HUSSAR ROMANCE ROMANS HUSARSKl

[Andrew Alexandre Owie]

THE HUSSAR ROMANCE, OR THE AUTUMN OF THE OLIGARCH ROMANS HUSARSKI, CZYLI JESIEŃ OLIGARCHY

 

Music by Andrei Petrov from the soundtrack for the feature film "Say a Word for the Poor Hussar" of 1980. Poem of 1837 by Piotr Vyazemsky. Romance sung by actor Valentin Gaft as a Hussar Colonel. Muzyka Andrzeja Pietrowa ze ścieżki dźwiękowej do filmu fabularnego "Przemówcie za biednego huzara" z 1980 r. Wiersz Piotra Wiazemskiego z 1837 r. Romans śpiewany przez aktora Valentina Gafta w roli pułkownika huzarów.

 

I have been through a lot and outlived my peers,
And I have known the price of many things;
Now I accept my lot to live within strict limits
Of a well-known scale of being.

 

Ja pereżył i mnogoje, i mnogich,
I mnogomu izwiedal cenu ja;
Tiepier' właciuś w odnich priediełach strogich
Izwiestnogo razmiera bytija.

 

Przeżyłem wielu rzeczy i Iudzi
I poznałem cenę wielu rzeczy;
Teraz wlokę się tylko w określonych granicach
Znanеgo rozmiaru bycia.

 

My gloomy firmament hangs low,
And it gets closer, darker day by day.
The flight of tired thoughts of mine gets slow,
My soul's world is forlorn, wastes away.

 

Moj gorizont i sumracien, i blizok,
I s każdym dniom wsio bliże i tiemniej.
Ustałych dum moich polot stal nizok,
I mir duszi bezludniej i biedniej.

 

Mój horyzont jest  ponury i bliski,
I każdego dnia jest coraz bliżej i ciemniej.
Lot moich zmęczonych myśli stał się niże,
A świat duszy stał bardziej opuszczony i uboższy.

 

I no longer dash ahead with greedy dreaming,
Hope's voice fell silent. On the way
Set forth by cold, indifferent living
I'm scarcely able to leave another trace.

 

Nie zanoszuś wpieriod miećtoju żadnoj,
Nadieżdy głas zamołk, - i na puti,

Protoptannom diejstwitelnosćju chładnoj,
Uż nowych mnie sledow nie prowiesti.

 

Więcej nie posuwam się naprzód z chciwym marzeniem,
Głos nadziei ucichł - i na drodze,
Stworzonej przez zimną rzeczywistość,
Nie mogę już zostawić  nowych śladów.

 

No matter how stern was age of mine, the hardest,
Though my stockhouse's supply is small,
But should I madly wait for a new harvest,
When snows from the winter clouds fall?

 

Kak ni ciażhoł mnie byl mój wiek surowyj,
Choć żitnicy mojej zapas i mał,
No żdać li mnie bezumno żatwy nowoj,
Kogda uż snieg iz zimnich tuć napał?

 

Jakiekolwiek ciężki był mój wiek,
Chociaż zapas mojego spichrza jest mały,
Ale czy mam szaleńczo czekać na nowe żniwa,
Kiedy już  śnieg z zimowych chmur upadł?

 

Along the furrows of a tillth reaped with a sickle,
Perhaps, you will still find a trace of life;
Perhaps, in me, you'II find a trace of previous,
But nothing of tomorrow  you will find.

 

Po borozdam sierpom porzatoj paszni
Najdioshz jeszczo, być możiec, żizni sled;
Wo mnie najdiosz być możiec, sled wcierasznij, -
No niciego uż zawtraszniego niet.

 

W bruzdach roly, żniwnych sierpem,

Znajdziesz jeszcze, być może, ślad życia;
We mnie znajdziesz, być może, ślad wczorajszego dnia, -
Ale więcej nie mam nic dla dnia jutrzejszego.

 

Life squared its account with me; but was unable
To give me back what it had robbed of me since birth,
And what, in its deaf graves forever,
It'd buried ruthlessly in earth.

 

Żizń rozoćłaś so mnoj; ona nie w sile Mnie to otdać, szto u menia  wziała;
I szto ziemla w swoich głuchich mogiłach
Bezżałostno nawieki pogriebła.

 

Życie się ze mną  rozliczyło; ono nie może
Oddać mi to, co mi zabrało,
I co ziemia w swoich głuchych grobach
Bezwzględnie pochowała na zawsze.

