STROFY STANZAS

[Andrew Alexandre Owie]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

By Sergei Yesenin
Przez Siergiusza Jesienina

 

I`m tired of my native land
In longing for expance of clover.
I`ll leave my cabin in the end,
I`ll go to be a thief and hobo!

 

Ustał ja żyć w rodnom kraju
W toskie po griećniewym prostoram,
Pokinu chiżinu moju,
Ujdu brodiagoju i worom.

 

Mam dość życia w mojej ojczyźnie
W tęsknocie za gryczanymi przestrzeniami,
Zostawę moją chatę
Odejdę jako włóczęga i złodziej.

 

I`ll follow the white curls of day
To look for my new humble shelter.
My bosom friend will keen his blade 
For me and hide it in his bootleg`s leather.

 

Pojdu po biełym kudriam dnia
Iskać  ubogoje żiliszcze.
I drug lubimyj na mienia
Natocic noż za goleniszcze.

 

Pójdę po białych lokach dnia
Szukać  ubogiego mieszkania.
I mój ukochany przyjaciel przeciw mnie
Naostrzę nóż za cholewą.

 

A yellow road is entwined
With Spring and sunlight in a meadow.
The one whose name is at my heart
Will banish me from her home`s threshold.

 

Wiesnoj i sołncem na ługu
Obwita żołtaja doroga,
I ta, ćjo imia bieriegu,
Mienia progonic ot poroga.

 

Przez wiosną i słońce na łące
Spleciona żółta droga.
I ta, której imię pilnuję,
Odpędzi mnie od progu.

 

At the return where I belong
I`ll be consoled by a strange gladness.
At a green night, before my home, 
I`ll hang myself from  my sleeve`s tether.

 

I wnow' wiernusia w otcij dom,
Ciużoju radosćju utieszuś.
W zelonyj wiecier pod oknom
Na rukawie swojom powieszuś.

 

I znów wrócę do domu ojczystego,
Pocieszy mnie cudza radość,
W zielony wieczór pod oknem
Powieszę się na rękawie.

 

The hoary willows near the fence
Will bend their heads a little gentler
They`ll bury me when I go hence,
Unwashed, to dogs` dirge-like baying.

 

Siedyje wierby u pletnia
Nieżnieje gołowy nakłoniac.
I nieobmytogo mienia
Pod łaj sobacij pochoroniac.

 

Wierzby siwy przy płocie
Tuż poniżej pochylą głowy.
I nieumytego mnie
Pochowają  przy ujadanie psów.

 

New moon will float o`er the lakes
While dropping oars on their surface.
And Russia will forever stay
To dance and sob next to the fences.

 

A miesiąc budiec plyć i plyć,
Roniaja wiosła  po ozioram...
I Ruś wsio tak że budiec żyć,
Plasać i płakać u zabora.

 

A księżyc będzie pływał i pływał,
Upuszczając wiosła przez jeziora...
A Rosja nadal będzie żyła,
Będzie tańcziła  i płakała   blisko płotu.
<1915>

 

 

The poem by Sergei Yesenin recited by the Russian theatre and film star Sergei Bezrukov.

Wiersz przez Siergiusza Jesienina recytuje rosyjska gwiazda teatralna i filmowa Siergiej Biezrukow

 

References to my other posts dedicated to Sergei Yesenin  

Odniesienia do innych moich postów poświęconych Siergiejowi Jesieninowi:

 

 

 

 

 

Edytowane 8 Czerwca przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

@Andrew Alexandre Owie

A suspiciously accurate translation, not deprived of some artistic merits. Przekład podejrzanie dokładny, niepozbawiony niektórych wałorów artystycznych.

 

Actor Bezrukov recites this poem inimitably.  Aktor Biezrukow recytuje ten wiersz niepowtarzalnie.

 

 

Edytowane 29 Stycznia 2022 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

Excellent, but frightful poem. An extended metaphor. Unexpected colours! And a tone-painting. Life-assertingness thru pessimism, beauty thru ugliness, and a final victory of the boundless, but sad optimism. That poet must have had a superb, unique biochemistry of his brain! Not a madman, but a genius! 

 

Znakomity, ale straszny wiersz. Rozszerzona metafora. Niespodziewane kolory! I malowanie tonalne. Asertywność życia przez pesymizm, piękno przez brzydotę i ostateczne zwycięstwo bezgranicznego, ale smutnego optymizmu. Ten poeta musiał mieć wspaniałą, niepowtarzalną biochemię swojego mózgu! To nie wariat, tylko geniusz.

