O Żalu, smutku

[Hiala]

Za miastem, przez
polną drogę,razem

idziemy, pomału.

Co kilka kroków

przyklękasz i zrywasz

kwiaty Podbiału.

Zasuszę, mówisz
i schowam, z różami

razem w książkę.

Miniaturowe kwiaty

schowane na pamiątkę.

Kiedyś, tę książkę otworzysz, być może przez przypadek. Wypadną na ziemię
z różami, z lat młodych

smutek i radość.

Zbierając je, cicho westchniesz—Boże, dlaczego tak bywa?
Łza spłynie i Ci przypomni,
że jednak byłaś szczęśliwa.

Edytowane 11 Lipca przez Hiala (wyświetl historię edycji)

[Amber]

@Hiala Wspomninie, które otwiera naszą przeszłość, jak książkę. Pozdrawiam:)

[befana_di_campi]

Podbiał kwitnie przed liśćmi. Pod koniec lutego lub na początku marca. Później wypuszcza ogromne, charakterystyczne liście zwane w nomenklaturze ludowej "oślą stopą". Niezawodny [liście] przy zasklepianiu wszelkich, trudno gojących się ran.

[Hiala]

@Amber dziękuję pięknie - pozdrawiam 

@befana_di_campiKoszyczki kwiatowe zbiera się w miarę możliwości bez szypułek na przełomie marca i kwietnia, przed całkowitym rozkwitnięciem kwiatów. Liście ścina się bez ogonków od maja do lipca. Zbiera się wyłącznie młode i zdrowe egzemplarze bez uszkodzeń i przebarwień. Stosowało się go na ból gardła, kaszel, gorączkę i dreszcze-pozdrawiam serdecznie

[Rafael Marius]

@Hiala

Ładnie i sentymentalnie.

Moja mama te robiła takie zielniki, a potem wyrzuciła, bo nie było na nie miejsca.
Ona nie jest sentymentalna.

[Hiala]

@Rafael Marius dziękuję-pozdrawiam