GOŚĆ Z PRZYSZŁOŚCI GUEST FROM THE FUTURE

[Andrew Alexandre Owie]

GUEST FROM THE FUTURE DZIEWCZYNKA Z PRZYSZŁOŚCI

 

One of the best Russian mini series for teens "Gost'ya iz Buduschego" ("Visitor from the Future", "Guest from the Future")

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 was filmed from the novel "One Hundred Years Ahead" (1977) by Kir Bulychov.

 

Jeden z najlepszych rosyjskich miniseriali dla nastolatków "Gostja iz Buduszczego" ("Gość z przyszłości", "Dziewczynka  z przyszłości")  został nakręcony na podstawie powieści Kira Bułyczowa "Sto let tomu vpieriod" ("Było to za sto lat" (1977).

 

"Guest from the Future" "Dziewczynka  z przyszłości". Еpisode 1. Еnglish subtitles. Angielskie napisy.

 

"Guest from the Future" "Dziewczynka  z przyszłości". Еpisode 2. Еnglish subtitles. Angielskie napisy.

 

"Guest from the Future" "Dziewczynka  z przyszłości". Еpisode 3. Еnglish subtitles. Angielskie napisy.

 

"Guest from the Future" "Dziewczynka  z przyszłości". Еpisode 4. Еnglish subtitles. Angielskie napisy.

 

"Guest from the Future" "Dziewczynka  z przyszłości". Еpisode 5. Еnglish subtitles. Angielskie napisy.

 

Iconic yet slightly unsettling theme song by Yuri Entin set to music by Yevgeny Krylatov.
Kultowa, choć nieco niepokojąca piosenka przez Jurija Entina do melodii przez Jewgienija Kryłatowa.

 

 

***

 

How do adults who were children during of its first broadcast in 1984 perceive the series about Alice today? How did their personal experience of living, even survival during the transitional period of the restoration of capitalism and bourgeois democracy in Russia affect their perception of the film? That is the question which is of certain culturological and human interest.

 

Jak dorośli, którzy byli dziećmi podczas jego pierwszej emisji w 1984 roku, dzisiaj odbierają serial o Alicji? Jak ich osobiste doświadczenie życia, a nawet przetrwania w okresie przejściowym do restauracji kapitalizmu i demokracji burżuazyjnej w Rosji wpłynęło na ich odbiór filmu? To jest pytanie, które ma pewne znaczenie kulturowe i ludzkie.

 

It is interesting that modern children, the same age as Alice, when they watch this series, will perceive the real past reflected in it as pure fantasy. Even real telephone booths on the streets are an incomprehensible innovation from the future for them, like the fantastic air vehicles from the future shown in the series. However, the robot is something natural for them. O temporary, o mores!

 

Present time. Characters of the Guest from the Future Alisa (Alice) Seleznyova, Kolya (Nick) Gerasimov and... Werther the robot in perception of the neural network (artificial intelligence). Wow! I like it! Nasze dni. Postacie "Gościa z przyszłości" Alisy (Alicji) Selezniowej, Koli (Nikołaja) Gierasimowa i... robota Werterza w percepcji sieci neuronowej (sztucznej inteligencji). Wow! Lubię to!

 

Co ciekawe, współczesne dzieci, w tym samym wieku co Alicja, oglądając ten serial, postrzegają odzwierciedloną w nim prawdziwą przeszłość jako czystą fantazję. Nawet prawdziwe budki telefoniczne na ulicach są dla nich niezrozumiałą innowacją z przyszłości, podobnie jak pokazane w serialu fantastyczne pojazdy powietrzne z przyszłości. Jednak robot jest dla nich czymś naturalnym. O tempora, o mores!

 

Forty years, shy of one year, have passed since the premiere of the series, but it still remains relevant, and from time to time finds itself amidst of the social and culturological discussions. In a word, the series is still not only  of a historical value, but  maintains its relevance for the adult and young audience.

 

Od premiery serialu minęło czterdzieści lat bez jednego  roku, a on wciąż pozostaje aktualny i od czasu do czasu znajduje się w centrum dyskusji społecznych i kulturowych. Jednym słowem serial nadal ma nie tylko wartość historyczną, ale zachowuje swoje znaczenie dla dorosłych i młodych widzów w Rosji.

 

TV viewers on social media note three of the most profound, coinciding to the point of suspicion of their mutual plagiarism, but at the same time independent from one another interpretations of the series by the grown-up children of the 80s. Their authors are publicist Klim Zhukov; fans of the series since childhood, Karen Nalbandyan and Tatyana Lugovskaya, as well as political scientist and writer Dionysus Kaptar`.

 

Telewidzowie w mediach społecznościowych odnotowują trzy najgłębsze, zbieżne aż do podejrzeń o ich wzajemny plagiat, a jednocześnie niezależne od siebie interpretacje serialu przez dorosłe dzieci lat 80. Ich autorami są publicysta Klim Żukow, fani serialu od dzieciństwa, Karen Nałbandian i Tatijana Ługowskaja, a także politolog i pisarz Dionizos Kaptar'.

 

Publicist Klim Zhukov talks about the Alice's wonderland from the television series "Gost'ya iz Buduschego" ("Guest from the Future"). Publicysta Klim Żukow opowiada o krainie czarów Alicji z serialu telewizyjnego "Gostja iz Buduszczego" ("Gość z przyszłości", "Dziewczynka  z przyszłości").

 

Well, "Guest from the Future". Like any work of the art, it contains at least two layers of meaning. At least. The first is what its authors put into its content directly, literally with the help of his pen and paper, camera and film, this is what they wanted to tell us directly. Perhaps there could have been some hidden meanings which they were to convey to us in their text and its dramatisation, so to say, between lines, but our task is not  to discuss the authors' ideas, since this is just the first layer of meanings. We are talking about the second layer of meanings, which in any  serious work of the art penetrates into it beyond the will of the author, latently, simply because the authors live in some society that transmits elements of the social being into them, and no author can ever escape that influence. Any author is forced, in one way or another, to be a reflection of the thoughts of the society, in which he or she lives. Well, perhaps, the author denies the very idea of being a  reflection, perhaps, the author  repels the society, or, vice versa, the society repels the author, but in any case any authors are  connected with their society, they and their social environment are interconnected.

 

Cóż, "Gość z przyszłości" ("Dziewczynka z przyszłości"). Jak każde dzieło sztuki, zawiera co najmniej dwie warstwy znaczeniowe. Co najmniej. Pierwsza to to, co autorzy włożyli w jej treść bezpośrednio, dosłownie za pomocą pióra i papieru, kamery i filmu, to właśnie chcieli nam bezpośrednio powiedzieć. Być może mogą istnieć jakieś ukryte znaczenia, które powinni byli nam przekazać w swoim tekście i jego filmowej adaptacji, że tak powiem, między wierszami, ale naszym zadaniem nie jest omawianie pomysłów autorów, ponieważ jest to dopiero pierwsza warstwa znaczeń. Mówimy o drugiej warstwie znaczeń, która w każdym poważnym dziele sztuki wnika w nie wbrew woli autora, w ukryciu, po prostu dlatego, że autorzy żyją w jakimś społeczeństwie, które przekazuje im elementy egzystencji społecznej, a nie autor może kiedykolwiek uniknąć tego wpływu. Każdy autor jest w takim czy innym stopniu zmuszony być odzwierciedleniem myśli społeczeństwa, w którym żyje. No cóż, może autor zaprzecza samej idei bycia refleksją, może autor odpycha społeczeństwo, lub odwrotnie, społeczeństwo odpycha autora, ale w każdym razie autorzy są związani ze swoim społeczeństwem, sobą i swoim środowiskiem społecznym są ze sobą ściśle powiązane.

 

Well, in the series about Alice there contains a hint of something completely monstrous. Firstly, when I watched Alice for the second time in 1995, it was then re-shown on TV, I already knew that the beautiful future not only wouldn't come soon, but, if to put it mildly, won't be so wonderful, so I watched the series with the extreme skepticism. In general, I was no longer a teenager, I watched the series with the different eyes, and the first thing I noticed was a very big strangeness that I saw just in the plot, just Werther the robot, robot Werther, a  robot cleaner, some kind of mechanism, for some reason made like a person, although the most ordinary vacuum cleaner with a photocell could handle with cleaning too, well, let’s say that there is such a human-like robot, an android, that walks and removes garbage, and then pirates appear, and Smiley U snatches a blaster and shoots him in the chest 5 times, but the robot doesn’t stop, he goes and beats Smiley U and everyone else's arses, and only then something breaks in him, but as it follows from the last, fifth episode, with one blaster shot, a capital column is being collapsed, it blows apart a capital pillar, but five shots in the body were not enough for that robot who removes garbage, and it becomes clear that Werther the robot is a combat vehicle that is specially designed to endure this kind of attack...

 

Cóż, w serialu o Alicji pojawia się cień czegoś zupełnie potwornego. Po pierwsze, kiedy w 1995 roku oglądałem "Alicję" po raz drugi, a potem pokazano ją ponownie w telewizji, wiedziałem już, że wspaniała przyszłość nie tylko nie nadejdzie wkrótce, ale, delikatnie mówiąc, nie będzie taką cudowną, i dlatego oglądałem serial z ogromnym sceptycyzmem. Ogólnie rzecz biorąc, nie byłem już nastolatkiem, oglądałem serial innymi oczami i pierwszą rzeczą, którą zauważyłem, była bardzo duża dziwność, którą widziałem w fabule, ten robot Werther, tylko robot sprzątający, jakiś mechanizm z jakiegoś powodu przypominający człowieka, chociaż najzwyklejszy odkurzacz z fotokomórką poradzi sobie ze sprzątaniem, no cóż, powiedzmy, że jest taki  robot przypominający człowieka, android, który chodzi i usuwa śmieci, a potem pojawiają się piraci, a Wesołek U chwyta blaster i strzela mu w klatkę piersiową 5 razy, ale robot się nie zatrzymuje, idzie i bije Wesołka U  i wszystkich innych, i dopiero wtedy coś w nim pęka. Jak jednak wynika z ostatniego, piątego odcinka, kamienna kolumna zawala się jednym strzałem z blastera, on rozbija cały filar, ale pięć strzałów w ciało nie wystarczyło temu robotowi, który usuwa śmieci, i staje się jasne, że Robot Werther to prawdziwa maszyna bojowa, specjalnie zaprojektowana, aby wytrzymać tego rodzaju ataki...

 

-Does it turn out that he is a communist Terminator?
-Okazuje się, że jest komunistycznym Terminatorem?

 

-... and then I rewatched the serial and began to think. What is it?  Alice says that there are just 5 billion of people living in the world in 2050, just 5 billion of people...

 

-... a potem ponownie obejrzałem serial i zacząłem myśleć. Co to jest? Alicja mówi, że w 2050 roku na świecie będzie żyło 5 miliardów ludzi, tylko 5 miliardów ludzi…

 

- No so many...
- Nie tak wielu...

 

-... now we have got six billion, but in 2050 there remained only five billion. Then, where did pirates come from? Pirates, as we know from history, from an elementary understanding of the logic of the historical process, pirates can appear where there is a deficit of power, they are people who live out of law, in places where law does not exist at all. And then there appears  that very girl Paulina, who came directly from the film "Through Thorns to the Stars"... *)

 

-...teraz mamy sześć miliardów, ale w 2050 roku będzie ich już tylko pięć miliardów. Skąd wzięli się piraci? Piraci, jak wiemy z historii, z elementarnego zrozumienia logiki procesu historycznego, piraci mogą pojawić się tam, gdzie nie ma dosyć władzy, są to ludzie żyjący poza prawem out of law, tam, gdzie prawa law w ogóle nie ma. I wtedy pojawia się ta sama dziewczyna Paulina, która przyszła bezpośrednio z filmu "Przez ciernie do gwiazd"... *)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

-This is Niya
-To Nija... **)

 

 

-Elena Metyolkina, a Soviet supermodel, who was equipped with a built-in protective screen that destroys the weapons of pirates. If you add it all up, the fact that there remained very few people, the fact that there appeared pirates, the fact that there is a mutilated combat robot ready for a landfill means only that there was a war, there are no more options, this is a postwar world, maybe not immediately after the war, ten or eleven-year-old Alice has already grown up there quite happily, but she grew up among ruins, this is a world that is being rebuilt after a huge war. There remains 5 billion, which means, at a minimum, by that time three billion had been destroyed. There are the combat mechanisms left that need to be written off and sent to a landfill, or being deprived of a couple of chains so that they couldn’t suddenly kill anyone, and then be used around the frontier, catching the armed  pirates who, according to the film, pose a huge threat. Where did they get their weaponry from? Their weaponry clearly has got a completely non-police purpose, it does not serve to neutralize, this weapon is lethal, and, apparently, very powerful, as we see when they shot at the building, this is an army weapon that is intended for heavy fire contact, and when Alice in an absolutely gorgeous scene, done simply brilliantly, in my opinion, when she says goodbye at the end, this is definitely the Last Supper, naturally the Last Supper, this is the Messiah saying goodbye to his disciples, they ask her, "What will happen with all of us in the future?", and she does not hesitate to answer - now I’ll tell you everything: you will be an artist, your paintings will be on Mars, Venus, Aldebaran, you will be a famous doctor who  treats children, a pediatrician, children will be brought to you from half the galaxy, you will be a great actress, they will write about you poems, and Kolya Gerasimov, the main character who saved her, who was tortured, but didn't betray her, will be writing poetry for you, she did not promise him that he would write the great poems, that he would be some kind of a great, I don’t know, poet, a writer, an author. He will simply be a person writing poems, and when another title hero of the film, the boy from "Yeralash"***), I can't remember the actor’s name, asks what will happen to him, she also asks him: "What would you like  to happen to you?" He says, "I don’t know".
-Wanna be a traveller? Well, you will be the one. This means that she is just chatting. She wants to finally tell them all something nice, because she spent quite a lot of good time with them...

 

 

-Jelena Metiołkina, radziecka supermodelka, wyposażona we wbudowaną tarczę ochronną, która niszczy piracką broń. Jeśli to wszystko złożyć w jedną całość, to ten fakt, że zostało już bardzo mało ludzi, ten fakt, że pojawili się piraci, ten fakt, że mamy  okaleczony robot bojowy, gotowy być doprawadzonym na wysypisko, oznacza tylko, że była wojna, nie ma już więcej opcji, to jest świat powojenny, może nie bezpośrednio po wojnie, dziesięcio-, jedenastoletnia Alicja wychowała się tam już całkiem szczęśliwie, ale dorastała wśród ruin, to jest świat, który jest odrestaurowawany po wielkiej wojnie. Zostało ich 5 miliardów, co oznacza, że do tego czasu zniszczone zostały co najmniej trzy miliardy. Pozostało wiele mechanizmów bojowych, które należy albo zezłomować albo pozbawić kilku łańcuchów, aby nikogo nagle nie zabiły, a następnie wykorzystać je na granicy do łapania uzbrojonych piratów, którzy według filmu stanowią  ogromnym zagrożeniem. Skąd one biorą broń? Ich broń najwyraźniej nie ma zupełnie celów policyjnych, nie służy do neutralizacji, ta broń jest śmiercionośna i najwyraźniej bardzo potężna, jak widać, gdy strzelali do budynku, jest to broń wojskowa przeznaczona do kontaktu z ciężkim ogniem, i kiedy Alicja w absolutnie przepięknej scenie, zrobionej, moim zdaniem, po prostu genialnie,  kiedy się żegna na końcu, to na pewno jest Ostatnia Wieczerza, oczywiście Ostatnia Wieczerza, to Mesjasz żegna się ze swoimi uczniami, a ci ostatni pytają ją, co się z nimi stanie w przyszłości, a ona, tak niewinnie!, teraz powiem wam: ty będziesz artystem, twoje obrazy będą na Marsie, Wenus, Aldebaranie, ty będziesz sławnym lekarzem, który leczy dzieci, to pediatra, i przyjdą do ciebie dzieci z połowy galaktyki, ty będziesz wielką aktorką, będą o tobie pisane wiersze, a napisze ich Kola Gierasimow, główny bohater filmu, który ją uratował, który był torturowany, lecz  nie zdradził jej, on napisze poezję dla ciebie, nie obiecywała mu, że napisze wielką poezję, że będzie jakimś wielkim, nie wiem, poetą, pisarzem, autorem. Będzie to po prostu osoba pisząca wiersze, a kiedy inny główny bohater filmu, chłopak z "Jerałaszu"***) nie pamiętam, jak aktor się nazywa, pyta, co się z nim stanie, ona też pyta go: "Co byś chciał, co by się z tobą stało?" On mówi: "Nie wiem".
-Chcesz być podróżnikiem? Więc będziesz tym. Oznacza to, że to są  tylko paplanie. Chce im wszystkim na koniec powiedzieć coś miłego, bo spędziła z nimi całkiem sporo miłego czasu...

