@Leszczym fiu, fiu, taki upatrzony człowiek, z potencjałem , ale : spróbuj tylko nie uwierzyć w siedem krasnoludków ;))
Oprócz mocnego wydźwięku całego dramatu, ( dobrze napisałeś, wartko) - tytuł bym zmieniła na „ idea dla sztuki” - bo PL był człowiekiem przekonań, wiernym sobie indywidualistą…
pozdrawiam.
@Leszczym fiu, fiu, taki upatrzony człowiek, z potencjałem , ale spróbuj nie uwierzyć w siedem krasnoludków ;))
Oprócz mocnego wydźwięku całego dramatu, ( dobrze napisałeś, wartko) - tytuł bym zmieniła na „ idea dla sztuki” - bo PL był człowiekiem przekonań, wiernym sobie indywidualistą…
pozdrawiam.
Kościami losu rzucam
Do stracenia nic nie mając
Potoczyły się tak szybko
Jakby miejsca swoje
W splocie zdarzeń
Misternie zaplecionych
Dawno znały
Niecierpliwie wręcz czekając
Na mój ruch
Z pogranicza świadomości
Na ramieniu z duszą patrzę
Na wypadków dalszy bieg
Do stracenia mając wiele
Z drżeniem serca staję twarzą
Do hazardowej losu gry
Niech się toczą
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Dekaos DondiZofia, Zosia, to tak rzadkie, jednakże piękne kobiece imię jest mi szczególnie bliskie. Moja świętej pamięci rodzicielka właśnie takie imię miała. Fajne opowiadanko! Pozdrawiam serdecznie!
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Przez Stary_Kredens · Opublikowano
Przez Yavanna · Opublikowano
