Historia edycji

może istnieją we wszechświecie życia pisane przez rz dziś wszystko wolno jest poecie wszelkie zasady butem zgnieść   tak się nie pisze to archaizm  narzuca ktoś swoją myśl większość wokoło to profani samotne ż niech sobie tkwi   a może r dla towarzystwa zakrzyczą zaraz wielki błąd depczemy dziś zasady życia zdeptać reguły można ort.   :))  

@Dagmara Gądek Wszędzie widzę ten motyw kluczy. W teledyskach, filmach, poezji, tekstach piosenek,  prozie etc. A ja nie byłbym sobą gdybym nie napisał, że nie można wykluczyć że nie ma kluczy. Po prostu nie ma :))) Wzajemnie życzę ;))

@Leszczym ha, ha,  toż pytanie o KLUCZ jest najistotniejsze w życiu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i z tym pozostawiam ;)), miłej niedzieli

@Florian Konrad …

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, tak czułam, czułam, dlatego : zdrówka  na przyszłość ;))      

… na swój sposób genialne i nie dlatego, że wielce mam ochotę roztrząsać łopatologiczną :  prozę życia , lecz intryguje mnie (to) samo Ż,  „ samo” - w sensie poetyckiej samotności, która  jest faktem; za każdym aktem twórczym  stoi alienacja i podróż wgłąb siebie, mało tego… samotnie przyglądamy się percepcji innych, błędnym interpretacjom, które oddalają nasz własny tekst/ dzieło od zawartych w nim przeżyć… Muzycy instrumentaliści, paradoksalnie odczuwają mniejszą presję w stosunku do przekazu, bo są tylko pośrednikami i choć wkładają całą duszę i emocję w wykonawstwo - pozostanie element spekulacyjny; domyślny - CO też chciał powiedzieć kompozytor… To słowo dyscyplinuje bardziej, niosąc niepewność odczytania, a poezja - rozgrywa się jeszcze między nim ;))   Wiersz potwierdził banalną tezę - twórcy, artyści, potrzebują szczególnie dużo miłości, pochylenia, wykolysania swojej twórczej samotności; natchnienia z niej płynącego z głębi uczuć; potrzebują nieustannego uskrzydlenia…   nie mogą być sami; jak to samo ż  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

,      pozdrówki