 

"L’Ultima Cena" da Leonardo da Vinci 

 

-... in two days they will die, is this what you are leading to?
-...a za dwa dni umrą. Czy do tego zmierzasz?

 

 

-nope, she doesn’t know anything that will happen to them, she just knows that she’s talking to a bunch of corpses...

-... nie, ona nie wie nic, co się z nimi stanie, wie tylko, że rozmawia ze stertą trupów...

 

- Holy smoke!
- No i masz!

 

-...who will all find their end at war...
-...ponieważ wszyscy znajdą swój koniec na wojnie...

 

- and therefore we need  to have the famous frames from "Terminator 2"added, where children are got burnt alive on the playground, to do it to get at last a completed film.

 

 

- a dlatego trzeba tylko dodać słynne kadry z "Terminatora 2", w których pali się żywcem dzieci na placu zabaw, żeby w końcu powstał gotowy film.

 

PHILOLOGICAL COMMENTARY
KOMENTARZ FILOLOGICZNY

 

*) "Cieriez tiernii k zwiozdam" (literal translation of "Per Aspera Ad Astra" into Russian dosłowne tłumaczenie "Per Aspera Ad Astra" [Przez ciernie do gwiazd] na język rosyjski)

"To the stars by hard ways" (imdb)

USA screen name Nazwa ekranowa w USA - "Through the Thorns to the Stars"; "[a] Humanoid Woman"

**) "Niya"  is the alien from the film "To the stars by hard ways"  (fashion model and actress Elena Metyolkina). "Her unearthly gaze has been attracting and repelling men for decades. For them, as well as for the viewers, she is a creature from another planet".

 

Niya today Nija nasze dni

"Nija" to kosmita z filmu "Przez ciernie do gwiazd do gwiazd" [modelka i aktorka Jelena Mietiołkina]. "Jej nieziemskie spojrzenie od dziesięcioleci przyciąga i odpycha mężczyzn. Dla nich, jak i dla widzów, jest istotą z innej planet".

 

***) "Yeralash" (Hotchpotch (Snafu, Mess, Potpourri)) - humorous video magazine for teenagers in the USSR of the early 80s of the 20th c.
"Jerałasz" (Mieszanka, Wiele śmiesznych sytuacji, Zabawny serial) to humorystyczny magazyn filmowy dla młodzieży w ZSRR początku lat 80. XX w.

 

***

 

By Karen Nalbandyan and Tatiana Lugovskaya

Autorzy: Karen Nałbandian i Tatijana Ługowskaja

ALISA SELEZNYOVA AND THE ATOMIC WAR: A GUEST FROM THE MURKY FUTURE

ALISA SELEZNYOVA I WOJNA ATOMOWA: GOŚĆ Z MROCZNEJ PRZYSZŁOŚCI

Karen Nałbandian, Tatiana Ługowskaja
"Alisa Sieliezniowa i atomnaja wojna: Gostja iz mraćnogo buduszczego" from the magazine "Mir fantastiki" (The World of Sci-Fi), October, 2017 z magazynu "Mir fantastiki" (Świat Sci-Fi), październik 2017 r.

 

(Abstract)

(Najważniejsze punkty)

 

In the mid-1980s, when the film "Guest from the Future" was on on TV, the streets of Soviet cities were being literally deserted. Children (and not only them) were glued to the TV screens - after all, there  showed Alisa Seleznyova herself!

 

W połowie lat 80., kiedy w telewizji emitowano film "Gość z przyszłości", ulice sowieckich miast dosłownie opustoszały. Do ekranów telewizorów przyklejono dzieci (i nie tylko) - w końcu tam pokazywali samą Alisę Seleznevę.

 

 

A sixth-former schoolgirl with shining and at the same time sad eyes  came from 2084 as a living  embodiment of every child's dreams. The eleven years old girl not only commanded a dozen foreign languages and easily jumped over three-meter fences, but also flew into outer space and travelled in time! The world of the future itself she came from seemed to be so beautiful, bright, wonderful...

 

Szóstoklasistka o błyszczących i jednocześnie smutnych oczach przybyła z 2084 roku jako żywe ucieleśnienie marzeń każdego dziecka. Jedenastoletnia dziewczynka nie tylko władała kilkunastu językami obcymi i z łatwością przeskakiwała trzymetrowe płoty, ale także łatała w kosmos i podróżowała w czasie! Sam świat przyszłości, z którego pochodziła, wydawał się taki piękny, jasny, cudowny...

 

 

But was the future world really that great?

Ale czy przyszły świat był naprawdę taki wspaniały?

 

There was considered by default that the world awaiting us in the future was beautiful,  and we really wanted to believe in it. After all, Alice herself was bewitchingly beautiful - charming, brave, amazingly talented, incredibly knowledgeable and capable. "I wish I had a sister like she is," says Yulia Gribkova, Alisa’s best friend in our time and weeps at parting with her. Yes, many of us would agree with Yulia.

 

Domyślnie uważono, że świat, który nas czeka w przyszłości, jest piękny, i bardzo chcieliśmy w to wierzyć. W końcu sama Alicja była urzekająco piękna - urocza, odważna, niezwykle utalentowana, niesamowicie kompetentna i zdolna. "Chciałabym mieć taką siostrę" – mówi Julia Gribkowa, najlepsza przyjaciółka Alicji w naszych czasach, i płacze, rozstając się z nią. Tak, wielu z nas zgodzią się z Julią.

 

Alice claims that she is a simple schoolgirl, everyone will be like she is in the future. But her skill set, her phenomenal physical fitness go beyond the standard school curriculum. If a command of many languages is understandable, then why to train the ability to jump out of windows?

 

Alicja twierdzi, że jest prostą uczennicą, w przyszłości wszyscy będą tacy jak ona. Ale jej umiejętności, fenomenalna sprawność fizyczna wykraczają poza standardowy program szkolny. Jeśli mówienie wieloma językami jest zrozumiałe, to po co trenować umiejętność wyskakiwania z okien?

 

It's more like a special forces training program. But Alice is just eleven years old! When are eleven-year-old girls recruited into the special forces? Whenever there is no one else left to recruit!

 

To bardziej przypomina program szkolenia sił specjalnych. Ale Alicja ma dopiero jedenaście lat! Kiedy jedenastoletnie dziewczynki rekrutują się do sił specjalnych? Zawsze, gdy nie zostaje nikogo innego do rekrutacji!

 

There is only one explanation, and it is the war in the future, so terrible that even young teenagers were in demand. And not as the computer operators, as in "Ender’s Game", not as the  machine tool operators  in the military plants as it was in Russia during the WW2, but at the very forefront of the battles, as in "Neon Genesis Evangelion" (新世紀エヴァンゲリオン Shin Seiki Evangerion) or in the Russian "Cosmopolitans" cycle by Lazarchuk and Andronati, where only teenage pilots managed to protect the Earth from the outer space invasion. Of course, in 2084 the sky over Moscow was already peaceful, but the city shown to us in the TV series seems to be so deserted that one cannot but have to suspect the serious reduction in its population.

 

A fifteen-year-old machine tool operator, the third-class turner Vera Tikhonova in the military plant in St. Petersburg during the World War 2. Piętnastoletnia tokarka trzeciej klasy Wiera Tichonowa w zakładzie wojskowym w Petersburgu podczas II wojny światowej.

 

Jest tylko jedno wyjaśnienie - to wojna w przyszłości, tak straszna, że zaangażowano nawet najmłodszy z  nastolatków. I nie jako operatorzy komputerów, jak w "Grze Endera", nie jako operatorzy maszyn w fabrykach wojskowych, jak to miało miejsce w Rosji podczas II wojny światowej, ale na samej linii frontu, jak w "Ewie" ["Neon Genesis Evangelion" (新世紀エヴァンゲリオン Shin Seiki Evangerion)] czy w rosyjskim cyklu "Kosmopolity" przez Lazarchuka i Andronati, gdzie jedynie nastoletnim pilotom udało się uchronić Ziemię przed inwazją z kosmosu. Oczywiście w 2084 roku niebo nad Moskwą było już spokojne, ale ukazane nam w serialu miasto wydaje się tak opuszczone, że nie można nie podejrzewać poważnego spadku jego populacji.

 

Initially, after arrival to our time, Alice follows Yulia as more competent, she only observes everything and collects information. And only then begins to act. Just look how ably Alice interrogates coward Ishutin, she does it rather coldly, harshly, quite professionally: "Quiet, no need to shout. We know your every thought...". And she completely cracks him just in two questions!

 

 

Początkowo, w naszych czasach, Alicja podąża za Julią jako bardziej kompetentna, ona tylko wszystko obserwuje i zbiera informacje. I dopiero wtedy zaczyna działać samodzielnie. Spójrzcie, jak umiejętnie Alicja przesłuchuje tchórzliwego Iszutina, robi to zupełnie chłodno, ostro, całkiem profesjonalnie: "Cicho, nie ma co krzyczeć. Znamy każdą Twoją myśl…" I  on mówi jej wszystko tylko po dwóch pytaniach!

 

Or let's remember Pauline from the Institute of Time who reminds Alice as the latter is like to be when she grows up. She is a bounty hunter for the pirates! In the  rationalistic society of the future everybody occurres to be a tactical unit by themselves like in "The Kid from Hell" ("Paren' iz preïspodney"), 1974, by the Strugatsky bros. They are brought up as the autonomous units, fully responsible for themselves and their behaviour. Only war сould form such a structure of both society and personality.

 

Albo pamiętajcie Polinę z Instytutu Czasu, Alicja będzie jak ona, gdy dorośnie. Polina jest łowcą nagród, ona szuka piratów! W racjonalistycznym społeczeństwie przyszłości każdy okazuje się odrębną jednostką taktyczną, jak w "Przyjacielie z piekła" ("Parień iz prieïspodniej"), 1974 r., braci Strugackich. Wszyscy wychowują się jako jednostki autonomiczne, w pełni odpowiedzialne za siebie i swoje zachowanie. Tylko wojna mogła ukształtować taką strukturę społeczeństwa i osobowości.

 

 

Rat's response to the approach of just six schoolchildren to the abandoned house, "That's all Smiley!", is very characteristic. He is well aware of what the children of his time, i.e., of the future are capable!

 

Reakcja Szczura na podejście zaledwie sześciorga uczniów do opuszczonego domu jest bardzo charakterystyczna: "To koniec, Wesołku!” On doskonale wie, do czego zdolne są dzieci jego czasów, czyli przyszłości!

 

What else should draw our attention? In one fragment, which was not included in the main TV movie and was only included in the "summary of previous episodes" of the last episode, Rat, in the guise of a teacher, takes Alice by her throat. She is tense, but calm and is not afraid. She knows the rules of the game of her time, and she understands: no criminal will dare to kill her. And in the final scene in the basement, the pirates, driven into a corner, fire blasters at the pillars - but do not hit a single teenager, even by accident. Although when Pauline appears they do not hesitate to open fire at her.

 

Co jeszcze powinno przykuć naszą uwagę? W jednym fragmencie, który nie znalazł się w głównym filmie telewizyjnym, a jedynie w "podsumowaniu poprzednich odcinków" ostatniej serii, Szczur w przebraniu nauczyciela chwyta Alicję za gardło. Jest spięta, ale spokojna i nie boi się. Zna zasady gry swoich czasów i rozumie: żaden przestępca nie odważy się jej zabić. A w ostatniej scenie w piwnicy osaczeni piraci strzelają z blasterów w filary, ale nawet przez przypadek nie trafiają żadnego nastolatka. Chociaż kiedy pojawia się Polina, nie wahają się otworzyć do niej ognia.

 

It seems unusual for the Russian after Beslan and the Nord-Ost. But the characteristic feature of the indivudualized and  militarized society of the future which suffered a severe loss of population is the the universal zero-tolerance for any violence  against children and teenagers and a collective responsibility for it. Anyone who would ignore it wouldn't be forgiven and would be sentenced to death. The pirates were not ready for that.

 

Wydaje się to niezwykłe dla Rosjan po Biesłanie i "Nord-Oscie". Jednak charakterystyczną cechą zindywidualizowanego i zmilitaryzowanego społeczeństwa przyszłości, które poniosło poważne straty w populacji, jest powszechna zerowa tolerancja wobec jakąkolwiek przemoc wobec dzieci i młodzieży i zbiorowa odpowiedzialność za nich. Ktokolwiek to zignoruje, nie otrzyma przebaczenia i zostanie skazany na śmierć. Piraci nie byli na to gotowi.

 

The Institute of Time. Yes, of course, Sunday, a day off. This explains the dimly lit corridors and the small personnel. But some things cannot be explained. Its premises are  located underground. There is no road to it at all - only smoothly trimmed lawns, which looks like the secret object melting into background. 

 

Instytut Czasu. Tak, oczywiście, niedziela, dzień wolny. To wyjaśnia słabo oświetlone korytarze i mały personel. Ale pewnych rzeczy nie da się wytłumaczyć. Jego pomieszczenia znajdują się pod ziemią. Nie ma do niego w ogóle drogi – jedynie gładko przystrzyżone trawniki, jakby był to sekrietny obiekt wtapiający się w tło.

 

By the way, it looks like the front door from and to the time machine has got a protective secret. Not in vain Werther the robot  holds Kolya by the shoulder in front of it and doesn’t let him go farther until the partition completely moves away. It is unknown what would have happened if Kolya had stepped out earlier. The staff uses the paper maps rather than e-charts, which implies that  there might have happened something wrong with the IT sphere of the future. Or it is just a security requirement.

 

Nawiasem mówią, frontowe drzwi wehikułu czasu chyba ma sekret w celu bezpieczeństwa wobec obcych. Nie bez powodu robot Werther trzyma Kolę za ramię i nie pozwala mu zrobić ani kroku, dopóki przegroda nie zostanie całkowicie usunięta. Nie wiadomo, co by się stało, gdyby Kola wyszedł wcześniej. Pracownicy  korzystają z kart papierowych, a nie elektronicznych, co może oznaczać, że w informatyce przyszłości dzieje się coś złego. A może dzieje się tak ze względu na środki bezpieczeństwa.

 

The spaceport is small and almost empty. Although interplanetary communication is active, there are no more than fifty people in the spaceport. Division into compartments with the hermetically sealed partitions, like inside of a submarine, also looks familiar after the interiors of the Institute of Time, so it is clearly a popular architectural solution of that time. Is that the true  way that the spaceport of Moscow, one of the largest cities on the planet, should look like? But it looks that way!