 

 

A propos, the lyrical character of the poem uses the Future Tense. He dreams a dream, it`s just his intentions, assumption, his mental experiment. He comes to the conclusion that whatever he would`ve done everything will be fine with mother Russia. It`ll remain in her element like the Nature or an organism, permanent and true to itself in its self-development. A futuristic poem on fantasy which`s real, but never comes true! Or maybe even sci-fi!

 

A propos, Bohater liryczny  wiersza wykorzystuje czas przyszły. To tylko jego marzenie, sen, tylko intencje, założenie, jego umysłowy eksperyment. Dochodzi do wniosku, że cokolwiek by zrobił, wszystko będzie dobrze z matką Rosją. Pozostanie w swoim żywiole jak Natura czy organizm, trwały i wierny sobie w swoim samorozwoju. Futurystyczny poemat o fantazji, która jest prawdziwa, ale nigdy się nie spełnia! A może nawet science fiction!

 

 

Edytowane 29 Stycznia 2022 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

That "singer of wooden Russia", Russian village and peasants liked to be jocularly referred to as "Serge Duncan", it was the family name of his wife, the world-famous American ballerina Isadora Duncan. Trebly Russian, he, nevertheless, was a literary grandson of Baudelaire. All Russian poets of the first two decades of the 20 c. were more or less "French", and Yesenin wasn't an exclusion.

 

 

Ten "śpiewak drewnianej Rosji", rosyjskiej wsi i chłopów lubił być żartobliwie zwracany się jako "Serge Duncan", było to nazwisko rodowe jego żony, światowej sławy amerykańskiej baletnicy Isadory Duncan. Potrójnie rosyjski, był jednak literackim wnukiem Baudelaire'a. Wszyscy rosyjscy poeci pierwszych dwóch dekad XX wieku. były mniej więcej "francuskie", a Jesienin nie był wykluczeniem.

 

 

Akhmatova refused to consider Sergei Yesenin a good poet. She loved to remember his first visit when wearing the Russian national dress he modestly sat on the edge of his chair and humbly thanked her in French: "Merci, merci, merci!" 

 

Achmatowa odmówiła uznania Siergieja Jesienina za dobrego poetę. Uwielbiała wspominać jego pierwszą wizytę, kiedy ubrany w rosyjski strój narodowy siadał skromnie na skraju krzesła i pokornie dziękował jej po francusku: "Merci, merci, merci!"

 

As to Marina Tsvetayeva, she wrote to Vladimir Mayakovsky that poem "Granada" by Mikhail Svetlov was better than all poems by Sergei Yesenin. She asked never to tell Yesenin about it to spare his feelings. Of course, she was wrong. It was an obvious and even disreputable exaggeration. Though being a prominent poet Svetlov has been a decreasing quantity in comparison with Sergei Yesenin as a poet.

 

Jeśli chodzi o Marinę Cwietajewą, napisała do Władimira Majakowskiego, że wiersz "Granada" przez Michaiła Swietłowa jest lepszy niż wszystkie wiersze Siergieja Jesienina. Poprosiła, aby nigdy nie mówił o tym Jesieninowi, aby oszczędzić jego uczuć. Oczywiście się myliła. To była oczywista, a nawet niechlubna przesada. Wybitny poeta Swietłow jest coraz mniejsze w porównaniu z Siergiejem Jesieninem jako poetą.

 

Edytowane 29 Stycznia 2022 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

His poetry is simple and sophisticated at the same time. And very sincere, true to life, quite natural ... that farmers` son was very educated. He`d got the widest thesaurus. He felt the word and knew it as a scholar or philologist, though he never belonged to the academic circles.

 

Jego poezja jest jednocześnie prosta i wyrafinowana. I bardzo szczera, wiera życiu, całkiem naturalna... ten chłopski syn był bardzo wykształcony. Miał najszerszy tezaurus. Czuł słowo i znał go jako uczony czy filolog, choć nigdy nie należał do kręgów akademickich.

 

 

[Andrew Alexandre Owie]

@Andrew Alexandre Owie

The girls were envious.  

@Andrew Alexandre Owie

Dziewczyny były zazdrosne.

 

 

 

 

 

Edytowane 29 Stycznia 2022 przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

[Andrew Alexandre Owie]

My revised English translation (mistakes, spelling, grammar, etc.). Moje poprawione tłumaczenie na język angielski (pomyłki, pisownia, gramatyka itp.).

 

 

Edytowane 7 Czerwca przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)