dziecko. Raz przyszedł nago na moje osiedle. Do mojego domu. Późną  śnieżną jesienią.  Na boso. -- Nie jestem chory. Ja jestem wolny. Potem znów zniknął. Gdy go znaleźli, leżał w altance jak pies, który zdechł przy drodze. Zwinęli go jak brudny dywan. Widzieliśmy się ostatni raz w prosektorium. Wsunęli mu kartkę na sznurku  do ręki: „Zgon naturalny.” Cokolwiek to znaczy. Nic nie jest naturalne w umieraniu z mózgiem przeżartym chemikaliami i duszą, która biegła do mnie nago po zaśnieżonym osiedlu. Wyszeptał wtedy martwymi oczami: -- Wiesz… te myśli w dmuchawcu?  One wróciły. -- Ale nie moje. A ja, wychodząc, nie mogłem powstrzymać łez. Bo widziałem go, ale nie mogłem odzyskać tego, co w nim kochałem -- błysku w oku, ostrości i przenikliwości umysłu. Zostawiałem tam resztki mojego przyjaciela. Brata krwi.    
    • pokazywałeś mi dziś dom który oddycha szczelinami wyszczerbionych sęków piękny oparty na kamiennych fundamentach pachnący żywicznym ulepkiem w oddali szumiał las niezmiennie brzozowym listowiem zachęcając zielonością by wejść głębiej w poszycie jeżynowych kolców pokazałeś mi dziś Annę zagubioną w bezradnej niemocy która jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata wodząc po omacku palcami po brodzie tam gdzie zaczyna się ciemność budzą się żądze mówisz zamykam oczy jest mnie coraz trudniej wypędzić z głowy zespolona z nią jak mgła wpełzam w zakamarki wspomnień   ten wiersz już tu był ale go bardzo lubię  Niech zostanie na dłużej 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...