 

Port kosmiczny jest mały i prawie pusty. Chociaż komunikacja międzyplanetarna jest aktywna, w porcie kosmicznym naraz przebywa nie więcej niż pięćdziesiąt osób. Podział na przedziały z hermetycznie zamkniętymi przegrodami, niczym wnętrze łodzi podwodnej, jest również znany z opisu wnętrza Instytutu Czasu, więc chyba  jest to niewątpliwie popularne rozwiązanie architektoniczne tamtych czasów. Czy rzeczywiście tak powinien wyglądać port kosmiczny w Moskwie, jednym z największych miast na świecie? Ale na to wygląda!

 

The downtown of the megapolis is surrounded by the abundant greenery. It makes one inevitably wonder: ain't this thick greenery of the same kind as the blooming "reserve area" around the Chernobyl nuclear power plant?

 

Śródmieście megapolis otoczone jest bujną zielenią. Nieuchronnie nasuwa się pytanie: czy ta gęsta zieleń nie jest tym samym rodzajem kwitnącego "rezerwatu" wokół elektrowni jądrowej w Czarnobylu?

 

Of course, the city's houses are intact, not destroyed, even some familiar sights are visible - the Kremlin, Bolshoy. But would a person, say, from 1913, having visited our time, believe that the Cathedral of Christ the Savior was once demolished, that the magnificent palaces of Peterhof and the entire capital of Poland, Warsaw, were totally destroyed? He would poke our noses at them - there they are! He would hardly realize that these are just the "modern replicas". Why couldn't Moscow of 2084 also be the same "modern replica" of itself after the atomic bombing in 20...? Hence the greenery, which perfectly hides the palaces and temples of machu picchus of our days could really be an aftermath of the all-out nuclear war.

 

Photographer Michael Nash taking a Warsaw woman's photo  against the artificial background to hide the destruction in Warsaw after the World War 2 in November 1946. Fotograf Michael Nash robi zdjęcie Warszawianki na sztucznym tle, aby ukryć zniszczenia w Warszawie po drugiej wojnie światowej w listopadzie 1946 roku.

 

Oczywiście gmachy miasta są nienaruszone, nie zniszczone, widoczne są nawet znajome zabytki - Kreml, Bolszoj. Ale czy ktoś, powiedzmy, z 1913 roku, kto odwiedziłby nasze czasy, uwierzył, że Katedra Chrystusa Zbawiciela została kiedyś zburzona, że wspaniałe pałace Peterhofu i cała stolica Polski, Warszawa, zostały doszczętnie zniszczone? Rzuciłby nam tym prosto w twarz – oto są! Jest mało prawdopodobne, aby zdał sobie sprawę, że są to po prostu "nowoczesne repliki". Dlaczego Moskwa w 2084 r. nie może być tą samą nową,  własną dokładną kopią siebie po bombardowaniu atomowym w 20...? Dlatego zieleń, która doskonale skrywa pałace i świątynie Machu Picchu naszych dni, może tak naprawdę ukrywać skutki totalnej wojny nuklearnej.

 

Smiley U receives a blaster along with the body of the unfortunate spaceport employee. The latter was  a logistician, a civilian, a peaceful person. Nevertheless, he had got a huge blaster in his sleeve. Interesting professional skills will be required in the future for the rank-and-file spaceport staff...

 

Wesołek U wraz z ciałem nieszczęsnego pracownika kosmodromu otrzymuje jego blaster. Ten ostatni był logistykiem, cywilem, spokojnym człowiekiem. Niemniej jednak miał w rękawie ogromny blaster. Od szeregowego personelu portu kosmicznego będą wymagane w przyszłości interesujące umiejętności zawodowe...

 

 

Now some words about the so called "flips",  individual  flight units, flyers, being widely used even by the elementary school children. Their design is not safe, enough to remember the absence of doors and even seat belts. But on the other hand they're equipped with the high headrests which are only  necessary for protecting necks from the acceleration factor which is an extreme, combat, rather than a passenger mode. The missing doors and belts are a constructive bonus in that case too, easing a quick evacuation. The "flips" are cheap as a transport means, and are easily constructed, which is an obvious advantage when normal aircraft production due to wartime is no longer within the capacity of the overloaded industry. After the war, hundreds of thousands of "flips"  were considered unprofitable to be melted down and, having hastily re-equipped, were transferred to the passenger transport fleet, the more so because almost everyone knew how to use them.

 

 

Teraz kilka słów o tzw. "flipach", indywidualnych jednostkach latających, powszechnie używanych nawet przez uczniów szkół podstawowych. Ich konstrukcja jest niebezpieczna; ani drzwi, ani nawet pasów bezpieczeństwa. Ale są wyposażone w wysokie zagłówki, które są niezbędne jedynie do ochrony szyi przed ekstremalnym, bojowym, a nie pasażerskim przeciążeniem. Brak drzwi i pasów to w tym przypadku też zaleta konstrukcyjna, ułatwiająca szybką ewakuację. "Flipy" są tanim środkiem transportu, łatwym w budowie, co jest oczywistą zaletą, gdy normalna produkcja samolotów ze względu na czas wojny nie mieści się już w możliwościach przeciążonego przemysłu. Po wojnie setki tysięcy "flipów" uznano za nieopłacalne do stopienia, i po pospiesznym ich ponownym wyposażeniu przekazano je do floty transportu pasażerskiego, zwłaszcza że prawie wszyscy wiedzieli, jak z nich korzystać.

 

 

Now let's analyse the final, parting scene, before the Alice's forever return to her time in 2084. Alice tells their friends from 1984 the merciful lies. She can be understood. Just fancy that you visited as a guest from the future the Russian Empire of 1913. How would you tell the people of that time that literally round the corner they would be awaited by a couple of the severe world wars, three revolutions, massacres, etc. They will hardly believe it, because they will be judging of the future by you, who will be for them such an intelligent, cultured and emancipated person, free from their hypocritical bans. They won't believe that the future social progress resulted in such personalites as you, a guest from the future, will cost such a high price for the humankind.

 

Przeanalizujmy teraz ostatnią scenę pożegnania, zanim Alicja powróci na zawsze do swoich czasów w 2084 roku. Alicja opowiada swoim przyjaciołom z 1984 roku miłosierne kłamstwo. Można ją zrozumieć. Wyobraźcie sobie, że jesteście gościem z przyszłości w Imperium Rosyjskim w 1913 roku. Jak powiedzieć ówczesnym ludziom, że dosłownie za rogiem czeka ich kilka brutalnych wojen światowych, trzy rewolucje, masakry itp.... Oni raczej w to nie uwierzą, bo będą oceniać  przyszłość tylko przez ciebie, który będzie dla nich takim inteligentnym, kulturalnym i wyemancypowanym człowiekiem, wolnym od ich obłudnych zakazów. Nie uwierzą, że przyszły postęp społeczeństwa, który zrodził takie osoby jak ty, gość z przyszłości, będzie miał dla ludzkości tak wysokie koszty.

 

By the way, did you notice that Yulia hadn't been told her future, either Alice didn't want to deceive her or she may have understood that Yulia was smart enough to guess the unfavourable worse herself.

 

Swoją drogą, czy zauważyłeście, że Julii nie powiedziano o jej przyszłości, albo Alicja nie chciała jej oszukać, albo mogła zrozumieć, że Julia była na tyle mądra, że sama domyślała się gorszego.

 

The question of questions, why did Pauline from the Institute of Time arrive exactly to that very 1984, lost somewhere in time in the vast past? She arrived on the eve of the so called "perestoyka", now often defined in Russia as a "catastroyka". The experts of the Institute had a habit of visiting the past epochs which are on the verge of the disruptive events. So we should realize that Alice's eyes were often so sad, because they reflected the memories of the terrific global events, nuclear blasts, new genocide, etc. By irony of fate, though not for the first time in history, such downs preceeded and initiated the new ups of the human civilization. She overlooks at the same age school children of 1984 indulgently and with pity. But by and large, our  world was simply unreal, non-existent for her.

 

Kwestia nad kwestiami, dlaczego Paulina z Instytutu Czasu dotarła dokładnie do tego właśnie roku 1984, zagubionego gdzieś w odległej przeszłości? Przybyła w przeddzień tzw. "pierestrojki", obecnie często określanej w Rosji jako "katastrojka". Eksperci Instytutu mieli zwyczaj odwiedzania minionych epok, stojących u progu przełomowych wydarzeń. Powinniśmy więc zdać sobie sprawę, że oczy Alicji często były tak smutne, ponieważ odbijały się w nich wspomnienia strasznych wydarzeń na świecie, wybuchów nuklearnych, nowego ludobójstwa itp. Jak na ironię losu, choć nie pierwszy raz w historii, takie upadki poprzedziły i zapoczątkowały nowych wzlotów cywilizacji ludzkiej.  Alicja patrzy na dzieci w wieku szkolnym 1984 roku z pobłażliwością i współczuciem. Ale w zasadzie nasz świat jest dla niej po prostu nierealny, nieistniejący.

 

The scout tie and school uniform are usual for 1984 in Russia, but her glance is truly not from round here. Harcerski krawat i mundurek szkolny są typowe dla roku 1984 w Rosji, ale jej spojrzenie naprawdę jest nietutejszе.

 

***

 

VISITOR FROM THE SCI-FI FAIRY-TALE

GOŚĆ Z BAJKI SCI-FI

 

A RANK-AND-FILE GODDESS FROM THE NON-COMMUNIST SOVIET UNION OF THE DISTANT FUTURE

Episode One

SZEREGOWA BOGINI Z NIEKOMUNISTYCZNEGO ZWIĄZKU RADZIECKIEGO DALEKIEJ PRZYSZŁOŚCI

Rozdział pierwszy

 

Presenter Galina Ivankina and writer Dionysus Kaptar' discussing "The Guest from the Future" TV series and its background. Dionizos Kaptar' dyskutują o serialu "Gość z przyszłości" i jego tle i pochodzeniu. 

 

- Good afternoon! Today our guest is a writer Dionysus Kaptar', and we gonna discuss a burning topic. Alice Seleznyova, "Guest from the Future", that cult film of all times. For the modern 45-year-old boys, Alice Seleznyova still evokes, you know, a kind of a teenage thrill, for many of them she was the first love, cinematic, virtual love, but love, while for other people, more normal in this regard, Alice Seleznyova symbolizes the world of some unfulfilled opportunities, the world of the Soviet future, now closed to us. Kolya Gerasimov flies over Moscow, and there waves the Red Banner, they showed it to me as my future, which I didn’t get. This is how I perceive it.  Did film acquire its iconic status due to nostalgia for what did not happen, for the Soviet future? Are we right when we think like that or not?

- Dzień dobry! Dziś naszym gościem jest pisarz Dionizos Kaptar i poruszymy palący temat. Alija Selezniowa, "Gość z przyszłości", kultowy film telewizyjny wszechczasów. Dla współczesnych 45-letnich chłopców Alicja Seleznyova wciąż wywołuje, wiadomo, swego rodzaju nastoletni dreszczyk emocji, dla wielu z nich była pierwszą miłością,  filmową, wirtualną, ale miłością, podczas gdy dla innych ludzi bardziej normalną pod tym względem Alicja Selezniowa symbolizuje świat pewnych niespełnionych możliwości, świat sowieckiej przyszłości, teraz dla nas zamknięty. Kola Gierasimow leci nad Moskwą, i tam łopocze Czerwony Sztandar, pokazali mi to jako moją przyszłość, której nie dostałam. Tak to postrzegam. Czy film zyskał status ikony dzięki nostalgii za tym, co się nie wydarzyło, za sowiecką przyszłością? Czy mamy rację, myśląc w ten sposób, czy nie?

 

Living next door to Alice by the Smokie" Mieszkam obok Alice" przy zespołu  Smokie

 

- If we only pay attention to the pure external signs like the Red Banner in future Moscow, we'll hardly  understand much. Just remember what years this film was being shot, it was in 1984, as to the book on which the TV film was based, it was published in 1977. The Alice-related  adventurous book series is very extended in time, but this particular film is based exactly on the book released in 1977. Could anybody imagine that the author of that book, published in the Soviet Union, Kir Bulychev would have written about some other banner fluttering in Soviet Moscow? Could a Soviet film director, shooting films for the Soviet TV screens, show us not the Red Banner either? This is out of question. The TV film was released and shown on Central Television in  March 1985, when Gorbachev just came, but it was being shot even earlier, under the rule of Chernenko. It explains all the Soviet external signs. Interestingly,  when Kolya Gerasimov observes  the metro map in future Moscow we also see  the same stops, some named after the Soviet  state leaders, and it only proves that all the external signs of the Soviet epoch, all those Red Banners, street names mean nothing for understanding the essence of that film released in the Soviet Union. Besides, there were Kremlin, cathedrals in the Soviet Union, but it did not mean that we had still been living in Tsarist Russia. By the way, we have restored the Cathedral of Christ the Savior. But does this mean that we returned into the time of its original construction? Of course, no!

 

- Jeśli będziemy zwracać uwagę tylko na znaki zewnętrzne, takie jak Czerwony Sztandar w przyszłej Moskwie, niewiele zrozumiemy. Pamiętajcie tylko, w jakich latach kręcono ten film, był to rok 1984, a książka, na której powstał film telewizyjny, ukazała się w roku 1977. Seria książek przygodowych związanych z Alicją jest bardzo rozciągnięta w czasie, ale ten konkretny film opiera się dokładnie na książce wydanej w 1977 roku. Czy ktoś mógłby sobie wyobrazić, że autor tej książki, wydanej w Związku Radzieckim, Kir Bułyczow, pisałby o jakimś innym sztandarze powiewającym w sowieckiej Moskwie? Czy radziecki reżyser filmowy, kręcący filmy na ekrany radzieckiej telewizji, również  mógłby nam pokazać innego, nie Czerwonego Sztandaru? To nie podlega dyskusji. Film telewizyjny został wyemitowany w Telewizji Centralnej w marcu 1985 roku, kiedy już był Gorbaczow, ale zdjęcia do niego kręcono jeszcze wcześniej, za rządów Czernienki. Wyjaśnia wszystkie sowieckie znaki zewnętrzne. Co ciekawe, kiedy Kola Gierasimow obserwuje mapę metra w przyszłej Moskwie, widzimy także te same przystanki, niektóre nazwane na cześć przywódców państwa radzieckiego, a to tylko dowodzi, że wszystkie zewnętrzne znaki epoki sowieckiej, te wszystkie czerwone sztandary, nazwy ulic nic nie znaczą za zrozumienie istoty tego filmu wydanego w Związku Radzieckim. Poza tym był Kreml, w Związku Sowieckim katedry, ale to nie znaczyło, że żyliśmy jeszcze w carskiej Rosji. Nawiasem mówiąc, przywróciliśmy Katedrę Chrystusa Zbawiciela. Ale czy to oznacza, że cofnęliśmy się do czasów jego pierwotnej budowy? Oczywiście że nie!

 

- What an exciting twist of our discussion!

- Cóż za ekscytujący zwrot w naszej dyskusji!

 

- Let's assume that  a person from the 19th century would have been placed into that Cathedral in our time. Unless  this person is some very good art critic, he or she won't probably believe that they are in our time, because everything will be in its usual place there. If it is so, let's avoid of sticking just to the external signs associated with the Soviet epoch shown in the future in that TV series, the more so because we cannot be sure being based just on them that this future is  precisely the Soviet one. In its turn, there is a difference between the Soviet future and the future of the Soviet Union. Which the future should we discuss in that case? Wouldn't it be better for us to switch to more essential, substantive things...

