Do Wolności

[Paweł Rapciak]

Paweł Rapciak

 

 

Do Wolności

 

 

Nareszcie czuję to uczucie,

Którego dawno nie odczuwałem,

Skończyło się moje zatrucie,

I to, przez co cierpiałem.

 

Wolności! Czemuż Cię nie poważają?

Kiedy jesteś w ogóle o Ciebie nie dbają,

Lecz, gdy Cię braknie dopiero zauważają,

Że tak wiele już nie posiadają.

 

Dajesz ludziom szczęście niepojęte,

W twarde serca wlewasz zachętę,

Szukają Cię kraje do niewoli wzięte,

Ty - Uświęcasz co nieświęte.

 

Jakże szczęśliwy jest człowiek z wolnością,

Nie dba, czy musi walczyć z samotnością,

Lecz ceni to, co mu od losu dane,

Nie patrzy na to, co przez los zabrane.

 

Jednak wolność to rzecz bardzo krucha,

Czasem jest niczym, jak pustynia sucha,

Czasem ją naród narodowi zabiera,

A zbrodniarz wojenny nią gębę wyciera.

 

I były czasy w historii tej krainy,

Gdy ludy tej Ziemi wolność zatraciły,

Powstania, bunty, zrywy niepodległościowe,

Wszystko, by wyruszyć na wolności drogę.

[goździk]

@Paweł Rapciak Mam wrażenie, że te nietrafione rymy przyćmiewają wartość tego, co chciałeś w tym utworze zawrzeć. A gdybyś tak się ich pozbył? Przykładowo:

 

'Nareszcie: czuję! To uczucie

Dawno nie widziane, jest mi antidotum

Na zatrucie duszy, cierpień mych

Zwiastunem końca...!' 

 

-Trochę pojechałam, ale chciałam pokazać, że można trochę pokombinować :) 

 

[Tectosmith]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasy takie były, są i bedą. Wolność to jedynie złudzenie. Pozdrawiam.