 

One of the most serious philosophical poems of one of the Russian classical authors, one of the Pushkin's contemporaries, turned out to be a so-called "cruel romance" owing to Andrei Petrov who set it to music. Honestly, I bought it, I really thought that the poem had been composed as a romance in the 19th c.

 

Jeden z najpoważniejszych wierszy filozoficznych jednego z rosyjskich autorów klasycznych i jednego ze współczesnych Puszkinowi  naprawdę był napisan do melodii, czyli skomponowan  jako stylizacja  tak zwanego "okrutnego romansu", przez Andrzeja Pietrowa w muzyce do filmu w 1980 r. Trudno w to uwierzyć. Sam wierz został napisany w 1837 r.

 

Beneath is the photo of Prince Vyazemsky, Piotr Andreyevich, one of the richest people of Russia of that time, a classical author and the former gambling addict. Ludomania was a severe vice of the Russian noblemen and men of letters in the 19th c. One night our Prince lost at the English Club's casino in Red Square in Moscow a record sum of half a million of roubles, and did not even notice it, as he was as rich as Croesus.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To jest zdjęcie książa  Wiazemskiego, Piotra Andriejewicza, jednego z najbogatszych ludzi ówczesnej Rosji, pisarza klasycznego i byłego  hazardzisty. Ludomania była poważną wadą rosyjskiej szlachty i literatów w XIX wieku. Pewnej nocy nasz książę przegrał w kasynie Klubu Angielskiego na Placu Czerwonym w Moskwie rekordową sumę pół miliona rubli i nawet tego nie zauważył, bo był bogaty jak Krezus.

 

For comparison: As to Alexandre Pushkin, his gambling debts at least partially resulted in his premature death through the duel. His debts were funded by the Crown after his demise, and, thus, his family was saved.

Dla porownania: jeśli chodzi o Aleksandra Puszkina, jego długi hazardowe przynajmniej częściowo spowodowały jego przedwczesną śmierć w pojedynku. Jego długi zostały sfinansowane przez Koronę po jego śmierci, dzięki czemu jego rodzina została uratowana.

 

NB: Pushkin's "tremendous debts", including not only the card ones, did not exceed a total of one hundred thousand rubles.

Ogromne długi Puszkina, w tym nie tylko kartowe, nie przekraczały w sumie stu tysięcy rubli.

 

Vyazemsky lived many decades longer than his friend Pushkin, and even was photographed. Pushkin passed away in 1837, Vyazemsky in 1887. That time Vyazemsky was relatively young (see his portret in his young years below), an so the above poem was no summing-up of his life, but a fruit of his poetic inspiration, a confession of his poem's lyrical hero.

 

 

Wiazemski żył o wiele dziesięcioleci dłużej niż jego przyjaciel Puszkin, a nawet został sfotografowany. Puszkin zmarł w 1837 r., Wiazemski w 1887 r. W tym czasie Wiazemski był stosunkowo młody (patrz jego portret w młodości poniżej), więc powyższy wiersz nie był podsumowaniem jego życia, ale owocem jego poetyckiej inspiracji, wyznanie lirycznego bohatera jego wiersza.

 

The poet was just eight years older than his friend Pushkin. He and his wife could never explain by what reason they had not prevented Pushkin's participating in the fatal duel, though they knew about it.

 

Poeta był zaledwie osiem lat starszy od swojego przyjaciela Puszkina. On i jego żona nigdy nie potrafili wyjaśnić, z jakiego powodu nie przeszkodzili Puszkinowi uczestniczyć w śmiertelnym pojedynku, chociaż o tym wiedzieli.

 

During the Patriotic war, in 1812 he saved the wounded general Bakhmetyev in Moscow occupied by the French, was nearly shot dead by them, and was later awarded the Order of St. Vladimir for his feat. By the way, when Lev Tolstoy wrote his "War and Peace" it was Vyazemsky who had been featured as Pierre Bezukhov in the novel. But Vyazemsky evaluated the novel rather negatively.

 

Podczas wojny ojczyźnianej w 1812 roku uratował rannego generała Bachmietiewa w okupowanej przez Francuzów Moskwie, omal nie został przez nich zastrzelony, a później został odznaczony Orderem św. Włodzimierza za swój wyczyn. Nawiasem mówiąc, kiedy Lew Tołstoj pisał swoją "Wojnę i pokój", to właśnie Wiazemski występował w powieści jako Pierre Bezuchow. Ale Wiazemski ocenił powieść raczej negatywnie.

 

A propos, Vyazemsky was born from Irish mother. He started writing poems in French from 12 years old, and he had his first poem "On Magic" written in Russian published when he was just 15 years old. Some poems by Vyazemsky have been known as the world-famous Russian romances since 19 c. Therefore Andrei Petrov just continued a longstanding tradition.

 

A propos, Wiazemski urodził się z irlandzkiej matki. Zaczął pisać wiersze po francusku w wieku 12 lat, a swój pierwszy wiersz "O magii" napisany po rosyjsku opublikował, gdy miał zaledwie 15 lat. Niektóre wiersze Wiazemskiego od XIX wieku są  znane na całym świecie  jako romanse rosyjskie.  Andrzej Pietrow po prostu kontynuował długoletnią tradycję.

 

Vyazemsky's best friend was  poet Vasily Zhukovsky, the tutor of the Tsar's children and Pushkin's defender. One of the longest quarrels between Zhukovsky and Vyazemski took place in September 1831, when Vasily Andreyevich welcomed the suppression of the Polish uprising and published "The Russian Song on the Capture of Warsaw".

 

Najlepszym przyjacielem Wiaziemskiego był poeta Wasilij Żukowski, wychowawca carskich dzieci i obrońca Puszkina. Jedna z najdłuższych kłótni w stosunkach między Żukowskim a Wiazemskim miała miejsce we wrześniu 1831 r., kiedy Wasilij Andriejewicz z zadowoleniem przyjął stłumienie powstania polskiego i opublikował "Rosyjską Pieśń o zdobyciu Warszawy".

 

"Zhukovsky's poem made me depressed," the Prince wrote in his notebook. "The Zhukowski's poem is une question de vie et de mort [a matter of life and death] between us. For me it is such nastiness that I would rather die than accept it …". Vyazemski broke off relations with a friend for a year.

 

"Wiersz Żukowskiego wprawił mnie w depresję" - napisał książę w swoim notatniku. "Wiersz Żukowskiego to une question de vie et de mort [sprawa życia i śmierci] między nami. Dla mnie to taka paskudność, że raczej umrę, niż się z tym pogodzę…". Wiazemski zerwał stosunki z przyjacielem na rok.

 

Almost a year after the quarrel Zhukovsky was the first who lent him a friendly hand. Pierwszy - prawie rok po kłótni - Żukowski podał mu przyjacielską dłoń.

 

Zhukowski to Vyazemsky, February 21, 1844, from Düsseldorf to Moscow:
"There is a lot of nonsense in the newspapers about Russia. What to believe, I don't know; and nothing is worth believing. They don't want to know or recognize us. We live in the worst times when the newspapermen have taken over omnipotence. They rule either by offensive slander or by omission of events".

 

Żukowski do Wiazemskiego, 21 II 1844, z Düsseldorfu do Moskwy:
"W gazetach jest dużo bzdur na temat Rosji. W co wierzyć, nie wiem; i nic nie jest warte wiary. Nie chcą nas znać ani rozpoznawać. Żyjemy w najgorszych czasach, kiedy wszechwładzę przejęli dziennikarze. Rządzą albo przez obrażliwe oszczerstwa, albo przez pomijanie wydarzeń".

 

"Oh, my old swan..." - this is how Vyazemsky addressed his friend in one of his last letters to him. "Ach, mój stary łabędziu…" – tak Wiazemski zwrócił się do przyjaciela w jednym z ostatnich listów do niego.

 

Poet Vyazemsky was a cosmopolitan and a  patriot, a friend of the Decembrists and a head of the Russian censorship, Deputy Minister of Education and person supervised by the police. His social and state activities deserved the polar estimates.

 

Poeta Wiazemski był kosmopolitę i patriotę, przyjacielem dekabrystów i szefem rosyjskiej cenzury, wiceministrem oświaty i osobę nadzorowaną przez policję. Jego działalność społeczna i państwowa zasługiwała na skrajne oceny.

 

In his old age, he was left alone, all eight members of his family, as well as all his friends had been dead by that time. The Autumn of the Oligarch... His poem occurred to be prophetic.

 

Na starość został sam, cała ósemka jego rodziny, a także wszyscy przyjaciele już wtedy nie żyli. Jesień oligarchy... Jego wiersz okazał się proroczy.

 

THE END KONIEC

 

 

 

Edytowane 7 Marca przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

TEMAT HUSARSKI

 

 

 

 

 

Edytowane 13 Listopada 2022 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)