 

- Załóżmy, że w naszych czasach w katedrze tej umieszczono osobę pochodzącą z XIX wieku. Jeśli ta osoba nie jest jakimś bardzo dobrym krytykiem sztuki, to raczej nie uwierzy, że żyje w naszych czasach, bo tam wszystko będzie na swoim miejscu. Jeśli tak jest, nie trzymajmy się tylko zewnętrznych znaków kojarzących się z epoką sowiecką, pokazanych w tym serialu w przyszłości, tym bardziej, że nie możemy być pewni, że bazując tylko na nich, będzie to właśnie przyszłość sowiecka. Z kolei istnieje różnica między przyszłością Związku Radzieckiego a sowiecką przyszłością. Którą przyszłość powinniśmy w takim razie omówić? Czy nie byłoby lepiej dla nas zająć się sprawami bardziej istotnymi, merytorycznymi...

 

- Why not then? Let's get started!

- Dlaczego nie? Zacznijmy teraz!

 

- In order to identify which kind of the future society is described in the TV film, we have to go on with considering it in combination with the book, especially since they complement each other, the film on a whole follows the plot of the book, and the author himself acts as a screenwriter. What I've immediately noticed is that both the film and book contain not a single mention of Communism or the Communist Party.

 

- Aby określić, jaki typ społeczeństwa przyszłości jest opisany w filmie telewizyjnym, będziemy musieli nadal rozpatrywać go w połączeniu z książką, zwłaszcza że uzupełniają się one, film jako całość podąża za fabułą książki, a sam autor jest scenarzystą. Od razu zauważyłem, że zarówno w filmie, jak i w książce nie ma ani jednej wzmianki o komunizmie ani partii komunistycznej.

 

- Fear God, Sir, this is true for most of the Soviet films and book adaptations! Just tell me, is there, for instance, any mentioning of the Communist Party in the  "Office Romance" of 1977?

 

- Bój się pan Boga, dotyczy to większości radzieckich filmów i filmowych adaptacji książek! Proszę mi powiedzieć, czy w "Biurowy romans" z 1977 roku jest na przykład wzmianka o Partii Komunistycznej?

 

Office Romance's poster Plakat do filmu "Biurowy romans"

 

- But the  "Office Romance" was not about the future! It wasn't a sci-fi film...

- Ale "Biurowy romans" nie dotyczył przyszłości! To nie był film science-fiction...
 

- As to "The Adventures of Electronic", this is also a sci-fi film for children and teenagers. And there was not a single mention of the Communist Party in it either.

 

- Jeśli chodzi o filmie "Przygody Elektronika", to jest to także film science-fiction dla dzieci i młodzieży. I nie było w nim ani jednej wzmianki o partii komunistycznej.
 

Android boy left Prof. Gromov. What gonna be now? The Adventures of Electronic! (Soviet TV series of 1979 for teenagers). Chłopiec-android opuścił profesora Gromowa. Co się teraz stanie? "Przygody elektronika"! (1979 radziecki serial dla nastolatków).

 

- I can’t agree more, but that film was about modern life, not about our future. As for the film under discussion, it was about our future, there were flips, blasters and other sci-fi paraphernalia. Alice speaks fluent English, and everyone around her is simply amazed. This is a telling detail.

 

- Nie mogę się z tym zgodzić, ale ten film był o współczesnym życiu, a nie o naszej przyszłości. Jeśli chodzi o omawiany film, dotyczył on naszej przyszłości, były tam flipy, blastery i inne akcesoria science-fiction. Alicja mówi płynnie po angielsku i wszyscy wokół niej są po prostu zachwyceni. Ten szczegół mówi sam za siebie.

 

- It just means that in the future we will be smarter...

- To po prostu oznacza, że w przyszłości będziemy mądrzejsi...

 

- To speak English like Alice, you need practice, not intelligence, you need to be able to freely travel and live abroad, regularly communicating with the native speakers.

 

- Aby mówić po angielsku jak Alicja, potrzeba praktyki, a nie inteligencji, trzeba umieć swobodnie podróżować i mieszkać za granicą, regularnie komunikować się z native speakerami.

 

- This could mean that English-speaking countries would have become Communist by then...

 

 

- Może to oznaczać, że do tego czasu kraje anglojęzyczne staną się komunistyczne...

 

- But we don't see this in the film. We see this, for example, in the novels by the Strugatsky brothers. But they have nothing to do with the film about Alice. We just see that Alice speaks in different foreign tongues. Soviet people studied the various foreign languages at school, but en masse they rarely spoke them. For example, they heard the line "She's got it" from the famous song by the Shocking Blue as "She's gara".

 

 

- Ale tego nie widzimy w filmie. Widzimy to na przykład w powieściach braci Strugackich. Ale nie mają one nic wspólnego z filmem o Alicji. Widzimy tylko, że Alicja mówi różnymi językami obcymi. Ludzie radzieccy uczyli się w szkole różnych języków obcych, ale masy rzadko się nimi posługiwały. Na przykład usłyszeli wers "She's got it" ze słynnej piosenki Shocking Blue jako "She's gara" [szyz'gara].

 

"She's gara" sung by the band "Dr. Watson". "She's gara" śpiewana przez zespół "Dr. Watson"

 

However, Alice emphasizes that she is an ordinary schoolgirl, and that in the future every school pupil will be just like her. Thus, in the future, everyone will travel around the world. And this was the most cherished dream of the Soviet intelligentsia, and not only of intellectuals. And this dream was objectively anti-Soviet; remember how difficult it was to get the opportunity to travel abroad in the Soviet Union. The society where Alice belongs knows no prohibitions on changing places. She seems to live in a global society, knowing no boundaries. In a free, but hardly Communist society.

 

Alicja podkreśla jednak, że jest zwyczajną uczennicą i że w przyszłości każdy uczeń będzie taki jak ona. Zatem w przyszłości wszyscy będą podróżować po całym świecie. I to było najbardziej cenione marzenie inteligencji sowieckiej i nie tylko. A ten sen był obiektywnie antyradziecki; pamiętamy, jak trudno było uzyskać możliwość wyjazdu za granicę w Związku Radzieckim. Społeczeństwo, do którego należy Alicja, nie zna żadnych zakazów zmiany miejsca. Wydaje się, że żyje w globalnym społeczeństwie, które nie zna granic. W wolnym, ale myślę, że nie w komunistycznym społeczeństwie.

 

- On the other hand, there is no hint that the future society will be capitalist...

- Z drugiej strony nic nie wskazuje na to, że przyszłe społeczeństwo będzie kapitalistyczne...
 

- This is also true. We should not fantasize about this topic, our imagination should be based on something solid, and we should only analyze what we see in the film, we should not allow groundless speculation. We cannot assume that this is not the Soviet Union at all, but the Commune, that this is even a return to Trotskyism, otherwise we can come up with something wrong... So let's discuss only what is there. And judging by Alice's reservations, she lives in a very specific society, in a very interesting cultural context. She doesn't actually stand up when the teacher enters the classroom, she clearly says that in their society, students don't stand up in front of teachers, but this is very different from Soviet society, where such behavior was considered mischievous and, as shown in foreign films, often associated with teenagers from disadvantaged families who did poorly at school and behaved badly. On the contrary, Alice has good knowledge and is very disciplined. It just means that in her society a person from a young age rightfully considers himself equal to teachers, which means that no one should stand up in their presence, and this does not come from hooliganism and rudeness, but from intellectual freedom. Does this look like the Soviet Union, does it look like a Soviet school? No, that's not true!

 

- To także prawda. Nie powinniśmy fantazjować na ten temat, nasza wyobraźnia powinna opierać się na czymś solidnym, a jedynie analizować to, co widzimy w filmie, nie pozwalać na bezpodstawne spekulacje. Nie możemy zakładać, że to wcale nie Związek Radziecki, ale Komuna, że to nawet powrót do trockizmu, bo inaczej może nam coś nie wyjść... Mówmy więc tylko o tym, co jest. A sądząc po zastrzeżeniach Alicji, żyje ona w bardzo specyficznym społeczeństwie, w bardzo ciekawym kontekście kulturowym. Właściwie nie wstaje, gdy nauczyciel wchodzi do klasy, wyraźnie stwierdza, że w ich społeczeństwie uczniowie nie wstawają przed nauczycielami, ale to bardzo różni się od społeczeństwa sowieckiego, gdzie takie zachowanie uznawano za psotne i, jak pokazano w zagranicznych filmach, często kojarzy się z nastolatkami z rodzin znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, którzy słabo radzili sobie w szkole i źle się zachowywali. Wręcz przeciwnie, Alicja ma dużą wiedzę i jest bardzo zdyscyplinowana. Oznacza to po prostu, że w jej społeczeństwie osoba od najmłodszych lat słusznie uważa się za równego nauczycielom, co oznacza, że nikt nie powinien wstawać w ich obecności, a dzieje się to nie z powodu chuligaństwa i chamstwa, ale z wolności intelektualnej. Czy to wygląda jak Związek Radziecki, czy to wygląda jak radziecka szkoła? Nie, to nie prawda!

 

- But the Soviet Union and the Soviet school could have been developed in this direction in the future.

- Ale Związek Radziecki i szkoła radziecka mogłyby w przyszłości rozwijać się w tym kierunku.

 

- It could have been developed... only in a non-Soviet direction. By that time, the entire Soviet Union could have turned into the non-Soviet one.

 

- Mógłby się rozwijać... tylko w kierunku niesowieckim. Do tego czasu cały Związek Radziecki mógł zmienić się w niesowiecki.

 

- Into what the Soviet people knew as Communism!

- W to, co naród radziecki nazywał komunizmem!
 

- Perhaps, but this Communism would have been non-Soviet, anti-Soviet, rather European, Western Communism rather than Soviet.

- Być może, ale ten komunizm byłby komunizmem niesowieckim, antyradzieckim, raczej europejskim, zachodnim, a nie sowieckim.

 

- Yet Communism as the theory was originally formed in the West, wasn’t it?

- Ale komunizm jako teoria pierwotnie powstał na Zachodzie, prawda?

 

- Undoubtedly, but on our territory it has acquired a completely different content, and if we extrapolate it into the future, then there will be no Communism held in the spirit of utopias and dystopias of the Western authors. For example, Huxley's  "Brave New World".

 

 

- Niewątpliwie, ale na naszym terenie nabrał on zupełnie innej treści i jeśli ekstrapolujemy to w przyszłość, to nie będzie komunizmu w duchu utopii i dystopii zachodnich autorów, takich jak Huxley ["Nowy wspaniały świat"]. 

 

- Huxley gibed and  mocked, even the names were strange and funny, Lenina, for example.

- Huxley kpił i wyśmiewał, nawet imiona były dziwne i śmieszne, na przykład, Lenina.

 

THE IMPORTANCE OF BEING INDIFFERENT, OR ALICE'S ADVENTURES IN NEVERLAND

Episode Two

BĄDŹMY OBOJĘTNYMI, CZYLI PRZYGODY ALICJI W NIBYLANDII

Rozdział drugi

 

Presenter Galina Ivankina and writer Dionysus Kaptar' discussing "The Guest from the Future" TV series and its background. Dionizos Kaptar' dyskutują o serialu "Gość z przyszłości" i jego tle i pochodzeniu. 

 

- But I doubt that it was a parody, since there was a lot of positivity in the society Huxley invented. People, their overwhelming majority, were happy there, but the unfortunate ones, an absolute minority, who were considered to be a result of the pure technological errors, were not killed or imprisoned, but only isolated on a special island, and they could live there the way they wanted.

 

- Ale wątpię, czy to była parodia, ponieważ w społeczeństwie wymyślonym przez Huxleya było dużo pozytywności. Ludzie, zdecydowana większość, byli tam szczęśliwi, ale nieszczęśnicy, absolutna mniejszość, których uznano za wynik błędu czysto technologicznego, nie zostali zabici ani uwięzieni, a jedynie odizolowani na specjalnej wyspie i mogli tam mieszkać tak jak chcieli.

 

- There was such an island in one of Efremov’s novels too.

- W jednej z powieści Efremova była też taka wyspa.

 

A stone head (Steinkopf) of Ivan Efremov (Yefremov). Kamienna głowa (Steinkopf) Iwana Jefremowa

 

- Similar islands are present in many works by many authors. As for the Efremov’s novels, they violated Soviet sci-fi traditions, and Communism he described was very specific...

 

- Podobne wyspy pojawiają się w wielu pracach wielu autorów. Jeśli chodzi o powieści przez Jefremowa, to naruszały one sowieckie tradycje science fiction, a opisywany przez niego komunizm był bardzo specyficzny…

 

- Priestly...

- Kapłański...

 

- Yes, very specific Communism, priestly, based on the worship of the intellect, and, it seems to me, it is very close to the world of Alice, where government is most likely headed by technocrats, although there is no direct evidence of this in the TV film. There is Communism, but there is no Communist Party, only technocratic rule, and there is no Soviet power, because there is no ideology. People there travel through worlds and epochs; they are universal cosmopolitans. Living this way, they are indifferent to the past, do not interfere with it and do not help their ancestors. Enough to remember Pauline, who shuttles between the 80s of the 20th and 21st centuries, but only walks and observes. For her, we are like animals in a zoo, we are just preparations for the future in which they live, we're immature like embryos, we're the prototypes of ideal people of the future. Alice, at 11 years old, jumps higher than the strongest male athlete in 1984. They, people of the future, are very strong physically and intellectually, they are very knowing, familiar with many cultures of the past, they enjoy an access to many books and manuscripts that are lost for people in the past.

 

Gogol burning the 2nd volume of his novel, but what is written with pen cannot be burnt! Gogol pali drugi tom swojej powieści, ale nie wie, że to, co jest napisane piórem, nie można spalić!

 

- Tak, bardzo specyficzny komunizm, kapłański, oparty na kulcie intelektu i wydaje mi się, że jest bardzo bliski światu Alicji, gdzie na czele rządu stoją najprawdopodobniej technokraci, choć nie ma bezpośredniego dowód na to w tym filmie telewizyjnym. Jest komunizm, ale nie ma partii komunistycznej, jest tylko władza technokratyczna i nie ma władzy sowieckiej, bo nie ma ideologii. Tamtejsi ludzie podróżują przez światy i epoki; są uniwersalnymi kosmopolitami. Żyjąc w ten sposób, są obojętni na przeszłość, nie ingerują w nią i nie pomagają swoim przodkom. Wystarczy wspomnieć Polinę, która podróżowała tam i z powrotem w czasie pomiędzy lat 80. XX i XXI w., a jedynie spacerowała i obserwowała. Dla niej jesteśmy jak zwierzęta w zoo,  tylko szkicem przyszłości, w której oni żyją, jesteśmy niedojrzali jak embriony, jesteśmy prototypami idealnych ludzi przyszłości. Alicja w wieku 11 lat skacze wyżej niż najsilniejszy sportowiec płci męskiej w 1984 roku. Oni, ludzie przyszłości, są bardzo silni fizycznie i intelektualnie, mają dużą wiedzę, znają wiele kultur przeszłości, mają dostęp do wielu kultur przeszłości, do książek i rękopisów utraconych ludziom w przeszłości.

 

The Institute of Time sent a messenger to Gogol, who had replaced the second volume of his "Dead Souls" with the blank paper sheets before the writer threw it into the fire. In their world, manuscripts really don’t burn.

 

Instytut Czasu wysłał posłańca do Gogola, który zastąpił drugi tom  "Martwych dusz" czystymi kartkami papieru, zanim pisarz wrzucił go do ognia. W ich świecie rękopisy naprawdę się nie palą.

Of course, we can assume that they do not interfere with the lives of people from the past in order to prevent changing their own reality in the future. It’s enough to remember Ray Bradbery’s famous plot about a butterfly, but in the Alice’s world it doesn’t work that way. People of the future willingly change the past for their own purposes, excluding assistance to  people from the past. It’s as if the latter ones don’t exist for them. Very specific and convenient morals and ethics.

