Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Inspiracją do wiersza stał się grobowiec, pochodzący z okolic Piórkowa, woj. warmińsko-mazurskie, datowany na schyłek epoki brązu (700-550 lat p.n.e.).

 

 

 

Droga odchodzącej duszy świetlista i jasna, 

rozpalony szlak wielkiej gwiazdy dziennej,

duch opuszcza ciało gwałtownym porywem, 

nie ginie jednak, nowego poszukuje wokół. 

 

Pulsuje życiem mocnym, nie słabnącym wcale.

Ciało świecące na stosie, teraz prochem w grobie,

zanim szlak wyblednie, potomkowi słońca

grób złotej tarczy ułożyć należy, bez ociągania.
 

Pochówek przywódcy szczególną jest pracą,

centrum grobowca musi być potężne,

Płaszcz kamienny, w górze skrzynia z głazów,

spoczynkiem syna blasku pośród jego ludu.

 

Piaskiem połyskliwym jak twarz promienista,

wypełniona skrzynia, wielkim sercem bije.

Skupia siłę i radę, kapłan mądry i mocy pewny.

Tu pomocy, wskazówki szukają pokolenia. 

 

Krąg wokół grobowca precyzyjny wielce

podkreśla moc serca, tajemnej wiedzy pełen.

Siedem promieni kamiennych niesie prośby ludu,

a nad całością kurhan: miejsce modlitw i darów.

 

Ziemię nosili wszyscy, po troszku nawet dzieci, 

każdy miał wkład w tworzenie symbolu. 

Pośród bóstw zasiadł pogrzebany przywódca,

Płomienna tarcza wsparciem w niepewnej przyszłości.

Opublikowano

@Max Pod wrażeniem tego jak widok grobowca zainspirował poetkę, jak potrafiła oczyma wyobraźni zobaczyć powstawanie Słonecznego kurhanu i ująć to w wersy i strofy.

Jeżeli nie zainteresuje mnie początek wiersza, nie czytam, przechodzę do następnych, tu Autorka umiała przyciągnąć i zatrzymać uwagę  do ostatniego wersu; i chwała jej za to:) Pokusiłam się nawet o wyszukanie w Google kurhanowego cmentarzyska.

Opublikowano

@corival  nastrój, tajemniczość, dobra poezja...) Szkoda, że tak stosunkowo niewiele wiemy o tym, co w tamtych czasach na naszych ziemiach... Ja tylko na marginesie dodam, że wcale nie siedzieliśmy na drzewach i najstarszy na świecie wizerunek pojazdu konnego - i to z zapasowym kołem - znaleziono właśnie u nas, jak również najstarszy na świecie bumerang :) