Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

@poezja.tanczy dziękuję bardzo za obecność pod tekstem i za zabawną puentę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, cieszę się, że wiersz się podoba, jest on w dużym stopniu tekstem humorystycznym, fantazyjnym i mam nadzieję, że tutaj Czytelnicy umieją to doskonale wyczuć ;)), pozdrawiam miło

 

Dziękuję wszystkim Komentatorom, pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

@jan_komułzykant

 

Bo niektórzy żyją oderwani od realnego świata - rzeczywistości, dlatego: uciekają do nierealnego świata w celu uniknięcia odpowiedzialności...

 

Łukasz Jasiński 

 

@Dagmara Gądek

 

Tak przy okazji, proszę pani, istnieje również Dagmara Bądek - jest dziennikarką Wirtualnej Polski.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Łukasz Jasiński

dziekuję za obecność pod tekstem.

Podobnie brzmiące nazwisko pani dziennikarki , nijak się nie przekłada na znaczenie samego słowa; gądki  - to wspomniani u Kraszewskiego  polscy minnesingerzy ( tak jak francusku trubadurzy, czy truwerzy).

Wędrowni muzycy, zarabiający zabawianiem gawiedzi - pieśniami, opowieściami, często na poczekaniu  improwizowanymi.

 

pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dagmara Gądek

 

I co z tego? Teraz mamy prezydenta Andrzeja Dudę - niewiarygodnego gadułę (za dużo gada, a to jest wada) - gadulstwo było charakterystyczne dla zaściankowej szlachty polskiej i pospolitego ruszenia, jeśli chodzi o mnie, to: napisałem - "Silva Rerum" (Las Rzeczy), dziękuję za rozmowę i miłego wieczoru.

 

Łukasz Wiesław Jan Jasiński herbu Topór 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

… ;)) lubię gaduły, o ile są energiczne i nie trwonią czasu. 
To ludzie otwarci, tworzą atmosferę - a tę należy docenić, bo kultura współżycia i śmiech ( gaduły bywają dowcipne )- to drożdże cywilizacji. 
 

Czego nie lubię ? 
Gardzę i brzydzę się wazeliniarzami ( zwłaszcza wśród „ ambicjonerstwa” masę tego, bo są to ludzie zawsze uzależnieni od grupy i poklasku ; oraz osób ( tzw. z cicha pęków )- małomównych, zamkniętych, wzgl. oszczędnych w słowach besserwisserów.

 

Brak komunikatywności - często wiąże się ze skrywanymi zaburzeniami. 
Zdrowy, otwarty osobnik - werbalizuje się i … pozostaje niezależny w poglądach ;))

 

pozdrawiam i również życzę miłego wieczoru

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 


 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Zwłaszcza ta sugestywna, pojemna, ale i smutna w wymowie kropka. Podziwiam... mało słów, a cały kolaborat tu ujęłaś. Pozdrawiam :)
    • @befana_di_campi Skamieniała cisza w świetle długowieczności drzewa oliwnego i jak się zdaje samotności, brzmi smutnie i przygnębiająco. Pozdrawiam :)
    • kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne   teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje   skoro tak bardzo pragnę stać się pustką   nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe   ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle   wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić   a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne   Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady  obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz.    Deo
    • @Dobry, Zły i Brzydki ciekawy rytm, wiersz krotki przez niego ale po chwili można przystanąć i spojrzeć ponownie. Miło, pozdrawiam:)
    • W oczach piach, Ktoś krzyczy brzydko.   Droga- choć prosta- Cuchnie już zmęczeniem.   Kolega sytuację Ma już w poważaniu. - Starszy - byś nie zrzucał, Wad na pokolenie.     Prysznic, już przebrany, Walka trwa w najlepsze.   Krzyk, by zostać w domu Dławi się o kieszeń.   Umyć się, umówić, A co będzie? Pieprzę!   Tragizmy zostawiam RCB w esemesie.     Wspominam gówniarza Z dziadkiem na balkonie, Równy brak cenzury nad podziw piorunom.   Z nim każdy niestraszny, Deszcz kapie na skronie.   Ucząc się nadzieję Brać w przyszłość oburącz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...