 

Russian cover of the song "Alice" by Smokie. Rosyjski cover piosenki "Alice" zespołu Smokie

 

Można oczywiście założyć, że nie ingerują w życie ludzi z przeszłości, aby nie dopuścić do zmiany własnej rzeczywistości w przyszłości. Wystarczy przypomnieć słynną historię Ray'a Bradbury'ego o motylu, ale w świecie Alicji tak nie jest. Ludzie przyszłości chętnie zmieniają przeszłość dla własnych celów, wykluczając jedynie pomaganie ludziom z przeszłości. To tak, jakby to drugie dla nich nie istniało. Bardzo specyficzna i wygodna moralność i etyka.

 

Demo version of the project of the Russian musicle based on the Russian covers of the Western hits from the 80s to the 2000s. Unfortunately, later the producers insisted on the songs of the Russian groups, and the initial brilliant concept failed to come true as a staged performance. Wersja demonstracyjna rosyjskiego projektu musiclu opartego na rosyjskich coverach zachodnich hitów od lat 80. do pierwszej dekady XXI wieku. Niestety, później producenci nalegali na utwory rosyjskich grup, a oryginalnego, genialnego pomysłu nie udało się przełożyć na produkcję.

 

- Jesteś Alice? 

-  Właściwie, jestem Alicja! 

 

- Can we assume that visitors from the future were simply forbidden to act like "progressors" as in the famous novel  "Hard to be a God" by the Strugatsky brothers?

 

A poster of "Hard to be a God". The part of Don Rumata of Estora was played by a Polish actor Edward Żentara. Plakat filmu "Trudno być Bogiem". W roli Donа Rumaty Estorskiego – polski aktor Edward Żentara.

 

- Czy możemy założyć, że gościom z przyszłości po prostu zabroniono zachowywać się jak "postępowcy" ("progressorzy") jak w słynnej powieści braci Strugackich "Trudno być Bogiem"?

 

- But in the "Hard to Be a God", to be or not to be a "progressor" is a matter of a personal moral choice. The main character hesitates, worries, he is not indifferent at all. As for the TV movie with Alice, it contains no explanation for the reasons of their special behaviour towards people from the past. Having got no clues, we have nothing to discuss. What do we have in the book and on the TV screen? A living, vibrant, extremely interesting world that TV viewers can believe in. However, at the same time, this world is supposedly and for some reason not sentimental, priestly-intellectual, based on its own principles and moral values that are incomprehensible to us. On the other hand, your assumption may turn out to be correct. If they are prohibited from helping the people of the past, then why should they and we worry? They don't care about the world in the past, and we should take it for granted.

 

"Nowhere Man" by the Beatles". "Nowhere Man" ("Człowiek znikąd") by the Beatles

 

- Ale w "Trudno być Bogiem"  być lub nie być "postępowcem" ("progressorzem") jest kwestią osobistego wyboru moralnego. Główny bohater waha się, martwi, nie jest zupełnie obojętny. Jeśli chodzi o film telewizyjny z Alicją, nie zawiera on żadnego wyjaśnienia przyczyn ich szczególnego zachowania wobec osób z przeszłość, i dlatego nie mamy o czym rozmawiać. Co mamy w książce i na ekranie telewizora? Żywy, tętniący życiem, niezwykle ciekawy świat, w który widzowie telewizyjni mogą uwierzyć. Jednak jednocześnie świat ten jest z jakiegoś powodu nie sentymentalny, kapłańsko-intelektualny, oparty na własnych, niezrozumiałych dla nas zasadach i wartościach moralnych. Z drugiej strony Twoje założenie może okazać się słuszne. Jeśli zabrania się im pomagania ludziom z przeszłości, to dlaczego oni i my powinniśmy się martwić? Nie obchodzi ich świat przeszłości i powinniśmy to uważać za oczywiste.

 

- And another plot oddity that many are used to notice is the clumsy robot Werther.

- Kolejną osobliwością fabuły, na którą wielu zwraca uwagę, jest niezdarny robot Werther.

 

- Werther seems to be a courtly and romantic hero right from the Gallant Century...

- Werter sprawia wrażenie bohatera dworskiego i romantycznego rodem z galantycznego wieku... 

 

- If you only take into account his appearance of a blond beast...

- Z wyjątkiem jego wyglądu jako blond bestii...

 

- Let it be, but he is exclusively the one from the Gallant Century.

- Niech tak będzie, ale tylko  z galantycznego wieku.

 

Romantic robot Werther and Pauline, he loves her, yeah, yeah, yeah! Romantyczny robot Werter i Polina, he loves her, yeah, yeah, yeah!

 

- He is not a simple cleaner and office worker, but the former combat robot, as it turns out at the end of the film. He is shot five times from a blaster capable of destroying colossal columns, but he continues to function. A true combat robot, albeit with a corrupted combat program, so that he couldn't pose a threat to people. He clearly understands that the human being  must be protected and saved. Moreover, he is most likely not even a robot, but a biorobot, a cyborg, a half-man. He has got emotions, he is a person who had had got the organs he lost afterwards, but where? Yeah! In the war, which means that the Alice's  world of  future is not a world of the universal prosperity, friendship, equality and brotherhood. This is a world in which there exists the former front-line soldier who almost lost his human innards, but not the ability to feel. This means that in the future, in the beautiful far away, people will face a terrific war.

 

 

- Nie jest prostym dozorcą i pracownikiem biurowym, ale byłym robotem bojowym, jak się okazuje na końcu filmu. Został postrzelony pięć razy blaster zdolny do zniszczenia kolosalnych kolumn, ale nadal działa. Prawdziwy robot bojowy, choć z uszkodzonym programem walki, tak aby nie mógł stanowić zagrożenia dla ludzi. Wyraźnie rozumie, że ludzie musią być chronione i uratowane. Co więcej, najprawdopodobniej nie jest nawet robotem, ale biorobotem, cyborgiem, pół-człowiekiem. Ma emocje, zastąpione narządy, które  stracił, ale gdzie stracił? Aha! Podczas wojny, i to oznacza, że świat przyszłości Alicji nie jest świat powszechnego dobrobytu, przyjaźni, równości i braterstwa. Jest to świat, w którym jest były żołnierz pierwszej linii, który prawie stracił swoje ludzkie wnętrzności, ale nie zdolność do odczuwania. Oznacza to też, że w przyszłości w piękne daleko ludzie zmierzą się z straszną wojną.

 

- What if that war awaits not the teenage heroes of the film, but their children and grandchildren in the 60s. of the 21st century?

- A co jeśli ta wojna czeka nie nastoletnich bohaterów filmu, ale ich dzieci i wnuki w latach 60-tych. XXI wieku?

 

- Who cares! What kind of war did the Soviet people expect in the 80s of the 20th century?

 

- Kogo to obchodzi! Jakiej wojny spodziewał się naród radziecki w latach 80. XX wieku?
 

- Nuclear war! Every minute!

- Wojnę atomową! Każdą minutę!

 

- This fear was in the air, it was quite real! This was the time of a  Reagan's famous slip of the tongue. Thinking that the microphone was switched off, or, perhaps, even on purpose,  he declared that he allegedly had given his order for the nuclear bombing of the USSR. And this just happened to be during the filming of the series. The school uniform of the main character of the film, Kolya, was that of 1983. It's at that time that that very South Korean Boeing was also shot down. The film was being made during the  period of the fierce confrontation, and this confrontation, despite the free movement of people in space and time, could probably still exist in the future described in the film. Besides, the problem of the post-war piracy still remains unresolved in the future world where Alice lives. The pirates in the film, by the way, escaped from prison. In subsequent books written by Kir Bulychev, the pirates from the film will grow old, become mafia bosses and will live on their own  planet. They will stop engaging in robbery, become legalized and start laundering dirty money. They will encounter matured Alice, and they will together remember about their past adventures.

 

During a break between filming, Smiley U (actor Vyacheslav Nevinny), Alisa Seleznyova (actress Natalia Guseva) and her school friend (actress Marianna Ionesyan). Podczas przerwy między zdjęciami Wesołek U (aktor Wiaczesław Niewinny), Alisa (aktorka Natalia Gusiewa) i jej szkolna koleżanka Julia Gribkowa (aktorka Marianna Joniesian).

 

- Ten strach wisiał w powietrzu, był całkiem realny! Był to czas słynnego przejęzyczenia się Reagana. Myśląc, że mikrofon został wyłączony, a może nawet celowo, oświadczył, że rzekomo wydał rozkaz zbombardowania nuklearnego ZSRR. I stało się to właśnie podczas kręcenia serialu. Mundurek szkolny głównego bohatera filmu, Kolyi, był z 1983 roku. W tym czasie zestrzelono tego samego południowokoreańskiego Boeinga. Film powstał w okresie gwałtownej konfrontacji, która pomimo swobodnego przemieszczania się ludzi w przestrzeni i czasie prawdopodobnie mogła mieć miejsce w opisanej w filmie przyszłości. Ponadto w przyszłym świecie, w którym żyje Alicja, problem powojennego piractwa nadal pozostaje nierozwiązany. Nawiasem mówiąc, piraci w filmie uciekli z więzienia. W kolejnych książkach przez Kira Bułyczowa filmowi piraci zestarzeją się, staną się szefami mafii i zamieszkają na własnej planecie. Przestaną dokonywać rabunków, staną się legalne i zaczną prać brudne pieniądze. Spotkają dojrzałą Alicję i wspólnie wspominają swoje przeszłe przygody.

 

- How lovely! Jak miło!

 

- They will even offer her their spaceship!

- Zaproponowały jej nawet swój statek kosmiczny!

 

- Another important detail is the song from the film.

- Kolejnym ważnym szczegółem jest piosenka z filmu.
 

Piano cover of the song from the Guest from the Future. Cover fortepianowy piosenki "Gość z przyszłości"

 

- When I  heard it for the first time, I was then quite small to understand its meaning.

- Kiedy usłyszałem ją po raz pierwszy, byłem zbyt młody, aby zrozumieć jego znaczenie.
 

- A very multilayered meaning!

- Bardzo wielowarstwowe znaczenie!

 

- I do agree. Hearing the song, it is not easy to immediately understand it by ear, without having its lyrics in front of your eyes. In general, it was difficult to understand why the beautiful far away should be cruel to children of the 80s. If when they grow old they are to encounter a not very comfortable future, then why is this future called beautiful? How to resolve this contradiction? Apparently, the world in the far away future will turn out to be the world of the different moral and ethnic values, but at the same time it will be quite good and pleasant to live in. By this reason having been transported to it, we would have looked like savages among the civilized persons, the living raw material on the way of becoming them. This is the brutal truth. Communists talked much about creating people of the future, but failed to cope with this task. The TV film enables us to meet face to face with the ready result in the person of a guest from the future. However, this is not the ideal that the Communists dreamed of, but rather a person of the future in a purely Western, transhuman understanding of the word. Sooner the fruit of the scientific transformation rather than of the ideological upbringing. This is a person who has been radically advanced, upgraded even physiologically,  maybe, even a physiologically different organism. Alice as mentioned before is not a trained athlete or soldier, she is an ordinary person of the future, a genetically modified individual, but outwardly looking the same as us. It is her different physiology that allows her to run and jump in a way that is incredible to us, but natural for her.

 

- Zgadzam się. Po usłyszeniu piosenki nie jest łatwo od razu ją zrozumieć ze słuchu, nie mając przed oczami jej tekstu. W sumie trudno było zrozumieć, dlaczego piękna przyszłość miałoby być okrutne dla dzieci z lat 80. Jeśli, gdy się zestarzeją, czeka ich niewygodna przyszłość, to dlaczego tę przyszłość nazywa się piękną? Jak rozwiązać tę sprzeczność? Pozornie świat w odległej przyszłości okaże się światem innych wartości moralnych i etnicznych, ale jednocześnie całkiem nieźle i przyjemnie będzie się w nim żyć. Z tego powodu przewiezieni do niego wyglądalibyśmy jak dzicy wśród cywilizowanych ludzi, żyjącymi szkicami w drodze do powstania tych ostat0nich. To jest brutalna prawda. Komuniści dużo mówili o kształceniu ludzi przyszłości, ale nie podołali temu zadaniu. Film telewizyjny pozwala nam stanąć twarzą w twarz z gotowym efektem w osobie gościa z przyszłości. Nie jest to jednak ideał, o jakim marzyli komuniści, ale człowiek przyszłości w czysto zachodnim, transhumanistycznim rozumieniu tego słowa. Raczej owoc transformacji naukowej niż edukacji ideologicznej. To osoba radykalnie zaawansowana, wręcz unowocześniona fizjologicznie, może nawet fizjologicznie inny organizm. Alicja, jak wspomniano wcześniej, nie jest wyszkolonym sportowcem ani żołnierzem, jest zwykłą osobą przyszłości, osobą genetycznie zmodyfikowaną, ale zewnętrznie do nas podobną. To jej odmienna fizjologia pozwala jej biegać i skakać w sposób dla nas niewiarygodny, ale dla niej naturalny.

 

FROM IVAN THE LIL FOOL TO IVAN THE PRINCE, OR THE HERO'S JOURNEY

Episode Three

 

OD IWANUSZKI GŁUPTASA DO IWANA KRÓLEWICZA, CZYLI  ŚCIEŻKA BOHATERA
Rozdział trzeci

 

Presenter Galina Ivankina and writer Dionysus Kaptar' discussing "The Guest from the Future" TV series and its background. Dionizos Kaptar' dyskutują o serialu "Gość z przyszłości" i jego tle i pochodzeniu. 

 

- The Strugatsky brothers, in my opinion, touched upon this problem of improving the human nature and moral choice regarding whether to intervene or not in it...

 

Moim zdaniem bracia Strugaccy poruszyli problem ulepszania natury ludzkiej i moralnego wyboru, czy w nią ingerować, czy nie...

 

- The ideas of eugenics were severely criticized in the Soviet Union, they were being qualified as Nazism. That's why I insist on what seems to be a fact for me, that Alice is not from the Soviet future. Her future is the world where eugenics evolved into the forms of genetic engineering, but essentially remained eugenics.

 

- Idee eugeniki spotkały się w Związku Radzieckim z ostrą krytyką, uznano je za nazizm. Dlatego upieram się, że wydaje mi się faktem, że Alicja nie pochodzi z sowieckiej przyszłości. Jej przyszłość to świat, w którym eugenika przekształciła się w formy inżynierii genetycznej, ale zasadniczo pozostaje eugeniką.

 

Last but not least, there is another "anomaly" that was noticed more than once in "Guest from the Future". This is Pauline, a super-trained special forces female soldier hunting two underworld leaders, Smiley U and Rat. But when women, children, old people, the sick and infirm - everyone is gathered to be trained and sent to the front line? When there is a total war. This war must have ended shortly before Alice was born in a world where people are still taught to be prepared for emergencies. There are obvious hints that this is the case.

 

Na koniec jeszcze jedna "anomalia", którą zauważono w "Gościu z przyszłości" niejeden raz. To Polina, świetnie wyszkolona żołnierzka sił specjalnych polująca na dwóch przywódców podziemia, Wesołka U i Rat. Ale kiedy kobiety, dzieci, starcy, chorzy i niedołężni – wszyscy zostaną zebrani, aby przejść szkolenie i zostać wysłani na linię frontu? Kiedy jest wojna totalna. Ta wojna musiała się zakończyć na krótko przed narodzinami Alicji w świecie, w którym wciąż uczy się ludzi, jak być przygotowanym na sytuacje awaryjne. Istnieją oczywiste przesłanki, że tak właśnie jest.

