Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Ciągle się żyje cudzą podróżą

Tyle co zerknąć czasem przez okno

Liznąć obycia, łatać tekturą

Braki w odzieniu (biada gdy zmokną)

 

Kiedy wybędziesz na nieprzyjazną

Przestrzeń pękatą – patrząc od dołu

Uszczkniesz kawałek

I już przepadło

 

Człowiek szczęśliwy – wciąż zagubiony

Przed nim otwarte

Wstecz niewidzialne

A drogowskazy na obie strony

 

Łyk aluminium (kawa z termosu)

Kroki gubione na szklanym grysie

Wschodów łapanie w domach z kartonu

Chwila przestoju - zwykłym kaprysem

Edytowane przez kwintesencja (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@kwintesencja Chyba jednak się nie zdezaktualizował bo ja tam wyczytałem bardziej coś na kształt zagubienia w codziennym otoczeniu niż tęsknotę za faktyczną podróżą. Tak jakby

"

Ciągle się żyje cudzą podróżą

Tyle co zerknąć czasem przez okno"

ta obserwacja była wytłumaczeniem, żeby nie ruszać się z miejsca.

A ochota na podróże wróci zapewne razem z wiosną :-)

Opublikowano

@Tectosmith cieszy mnie, że ten tekst różnie można odbierać, to prawda, widać w nim pewną dozę ostrożności, patrzę na niego troszkę inaczej, bo gdy go pisałam miałam inne nastawienie do podróży, niż teraz, dziękuję za Twoją interpretacje, która oczywiście jest jak najbardziej dobra

 

ochota wróci może gdy jakoś dojdę do siebie po trudach podróży, które już odbyłam

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • O odo   Pieśni  nie bałwochwalna co byłaś zawsze tak moralna   w której i olimpiady dawno temu opiewano mistrz Horacy zanosił cię jako z lauru wiano w starej Grecji śpiewana  zawsze w chórze ty co przeszłaś w historii niezliczone burze   Hymnem dzisiaj wybrana  dla całej wspólnoty podnosząc radość do rangi jeszcze jednej cnoty ,,kwiatem Elizejskich Pól’’ została ochrzczona i jak ,,iskra bogów’’ spocznie na nasze ramiona   O odo   Swą młodość wielki Adam wzniósł na wyżyny boś ty ulepiona przecież z lepszej jesteś gliny prosi cię poeta o skrzydła ale nie te od anioła ,,bez serc bez ducha ‘’ rozpaczliwie i dziś woła   A i ja pisałem chłopcem będąc niejedną odę ciesząc tym serce jeszcze wszak takie młode na cześć życia i świata i cudnej przyrody same wzniosłe i pochwalne dziecięce ody   O odo   Spraw bym mógł jeszcze poznać te twarze co prawdę i wolność przyniosą nam w darze by z pieśnią chwalebną stawiano im pomniki by ustały te nienawiści i pełne gniewu okrzyki   By radość wyśpiewano  już tę prawdziwą uczyń Boże tę ziemię dostatnią i szczęśliwą bym wyciągnął do każdego rękę na znak zgody całe zło niech zginie i stopią się odwieczne lody   O odo   Bym sławić mógł cię jak cnotę lub bohatera bo tylko prawdziwa poezja nigdy nie umiera hymnie i pieśni na ustach nie bądź jak dzwon pusta                                                                                                                  I nie bądź dzwonem tylko na trwogę wskaż zabłąkanym tę właściwą drogę bo nie wszystkie szlaki do celu zawiodą o pieśni odświętna  o hymnie uroczysty   O odo
    • Udane, taka prawda.
    • … wydarzenia kieleckie były prowokacją ubecką wymierzoną w syjonistów, proszę nie manipulować historią i nie próbować przypisywać winy rdzennym Polakom.
    • Bo są jeszcze w polskich służbach mundurowych i nie tylko - są i w Służbie Cywilnej i w Polskiej Policji i w Straży Granicznej i w Wojsku Polskim - są ciągle ludzie, którzy przejawiają zdrowy rozsądek i oni działają niejako po partyzancku.   Grzegorz Braun 
    • Ja jestem ulepiona z pierwszych, ładnych małpeczek::
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...