Żałobny motyl

[kalendarz dni nostalgii]

Końcówka upalnego lata 

 

-A o czym marzysz? 

zapytała dziewczynka siedząca obok mnie na ławce w parku

Spojrzałam na nią, radosne dziecko, być może czekała tam na mamę 

-Wiesz, chciałabym…  być motylem. Mogłabym wtedy odlecieć daleko stąd. 

-Jak bardzo daleko stąd? 

-Conajmniej do krainy w której lata mnóstwo motyli.

-Też chciałabym być w krainie motyli.- Zrywając stokrotkę popatrzyła na mnie niebieskimi oczami w których ujrzałam błysk. -W krainie motyli byłabym jak ten kwiatek, żółty z końcówkami skrzydeł postrzępionymi jak te płatki. 

 

Pomyślałam, że jest mądrym dzieckiem

 

Wczesno-wiosenne przedpołudnie 

 

- Biedna, jako niewinna mała dziewczynka przegrała z walkę chorobą.

Pomyślałam kładąc jej na grobie stokrotkę. 

od tamtego czasu żółty motyl z postrzępionymi skrzydełkami często siadał mi na włosach.