The author of the world of Alice, Kir Bulychev, born Igor Vsevolodovich Mozheiko (Możejko), was not an ordinary person. It is enough to mention that in the 50s he worked in Burma, he did this when it was impossible for an ordinary Soviet person to go even to Bulgaria. Burma was a capitalist country, it was a period of the global collapse of the great colonial Empires. That time the Soviet Union did not have such good relations with Burma as it had with India. Only a limited number of the selected individuals from the Soviet Union were allowed to work in the Philippines, in Burma and Indonesia. I have no right to say more, I am only hinting at what kind of person he was and in what kind of the activities he was involved there. In addition, his real name remained unknown to the general public for a long time. He was widely known to his readership mainly as Kir Bulychev, judging by the circulation of his published books, numbering many hundreds of thousands of copies in the Soviet Union. "Mainly" because, unlike Ilf-Petrov, he had many more pen names than just Kir Bulychev. In post-Soviet times he became famous for his rather radical anti-Soviet views. He had many anti-Soviet books published during the period of perestroika, including the book where two realities existed in parallel - the Soviet Union and post-perestroikan Russia.

 

Autor świata Alicji, Kir Bulychev, urodzony Igor Wsiewołodowicz Możejko nie był zwykłym człowiekiem. Dość wspomnieć, że w latach 50. pracował w Birmie, robił to wtedy, gdy zwykły sowiecki człowiek nie mógł pojechać nawet do Bułgarii. Birma była krajem kapitalistycznym, był to okres globalnego upadku wielkich imperiów kolonialnych. Związek Radziecki nie miał wówczas tak dobrych stosunków z Birmą, jak z Indiami. Tylko ograniczona liczba wybranych osób ze Związku Radzieckiego mogła pracować na Filipinach, w Birmie i Indonezji. Nie mam prawa nic więcej mówić, jedynie zasygnalizuję, jakim był człowiekiem i w jaką działalność tam był zaangażowany. Ponadto jego prawdziwe nazwisko przez długi czas pozostawało nieznane opinii publicznej. Był powszechnie znany swoim czytelnikom głównie jako Kir Bułyczow, sądząc po nakładzie jego opublikowanych książek, które w Związku Radzieckim liczyły wiele setek tysięcy egzemplarzy. "Głównie" dlatego, że w przeciwieństwie do Ilfa-Pietrowa miał o wiele więcej pseudonimów niż tylko Kir Bulychev. W czasach poradzieckich zasłynął ze swoich dość radykalnych poglądów antysowieckich. Miał wiele antyradzieckich książek opublikowanych w okresie pierestrojki, w tym książkę, w której istniały równolegle dwie rzeczywistości – Związek Radziecki i postpierestrojkowa Rosja.

Well, as a rule, it took a long time for Soviet people of that time to become anti-Soviet. But he could have started becoming an anti-Soviet a long time ago, long before perestroika, and perhaps he had always been an anti-Soviet person. He was a szlachcic, a nobleman by his origin, he had to hide his nobility and to reject himself from childhood.

 

Cóż, zajęło dużo czasu, zanim ludzie tamtych czasów stali się antyradzieccy. Ale on mógł zacząć być antyradziecki już dawno temu, na długo przed pierestrojką, a być może zawsze był antyradziecki. Był szlachcicem z urodzenia i od dzieciństwa musiał ukrywać swoje szlacheckie pochodzenie i wyrzec się go, wyprzeć się siebie.

 

- Polish, or what? Polak, czy co?

 

- Yes, szlachcic, a Polish nobleman! In official forms, he filled out what was required, but he knew everything about his origin and ancestors, and he lived that way all his life until our time. Can you imagine his moral state all this time?

 

Igor'  Mozheiko (Możejko), gentleman, spy, Orientalist, and Kir Bulychov, a Soviet sci-fi writer in one person. A typical anti-Soviet Homo Soveticus. Igor Możejko, szlachcic, szpieg, orientalista i Kir Bulyczow, radziecki pisarz science fiction w jednym. Typowy antyradziecki Homo Soveticus.

 

- Tak, szlachcic, polski szlachcic! W oficjalnych formularzach wypełniał to, co było wymagane, ale jednocześnie wiedział wszystko o swoim pochodzeniu i przodkach i tak żył przez całe życie, aż do naszych czasów. Czy może pani sobie wyobrazić jego stan moralny przez cały ten czas?

 

- Well, in Soviet times, even the bastard-born, let alone direct descendants of the Russian Grand Dukes  were afraid that their past would be revealed...

 

- No cóż, w czasach sowieckich nawet bastardzi, a tym bardziej bezpośredni potomkowie wielkich książąt rosyjskich, bali się, że ich przeszłość wyjdzie na jaw...

 

- And they were probably not in vain to be afraid. So in his soul  he might have felt hatred for the Soviet regime, and if so, it is unlikely that such a person would have written a pro-Soviet, pro-Communist screenplay. Most likely, of course, he would not.

 

- I prawdopodobnie nie na próżno się bali. Zatem w głębi serca mógł nienawidzić reżimu sowieckiego, a jeśli tak, to jest mało prawdopodobne, aby taka osoba napisała prosowiecki, prokomunistyczny scenariusz. Najprawdopodobniej, oczywiście, nie zrobiłby tego.

Now a few words about the so-called typical, wandering plots, or, as they are also called archetypal plots, according to Jung, although why do we need Jung here, he has nothing to do with it. There are comedy, tragedy and reality, even if they are represented in the literary forms of the fairy-tales or sci-fi. The latter genres remain realistic in their own coordinate system. Let's take, for example, a classical Russian fairy-tale, where the hero is Ivan the Lil Fool, for whom certain prospects open up, but through his stupidity he destroys them himself, burns the skin of a frog, for example. Well, you know it.

 

From Ivan The Lil Fool to Ivan the Prince, or the Hero's Journey. Od Iwanuszki Głuptasa do Iwana Królewicza, czyli ścieżka bohatera

 

Teraz kilka słów o tzw.  typowych, wędrujących baśniach, czyli jak się je też nazywa, według Junga, baśniach archetypowych, choć po co nam tu Jung, to on nie ma z tym nic wspólnego. Jest komedia, tragedia i rzeczywistość, nawet jeśli są przedstawione w literackich formach baśni lub science fiction. Te ostatnie gatunki pozostają realistyczne w swoim układzie współrzędnych. Weźmy na przykład klasyczną rosyjską baśń, której bohaterem jest Iwanuszka Głuptas, przed którym otwierają się pewne perspektywy, ale w swojej głupocie sam je niszczy, paląc na przykład skórę żaby. Cóż, pani wie o tym.

 

However, then he learns a lot from his silly mistakes, gets rid of his stupidity, begins to perform feats and, finally, becomes Ivan the Prince. Tell me now, how does it all end? With what?

 

Jednak wtedy wiele się nauczy na swoich głupich błędach. Pozbywa się swojej głupoty, zaczyna dokonywać wyczynów i wreszcie zostaje Iwanem Carewiczem. Powiedz mi, jak to się wszystko skończy? Czym?

 

- With his wedding... Jego ślubem...

 

- Not just wedding, he marries the very Princess. Ivan receives a super prize, half a kingdom, a horse, money.... By the way, when Russian fairy-tales are interpreted by the current lovers of neo-Sovietism, they say that our person does not like money, does not want power, he just needs something related to contemplation. What nonsense! Just remember what Ivan the Lil Fool wants and what makes him turn into Ivan the Prince in the Russian fairy-tales which grew out of folk wisdom.

 

The parade of the most cherished happy dreams of the characters of the animated cartoon "The Flying Ship" being expressed in the song "Ah, if only my dream could come true!"  Parada najbardziej cenionych szczęśliwych marzeń  bohaterów kreskówki "Latający statek", wyrażonych w piosence "Ach, gdyby tylko moje marzenie się spełniło!"

 

- Nie zwykłym ślubem, on poślubia samą księżniczkę. Iwanuszka otrzymuje super nagrodę, pół królestwa, konia, pieniądze.... Swoją drogą, gdy obecni miłośnicy neosowietyzmu interpretują rosyjskie bajki, mówią, że nasz człowiek nie lubi I nie chce  pieniędzy, nie chce władzy, potrzebuje tylko czegoś związanego z kontemplacją. Co za bezsens! Pamiętajcie tylko, czego chce Iwanuszka Głuptas i co sprawia, że zamienia się w Iwana Królewicza z rosyjskich baśni, które wyrosły z mądrości ludowej.

 

He doesn’t want what we see in the Soviet animated cartoon "The Flying Ship": a small house, a flock of small children, this is a purely Soviet fairy-tale, not a Russian one, because Ivan the Lil Fool in the Russian fairy-tales dreams of becoming Ivan the Prince, of marrying the Princess, getting half the kingdom, the best horse and money. He gets gold, he gets power and he deserves respect as a great knight, as a great warrior. The winner takes it all! This is a positive result. Then, the tragedy, everything is the same. Although the hero dies,  the main thing is that he all the same contrives to win, this is what the antique, classical Greek tragedy is built on.

 

 

 

Nie chce tego, co widzimy w radzieckiej kreskówce "Latający statek": mały domek, kilka małych dzieci, to bajka czysto radziecka, a nie rosyjska, bo Iwan Błazen w rosyjskich bajkach marzy zostać Iwanem Carewiczem, poślubić księżniczkę, zdobyć połowę królestwa, najlepszego konia i pieniądze. Dostaje złoto, zdobywa władzę i zasługuje na szacunek jako wielki rycerz, jako wielki wojownik. The winner takes it all!  Zwycięzca bierze wszystko! To pozytywny wynik. Teraz kilka slow o tragedii, wszystko jest takie samo. Choć bohater umiera, najważniejsze, że mimo to udaje mu się zwyciężyć i na tym zbudowana jest starożytna, klasyczna tragedia grecka.

 

A REWARD FOR THE HERO, OR WHEN IT REALLY SUCKS TO WRITE POEMS

Episode Four

 

NAGRODA DLA BOHATERA LUB KIEDY PISANIE WIERSZY JEST DO BANI

Rozdział czwarty

 

Presenter Galina Ivankina and writer Dionysus Kaptar' discussing "The Guest from the Future" TV series and its background. Dionizos Kaptar' dyskutują o serialu "Gość z przyszłości" i jego tle i pochodzeniu. 

 

- The hero says to his bride that he'll have white sails raised in case of victory and black sails in case of his defeat and death. He wins, sails joyfully, having forgotten to change the sails from black to white, and his bride commits suicide by jumping off a cliff. The hero gets to learn this and jumps after her. This is a tragedy. But the hero remains in the people's memory as a winner. The concept of immortality in Greek tragedy is very specific. The heroes must perform a feat during their lifetime, or discover a theorem, or build some incredible temple, and owing to these deeds they will live forever. That is the answer of ancient Greek philosophy to the question about the ways of gaining immortality. 

 

Bohater mówi swojej narzeczonej, że w przypadku zwycięstwa będzie miał podniesione żagle białe, a w przypadku porażki i śmierci – czarne. Wygrywa, żegluje radośnie, zapominając o zmianie żagli z czarnych na białe, a jego narzeczona popełnia samobójstwo skacząc z klifu. Bohater dowiaduje się o tym i rzuca się za nią. To tragedia. Ale bohater pozostał zwycięski w pamięci ludzi. Pojęcie nieśmiertelności w tragedii greckiej jest bardzo specyficzne. Bohaterowie muszą w ciągu swojego życia dokonać jakiegoś wyczynu, odkryć twierdzenie lub zbudować niesamowitą świątynię, a dzięki tym wyczynom będą żyć wiecznie. Oto odpowiedź filozofii starożytnej Grecji na pytanie o sposoby osiągnięcia nieśmiertelności.

 

People always wanted to live forever, but some find the answer to how to gain it in belief in the transmigration of souls, some in belief in that there's no death at all, that soul unlike body is immortal, it preserves one's personality even after death. As to antique Greeks they taught that our soul went to Hades, to hell. But we don't die in the world until our deeds are not forgotten.

 

Ludzie zawsze chcieli żyć wiecznie, lecz jedni odpowiedź na to, jak to osiągnąć, odnajdują w wierze w wędrówkę dusz, inni w wierze, że śmierć w ogóle nie istnieje, że dusza w odróżnieniu od ciała jest nieśmiertelna, zachowuje osobowość nawet po śmierci. Starożytni Grecy nauczali, że nasza dusza trafia do Hadesu, do piekła. Ale nie umieramy na świecie, dopóki nasze czyny nie zostaną zapomniane.

 

The Greeks passed that tradition of  glorification of heroes to Romans, and Romans to Europeans, and it became a widespread culture, being supported until now by Hollywood and even Indian Bollywood. The heroes in their films always win. They may remain crippled and even die, but they always win. They are always glorified for this. ["We are the champions, my friends!"] But in Soviet cinema there was a large portion of films where real heroes suffer defeats, remain unknown as well as their deeds,  they get nothing and only become just soil and grass.

 

Grecy przekazali tę tradycję kultu bohaterom Rzymianom, a Rzymianie Europejczykom, i stała się ona kulturą powszechną, podtrzymywaną do dziś w Hollywood, a nawet w indyjskim Bollywood. Bohaterowie swoich filmów zawsze wygrywają. Mogą zostać okaleczeni, a nawet umrzeć, ale zawsze wygrywają. Za to zawsze są wysławleni. ["We are the champions, my friends!"] Ale w kinie radzieckim było wiele filmów, w których prawdziwi bohaterowie ponoszą porażki, pozostają nieznani, podobnie jak ich czyny, nic nie otrzymują i stają się tylko ziemią i trawą.

 

- This philosophy  finds reflection in the lyrics of the famous song from the no less famous film "Military Officers".

 

- Ta filozofia znalazła odzwierciedlenie w tekście słynnej piosenki z równie znanego filmu "Oficerowie".

 

 

[From the heroes of times that passed
There often left no names.
They who had then accepted the battle
They became either grass or terrain.

 

Od bohaterów byłych czasów
Nie zostaje czasami imion.
Ci, którzy wziąli udział w  śmiertelnej walce,
Stali się tylko ziemią i trawą.

<1970>

(https://poezja.org/forum/utwor/192515-requiem/#comment-2271294)]

 

- Right you are! It is quite to the point! It perfectly illustrates the main idea!

- Pani ma rację! To jest całkiem na temat! To doskonale ilustruje główną ideę!

 

- Well, but what has TV series about Alice to do with it?

- No i co ma z tym wspólnego serial o Alicji?

 

- My idea is that Kolya Gerasimov, the TV film main character, is that very antique hero, or Ivan the Prince, who, however, remained Ivan the Lil Fool. In the beginning of the film he is a stupid fellow. He was sent to buy kefir, sour milk, but was met by his classmate on his way. The latter quite easily made him get involved in spying on Pauline, since he noticed something unusual about her behaviour in the street. Kolya who didn't give a damn about Pauline could have ignored his classmate's initiative. But he did not refuse to follow her. Kolya is obvious to be not the best pupil in his school, on one hand, he deserves no special respect among classmates, while, on the other hand, he is not bulled by them either. Like Ivan the Lil Fool he de facto evolves into a hero in the course of the film. Being tortured, he keeps silence, that means that he is ready to die for his friends; being offered to be bribed, he rejects money. Hero, a perfect hero! Alice bent over him in exactly the same scene as in an ancient tragedy, she bent over him as an ancient heroine over her groom, it's a classical scene, but transferred into childhood. Yet the message is absolutely the same, the archetype of a fallen hero, but he survives, he doesn’t die, and we understand, yeah!, this is not a tragedy, and that means that after all his deeds and feats the hero must be rewarded. He deserves this, 'cuz the winner should take all!

 

"A fool on the hill" sung by Paul McCartney in Moscow. "A fool on the hill" śpiewany przez Paula McCartneya w Moskwie

 

- Myślę, że Kola Gierasimow, główny bohater filmu telewizyjnego, to ten sam starożytny bohater, czyli Iwan Królewicz, który jednak pozostał Iwanuszkiem Głuptasem. Na początku filmu jest głupim facetem. Wysłano go po kefir i jogurt, ale po drodze spotkał go kolega z klasy. Ten ostatni dość łatwo zmusił go do zaangażowania się w szpiegowanie Poliny, gdyż zauważył coś niezwykłego w jej zachowaniu na ulicy. Kola, który nie przejmował się Poliną, mógł zignorować inicjatywę kolegi z klasy. Ale nie odmówił pójścia za nią. Kola wyraźnie nie jest najlepszym uczniem w szkole, z jednej strony nie zasługuje na szczególny szacunek wśród kolegów z klasy, ale z drugiej strony nie jest zastraszany. Podobnie jak Iwanuszka Głuptas, w miarę postępu filmu de facto staje się bohaterem. Podczas tortur milczy, co oznacza, że jest gotowy umrzeć za swoich przyjaciół; kiedy próbują go przekupić, odmawia przyjęcia pieniędzy. Bohater, bohater doskonały! Alicja pochyliła się nad nim w dokładnie tej samej scenie, co w starożytnej tragedii, pochyliła się nad nim jak starożytna bohaterka nad panem młodym, jest to scena klasyczna, ale przeniesiona do dzieciństwa. Ale przesłanie jest absolutnie takie samo, archetyp poległego bohatera, ale on żyje, nie umiera i rozumiemy, tak!, to nie jest tragedia, co oznacza, że po wszystkich swoich czynach i wyczynach bohater musi być nagrodzonym. Zasługuje na to, bo zwycięzca powinien zgarnąć wszystko the winner takes it all!

 

 

But what do we actually see? Before Alice flies away, the whole class, this is the final scene, asks her what will happen to everyone of them in the future, and Alice answers, you will invent a time machine, you will become the greatest engineer of all times, but this is said not about Kolya, it I said to and about a secondary hero. Alice tells the girl who flashed on the screen for half a second, not even a minor character of the film that she will become such a doctor that children will be brought to her from all over the Galaxy, she'll be an outstanding pediatrician. You will be an artist, says Alice, and this is also a girl who flashed for half a second, and your paintings will be exhibited  on Mars and Venus. Another  girl will win the Wimbledon tournament, an unprecedented event for a Soviet person! Just note that she will win not in gymnastics, hockey or chess, in those classical Soviet sports, but the Wimbledon tournament, an UK tournament, where the Soviet sportsmen never took part. Rather strange for the Soviet film! Who will help her to become a champion? That school coach, played by an iconic film star Natalia Varley, who had appeared in the film literally for twenty seconds, and few people could even identify her there. Another girl who had not played anything at all got learned that she would be a famous actress, she would be written poems, and their author would be Kolya Gerasimov. How about that? Everyone received their grand prizes, except for the main character! All, but not the hero!

 

Ale co tak naprawdę widzimy? Zanim Alicja odleci, cała klasa, to już ostatnia scena, wszyscy pytają ją, co stanie się z każdym i każdą z nich w przyszłości, a Alicja odpowiada, że wymyślisz wehikuł czasu, zostaniesz największym inżynierem wszechczasów, ale nie mówi się to o Kole Gierasimowie, powiedziała to o postaci drugoplanowej. Alicja mówi dziewczynie, która błysnęła na ekranie na pół sekundy, nawet nie drugorzędnej bohaterce filmu, że zostanie takim lekarzem, że będą do niej sprowadzane dzieci z całej Galaktyki, będzie wybitnym pediatrą. Będziesz artystką, mówi Alicja, i to jest także dziewczyna, która błysnęła na pół sekundy, a twoje obrazy będą wystawiane na Marsie i Wenus. Kolejna dziewczyna wygra turniej Wimbledonu, wydarzenie bezprecedensowe dla osoby radzieckiej! Zauważmy tylko, że ona zwycięży nie w gimnastyce, hokeju czy szachach, w tych klasycznych sowieckich sportach, ale w turnieju Wimbledon, brytyjskim turnieju, w którym radzieccy sportowcy nigdy nie brali udziału. Całkiem dziwne jak na film radziecki! Kto pomoże jej zostać mistrzynią? Ta sama szkolna trenerka, w którą wcieliła się kultowa gwiazda filmowa Natalia Warlej, która pojawiła się w filmie dosłownie na dwadzieścia sekund i niewiele osób było w stanie ją tam rozpoznać. Inna dziewczyna, która w ogóle nic nie grała, dowiedziała się, że będzie sławną aktorką, będą pisać dla niej wiersze, a ich autorem będzie Kola Gierasimov. Co powiesz na to? Wszyscy oprócz głównego bohatera otrzymali nagrody główne! Wszystko oprócz bohatera!

 

- Does it really that suck to write poems?

- Czy pisanie poezji jest naprawdę takie złe?

 

- Should that really be a sufficient reward for the hero?

- Czy to naprawdę powinna być wystarczająca nagroda dla bohatera?

 

- He is not remarked as a great poet, he has been only said about being a poem writer for a great actress.

- Nie jest uważany za wielkiego poetę, mówi się jedynie, że jest autorem wierszy dla wielkiej aktorki.

 

- But maybe he will still become a great poet?

- Ale może nadal zostanie wielkim poetą?

 

- Oh, no, no, no! Nowhere is it said about this! After all, before this, when talking about the future, a Alice every time indicated the profession and the result, success. Kinda your fate is not to turn the nuts on the flush toilet, but to invent a time machine. You will be an actress so famous that they will dedicate poems to you, you will be a doctor, but not just in a village hospital. But only Kolya is said - you will be writing poems for her. Nothing more!

 

- O nie, nie, nie! Nigdzie nie jest o tym powiedziane! Przecież wcześniej, mówiąc o przyszłości, Alicja za każdym razem wskazywała zawód i wynik, sukces. W pewnym sensie twoim przeznaczeniem nie jest przekręcenie nakrętki w toalecie spłukiwanej, ale wynalezienie wehikułu czasu. Będziesz aktorką tak sławną, że będą ci dedykować wiersze, będziesz lekarzem, ale tylko nie w wiejskim szpitalu. Ale o Koli mówi się tylko, że będzie dla niej pisać wiersze. Nic więcej!

 

- There are, however, the critics who do consider Alice to be just chattering, don't they?

- Są jednak krytycy, którzy upierają się, że Alicja tylko papla? Czy nie?

 

- I am going to touch upon this topic too! Even within the torrents of Alice’s chatters, consolations, Kolya did not receive any reward. Moreover, he got mocked in fact. Was he said that he would marry the  actress? No, he would be sooner her sighing fan writing poems for her. Every boy at the age of 15 writes poems on the fences. Was he told that he would be a great poet, that he would have got the numerous followers, that he would be translated into the languages of Aldebaran and Sirius? Alice could have said a pair phrases about something like that. But she said nothing in contrast to what she had told his classmates, and  the main character, the hero simply got nothing, absolute zero. On the other hand, if Alice had told lies about the future of all the present, all classmates who also, in some way or another, helped save her and defeat the space pirates, then it would have been much worse. Absolute zero for all!

 

- Ja też teraz poruszę ten temat! Nawet wśród potoków rozmów i pocieszeń Alisy Kola nie otrzymał żadnej nagrody. Co więcej, faktycznie został wyśmiany. Czy powiedziano mu, że poślubia aktorkę? Nie, wolałby być jej wzdychającym wielbicielem i pisać dla niej wiersze. Każdy chłopiec w wieku 15 lat pisze wiersze na płotach. Czy powiedziano mu, że zostanie wielkim poetą, że będzie miał licznych naśladowców, że zostanie przetłumaczony na języki Aldebarana i Syriusza? Alicja mogłaby powiedzieć o czymś takim kilka zdań. Ale ona nic nie powiedziała, w przeciwieństwie do tego, co powiedziała swoim kolegom z klasy, a główny bohater po prostu nie otrzymał nic, oprócz absolutnego zera. Z drugiej strony, gdyby Alicja skłamała na temat przyszłości wszystkich obecnych, wszystkich swoich kolegów z klasy, którzy w ten czy inny sposób też pomogli ją uratować i pokonać kosmicznych piratów, wszystko byłoby znacznie gorsze. Wyobraźcie sobie: ucho od śledzia dla wszystkich!

 

 

ALIEN GIRL ALICE FROM A GALAXY FAR, FARAWAY
Episode Five

 

OBCA ALICJA Z ODLEGŁEJ GALAKTYKI
Rozdział piąty

 

Presenter Galina Ivankina and writer Dionysus Kaptar' discussing "The Guest from the Future" TV series and its background. Dionizos Kaptar' dyskutują o serialu "Gość z przyszłości" i jego tle i pochodzeniu. 

 

- Many comments of the former teenagers of 1984, peers of Alice, conclude that they all got a fig sign, rather than what was promised by Alice.

 

Z wielu komentarzy byłych nastolatków z 1984 r., rówieśników Alicji, wynika, że  nie dostali niczego z tego, co obiecała Alicja.

 

[A TV viewer's comment: "The future turned out to be calling to the past. Every time I watch the film, I sit and cry. Me, a 46 year old boy. Where can I get a time machine to fly not into the far away future, but into the wonderful past?"

 

Komentarz widza telewizyjnego: "Przyszłość, jak się okazuje, przywołuje przeszłość. Za każdym razem, gdy oglądam ten film, siedzę i płaczę. Jestem chłopakiem, który ma już 46 lat. Gdzie mogę dostać wehikuł czasu dla powrotu do przeszłości? Nie do odległej przyszłości, ale do wspaniałej przeszłości".] 

 

- Did Alice really promise them anything? They were the dead people, sacrifices of the past war for her, they had no future.  From this view-point, if you are no longer a teenager, the TV film with her participation as a central character might seem to be a hopeless, gloomy and tough sci-fi dystopian film. But in general, this is just an amusing, funny fairy-tale for children and teens. There's no special about it, at the least, no more than in the traditional fairy-tales, which have got many scary, but funny fictional characters. Just remember that hag, cannibal Baba Yaga who  tries to eat Ivan the Lil Fool, but he asks her to show him how to sit on a baking tray in a correct way and sends her to the oven to burn her alive, or her monstrous hut on chicken legs in a thick wood.

 

 

- Czy Alicja naprawdę im coś obiecała? Dla niej byli to ludzie martwi, ofiary ostatniej wojny, bez przyszłości. Z tego punktu widzenia, jeśli nie jesteś już nastolatkiem, film telewizyjny z jej udziałem może wydawać się beznadziejną, mroczną i szorstką dystopijną fantazją. Ale ogólnie to po prostu zabawna, wesoła bajka dla dzieci i młodzieży. Nie ma w tym nic szczególnego, przynajmniej nie bardziej niż w tradycyjnych baśniach, które są pełne strasznych, ale zabawnych fikcyjnych postaci. Pamiętajcie o wiedźmie-kanibalu Babie Jadze, która próbuje zjeść Iwana Głuptasa, ale ten prosi ją, aby pokazała mu, jak prawidłowo siedzieć na blasze do pieczenia, i wysyła ją do piekarnika, aby spaliła się żywcem, lub jej potworną chatynkę na kurzych nóżkach w zarośla lasu.

 

If to regard those scenes literally rather than as the fairy-tales, they would also, like the film with Alice, seem to be rather horrible, sinister, they would seem the true horror films by their plot and characters. But we do not take them seriously, we even calmly read them and show to children. The Russian folk fairy-tales is no exclusion, let's remember the harsher, German version of Cinderella who pierces the tongues of her sisters, tortures them, gouges out their eyes. I liked that version best in childhood, since I disliked the version with Cinderella’s father, that inhuman creature who allowed his wife to keep him mocked and to bull Cinderella severely...

 

Jeśli potraktujemy te sceny dosłownie, a nie jak bajki, to one, podobnie jak film z Alicją, wydają się dość straszne, złowrogie w fabule i postaciach, wydają się jak prawdziwe horrory. Ale nie traktujemy ich poważnie, nawet spokojnie je czytamy i pokazujemy dzieciom. Rosyjskie opowieści ludowe nie są wyjątkiem. Albo przypomnijmy sobie surowszą, niemiecką wersję Kopciuszka, która przekłuwa języki swoich sióstr, torturuje je, wydłuba oczy. Ta wersja najbardziej mi się jako dziecko podobała, bo nie podobała mi się wersja z ojcem Kopciuszka, tą nieludzką istotą, która pozwoliła swojej żonie kpić z niego i okrutnie kpić z Kopciuszka…

 

- So, you didn't like the French version of that fairy tale!

- A więc nie podobała panu się francuska wersja tej bajki!

 

Cinderella (played by a Russian and Polish actress Janina Żejmo) and the Prince in the  Soviet film "Cinderella" of 1947. Her dreams came true, there even required no vicious ferocity from the good heroine! Kopciuszek (grana przez rosyjską i polską aktorkę Janinę Żejmo) i Książę w radzieckim filmie "Kopciuszek" z 1947 r. Jej marzenia się spełniły, od dobrej bohaterki nie wymagano nawet złej dzikości!

- Absolutely. That stupid bitch, his wife who bullies his daughter. The German version is quite specific, Cinderella gouges out the eyes of her sisters for bullying her, drive them into the cellar and pierces their tongues, and that's all, folks. If to return to the Russian versions of the similar fairy-tales, that father is used to be ordered to take his child to the woods and leave him or her there, which means to kill them. There's a also common plot in both Russian and German fairy-tales, when the governor, the ruler orders the knight to take a sword and to go and kill a child, but the knight only smears the sword with his cut finger. When the child grows up and becomes a knight himself he takes revenge on the knight and the ruler. So if the Russian fairy-tales' plots and characters  could  have been re-interpreted in a literal way, any horror film based on them would have made go mad the whole world. So formally, unless to regard the film as a sci-fi fairy-tale, the TV saga with Alice would be a sci-fi horror film not for children's audience.
 

Playboy, gourmet and political philosopher Dionysus Kaptar'. His opinions and arguments are of a great interest, but sometimes they seem to be rather controversial and even farfetched, based on a stretch of his rich imagination. His fruitful concept is overloaded with meanings. "Too many notes!" Playboy, smakosz i filozof polityczny Dionizos Kaptar”. Jego opinie i argumenty cieszą się dużym zainteresowaniem, choć czasami wydają się dość kontrowersyjne, a nawet naciągane, biorąc pod uwagę odcinek jego bogatej wyobraźni. Jego owocna koncepcja jest zbyt przeładowana znaczeniami. "Too many notes!"

 

Absolutnie. Ta głupia suka to jego żona, która znęca się nad jego córką. Wersja niemiecka jest dość specyficzna, Kopciuszek wyłupuje oczy swoim siostrom za znęcanie się nad nią, wpędza je do piwnicy, przebija im języki i to wszystko, chłopaki. Jeśli wrócimy do rosyjskich wersji takich bajek, ojcu nakazano zabrać dziecko do lasu i tam je zostawić, co oznacza zabicie go. Zarówno w baśniach rosyjskich, jak i niemieckich jest wspólny temat, kiedy władca rozkazuje rycerzowi wziąć miecz i zabić dziecko, ale rycerz jedynie smaruje miecz obciętym palcem. Kiedy dziecko dorasta i samo zostaje rycerzem, mści się na rycerzu i władcy. Gdyby więc fabułę i bohaterów rosyjskich baśni można było wyobrazić sobie na nowo w dosłownym tego słowa znaczeniu, każdy oparty na nich horror przyprawiłby cały świat o szaleństwo. Formalnie więc, jeśli film nie zostanie uznany za bajkę science-fiction, telewizyjna saga z Alicją będzie horrorem science-fiction, a nie dla dziecięcego widza.

 

Summing up, it's a terrible anti-Soviet fairy-tale, depicting a priestly postwar transhuman society being on a new round of the technocratic civilization's development, a morally specific society, which is very far from our present understanding. By the way, Alice does not conceal that she is different, her glance is different, her soul is different, her physiology is different, she is a genetically modified organism. Knowing our future, knowing that  teenagers around her have no good prospects, Alice does not consider it necessary to say at least anything good about Kolya, her hero, and it insultingly implies that he will simply remain a fool-loser, Ivan the Lil Fool. He will simply be writing the unrequited poems. What else is rather meaningful? Korolyov, Kolya’s classmate, the initiator and brain of the whole adventure, didn't receive Alice's answer regarding his future either. She heard nothing of his having been included in the list of the prominent academicians in the future. Even if he had wanted to become a spacefarer, there would have been found many mistakes in his space charts of a discoverer, originating from his desire to embellish things. An insignificant chatterbox, just a dreamer, that's what he would have been, if he had made that choice. What is it, if not a demonstrative mockery? Therefore, if to consider the TV series with Alice to be a very serious and complex art work, then we'll have to admit that we are used to perceive it superficially, falling in love exclusively with its brilliant shell rather than its deep essence.

 

Podsumowując, można powiedzieć, że jest to straszna baśń antyradziecka, przedstawiająca kapłańskie powojenne społeczeństwo transludzkie, znajdujące się na nowym etapie rozwoju cywilizacji technokratycznej, społeczeństwo moralnie specyficzne, bardzo odległe od naszego obecnego zrozumienia. Swoją drogą Alicja nie ukrywa, że jest inna, ma inny wygląd, inną duszę, inną fizjologię, jest genetycznie zmodyfikowanym organizmem. Znając naszą przyszłość, wiedząc, że otaczające ją nastolatki nie mają dobrych perspektyw, Alisa nie uważa za konieczne mówić nic dobrego o Koli, jej bohaterze, a to obraźliwie sugeruje, że po prostu pozostanie głupcem-przegranym, Iwanem Ggłuptasem. Będzie po prostu pisał nieodwzajemnione wiersze. Co jeszcze jest ważne? Korolow, kolega z klasy Koli, inicjator i mózg całej przygody, również nie otrzymał od Alicji odpowiedzi na temat swojej przyszłości. Nie słyszała o tym, aby w przyszłości znalazł się na liście wybitnych naukowców. Nawet gdyby chciał zostać astronautą, na jego kosmicznych mapach odkrywcy znalezionoby wiele błędów, wynikających z jego chęci upiększenia rzeczy. Nic nieznaczący gaduła, po prostu marzyciel, taki właśnie byłby, gdyby dokonał takiego wyboru. Czym to jest, jeśli nie demonstracyjną kpiną? Jeśli więc uznamy serial z Alicją za bardzo poważne i złożone dzieło sztuki, trzeba będzie przyznać, że przywykliśmy do postrzegania go powierzchownie, zakochując się wyłącznie w jego błyszczącej skorupie, a nie w jego głębokiej istocie.

 

- Dear me, a hell of a story!

- O rany, piekielna historia!

 

Instead of an afterword
OH, THOSE RUSSIAN FAIRY-TALES!

Zamiast posłowia
ACH, TE ROSYJSKIE BAJKI!

 

"With her Nanny" is a song from The Nursery (Detskaya, literally Children's Room) cycle, composed by Modest Mussorgsky between 1868 and 1872 and set to his own lyrics. Sung in Russian by 11-year-old Josie Carr-Harris, Canada. Record of 2010. "Z nianią" to piosenka z cyklu "Dietskaja", dosłownie "Pokój dziecięcy", skomponowana przez Modesta Musorgskiego w latach 1868-1872 do własnych słów, śpiewana po rosyjsku przez 11-letnią Josie Carr-Harris z Kanady. Nagranie 2010 r.

 

Josie Carr-Harris was born from Russian mom and Canadian dad, she was 11 year old in 2010. Josie Carr-Harris urodziła się z rosyjskiej mamy i kanadyjskiego taty, a w 2010 roku miała 11 lat.

 

By Modest Mussorgsky
WITH HER NANNY
Tell me, my nanny
Tell me, my dear,
About that frightful bogyman,
How the bogyman walked in the woods
How the bogyman brought children in,
How he gnawed at their white bones,
And the children cried and wept.
Nanny! Why do you think the bogeyman
Ate them, the children? They'd abuse the old nanny
And never obeyed their mommies and daddies!
Did he really eat them for that? Am I right, nanny?
Or this is what,
Better tell me about the King and the Queen
Who lived overseas in their rich tower.
That King as you know was lame in his leg,
As soon as he tumbled, a mushroom sprang up,
The Queen caught a cold, as soon as she sneezed, 
She blew the window glass to the smithereens.
You see, nanny, don't tell me about the bogyman,
Nevermind him!
Better tell the funny tale, to laugh at it!

 

Modest Musorgskij
S NIANIEJ
Raskażi mnie, nianiuszka,
Raskażi mnie, miłaja,
Pro to, pro buku strasznogo,
Kak tot buka po lesam brodił, 
Kak tot buka w les dietiej nosił 
I kak gryz on ich bełyje kostoćki,
I kak dieti kriciali i płakali,
Nianiuszka! Wied' za to ich, dietiej-to,
Buka sjeł, szto obidieli nianiu staruju,
Papu s mamoj nie sluszali.
Wied' za to on sjeł ich, nianiuszka?
Ili wot szto:
Rasskażi mnie lućsze o carie s caricej,
Szto za moriem żyli w tieriemu bogatom.
Jeszczo car' wsio na nogu chromał,
Kak spotknioca, tak i grib wyrastiec.
U caricy wsio nasmork był, kak cichnioc -
Stiokła wdriebiezgi!
Znajesz, nianiuszka, ty pro buku uż nie rasskazywaj.
Bog s nim, s bukoj!
Rasskażi, nianią, tu, smiesznuju-to!

 

Przez Modesta Musorgskiego

Z NIANIĄ
Powiedz mi, nianiu, 
Powiedz mi, kochanie,
O tym strasznym straszakie,
Jak straszak błąkał się po lasach,
Jak straszak niosł dzieci do lasu,
Jak gryzł ich małe białe kości,
A dzieci krzyczały i płakały.
Nianiu! Dlaczego myślisz ten straszak
Zjadł je, tych dzieci? Znęcali się nad starą nianią
I nigdy nie byli posłuszni swoim mamusiom i tatusiom!
Czy naprawdę je po to zjadł, nianiu?
Albo oto,
Lepiej opowiedz mi o królu i królowej
Którzy mieszkali za morzem w swojej bogatej wieży.
Ten król też był kulawy na nogę,
Gdy tylko się potknie, wyrośnie grzyb.
Gdy królowa miała katar, jak tylko kichnięła -
Szkło było rozbite na kawałki!
Wiesz, nianiu, nie mów mi o straszakie,
Bóg z nim, z straszakiem!
Lepiej powiedź tę zabawną historię, żeby się z niej pośmiać!

 

THE END KONIEC

 

Edytowane 31 Października 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

See also Zobaczcie też

 

[Andrew Alexandre Owie]

Scenes from "Yeralash" 
Sceny z "Jerałaszu" 
 

 

 

 

 

[Andrew Alexandre Owie]

Kolya: What will happen to me?
Alice: As to you, Kolya, you will be eaten up by a space bug in the Starship Troopers.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Kola: Co się stanie ze mną? 
Alicja: A ty, Kolya, zostaniesz zjedzony przez kosmicznego owada w "Żołnierzach kosmosu"!

 

 

 

 

Edytowane 30 Września 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

"The Land of Distant Magic,
...
Don’t cruel be or raging..."
Thus the song informs us that the future will be cruel to us.

 

"Ty, piękno, coś daleko, nie traktuj mnie surowo,
Nie traktuj mnie zbyt srogo, łagodnym mi bądź!"
Jak słychać, piosenka informuje nas, że przyszłość będzie dla nas okrutna.

 

@Andrew Alexandre Owie Nie, nie, nie, 

"Nie traktuję MNIE zbyt srogo, łagodnym MI bądź! 

 

Edytowane 24 Września 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

Jokes aside, Alexei Fomkin, who played Kolya Gerasimov, finished his life as an alcoholic  died drunk in his apartment. He was just 27 years old. No wonder Alice didn’t tell him anything definite about his future.

 

Żarty żartami, ale Aleksiej Fomkin (rola Koli Gierasimowa) zakończył życie, jako alkoholik i zmarł w swoim mieszkaniu po pijanemu. Miał zaledwie 27 lat. Nic dziwnego, że Alicja nie powiedziała mu nic konkretnego na temat jego przyszłości.

As to Natalya Guseva, who played Alice, she became a scientist, a biotechnologist. "Alisomania" did not break her, she never dreamt of becoming an actress. Still, only she remained true Alice for Kir Bulychov.

 

Jeśli chodzi o Natalię Gusiewej, która grała Alicję, została naukowcem, biotechnologiem. "Alisomania" jej nie złamała, nigdy nie marzyła o zostaniu aktorką. Wsiąz tylko ona pozostała prawdziwą Alicją dla Kira Bułyczowa.

 

 

Edytowane 30 Września 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

A  panorama of Moscow as it is in the future in this series, a city composed entirely of the pre-1984 houses, suggests that this city is simply a museum restored after the complete destruction during the World War III, much like Warsaw after World War II.

 

 

Panorama Moskwy jako jest w tym serialu w przyszłości to miasto, złożone w całości z budynków sprzed 1984 roku, i to sugeruje, że to miasto to po prostu muzeum odrestaurowane po całkowitych zniszczeniach podczas III wojny światowej, podobnie jak Warszawa po drugiej wojnie światowej.

 

In 1984 I was afraid of missing a movie on telly, rather than of a nuclear war.

W 1984 roku bałem się, że przegapię film w telewizji, a nie wojnę nuklearną.

 

Edytowane 24 Września 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

SOME RELEVANT TRIVIA

KILKA CIEKAWOSTEK

 

The performer of the title role, Natalia Guseva, came to the screen test to get the autograph of Kir Bulychev. Out of excitement, she said that she was born in 1872, and owing to that slip of the tongue she was well remembered. After all, film was about the time travellers.

 

Odtwórczyni tytułowej roli Natalia Gusiewa przyszła na ekranowy test, aby zdobyć autograf Kira Bułyczewa. W podnieceniu powiedziała, że urodziła się w 1872 roku i dzięki temu przejęzyczeniu została dobrze zapamiętana. W końcu film opowiadał o podróżnikach w czasie.

 

Alice's fantastic jumps from windows, over fences from a  springboard, and running across rooftops were performed by gymnast Oksana Kompaniets.

 

Fantastyczne skoki Alicji z okien, przeskoki przez płoty z odskocznia i biegi po dachach wykonywała gimnastyczka Oksana Kompanijec.

 

The final scene of the film, when Alice standing by the time machine in the basement tells all the heroes of the film their future, was not once  turned into malicious parodies on the Runet. It was re-voiced more than once in the spirit of the time contemporary to their authors.

 

Końcowa scena filmu, kiedy Alicja stojąca przy wehikule czasu w piwnicy mowiła wszystkim bohaterom filmu o ich przyszłości, nie raz zamieniła się w złośliwe parodie w Runecie. Niejednokrotnie dubbingowano ją ponownie w duchu czasów współczesnych ich autorom. 

 

Boris will become one of the godfathers of the criminal world. He will be shot during a shootout. Lena Dombazova will become the wife of a corrupt official and will be hiding in Spain. Fima Korolev will become an oligarch. He will escape to London, but they will get him there. In general, nothing good awaits you in the future. So why does everyone of you want to go there?  What's the use of a not-so-distant, wonderful future?

 

Borys stanie się jednym z ojców chrzestnych świata przestępczego. Zostanie zastrzelony podczas strzelaniny. Lena Dombazova zostanie żoną skorumpowanego urzędnika i będzie ukrywać się w Hiszpanii. Fima Korolev zostanie oligarchą. Ucieknie do Londynu, ale tam zostanie złapany. Ogólnie rzecz biorąc, nic dobrego nie czeka Was wszystkich w przyszłości. Dlaczego więc każdy z was chce tam być? Jaki pożytek z nie tak odległej, wspaniałej przyszłości?

 

Alice tells about the Internet, schoolchildren of the 1980s are jealous that she has an online access to all libraries, museums, and the world cinema. But when asked what people watch on the net in the future, she replies: "Cats and jokes".

 

Alicja opowiada o Internecie, uczniowie lat 80. zazdroszczą jej, że ma dostęp online do wszystkich bibliotek, muzeów i światowego kina. Ale zapytana, co ludzie będą w przyszłości oglądać w sieci, odpowiada: "Koty i Żarty".

 

 

 

Edytowane 1 Października 2023 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

@Andrew Alexandre Owie

Not certainly in that way! They will also write poetry on POEZJA.org

 

To nie do końca prawda! Będą także pisać wiersze na POEZJA.org.

 

[Andrew Alexandre Owie]

@Andrew Alexandre Owie

 

Sir, I don't hesitate to define the very stylistic framework into which you write as postmodernism. An unreliable narrator, multiple view-points on events, a sense of insustainability of the world, not to mention the peculiar black humor - all these are the classical features of a postmodernist!

 

Szanowny Panie, nie waham się określić samych ram stylistycznych, w jakich Pan pisze, mianem postmodernizmu. Nierzetelny narrator, wielość punktów widzenia na wydarzenia, poczucie niezrównoważenia świata, a co dopiero specyficzny czarny humor – to wszystko cechy postmodernisty!

 

 

 

[Andrew Alexandre Owie]

The text  is as always well-structured and richly illustrated! Tekst jest jak zwykle doskonale ustrukturyzowany i bogato ilustrowany!

 

 

[Andrew Alexandre Owie]

Sorry for not visiting for a long time. Baba Yaga bit through the Internet cable in the house.
Przepraszam za długą nie wizytę. Baba Jaga przegryzła  kabel internetowy w domu.

 

[Andrew Alexandre Owie]

 

 

Time traveller: Attaboy, Pushkin, well done, son of a bitch!*)
Pushkin: How have you called me, milord?
- Alexandre Sergeyevich, you yourself called you like that in your letter to the Prince Viazemsky!
- May I ask you, how did you get to know this? No, junior, I won't give you any chance to turn away from this by keeping silence! You've offended me in public, and you had no shame to read my private letter to the Prince! I'm calling you out to the duel!

 

Podróżnik w czasie: Nieżle, Puszkin, dobra robota, sukinsynu!*)
Puszkin: Jak mnie nazwałeś, proszę pana?
- Aleksandrze Siergiejewiczu, tak się nazwałeś w swoim liście do książa Wiazemskiego!
- Czy mogę zapytać, jak się o tym dowiedziałeś? Nie, chłopcze, nie dam się ci przemilczeć! Obraziłeś mnie publicznie i nie wstydziłeś się, przeczytawszi mój prywatny list do książa! Wyzywam Cię na pojedynek!

 

*)  Attaboy, Pushkin, well done, son of a bitch! (famous Pushkin's lines about his own play "Boris Godunov")
Nieżle, Puszkin, dobra robota, sukinsynu! (Aj da Puszkin, aj da sukin syn!)
(słynne wersety Puszkina o jego własnej sztuce "Borys Godunov")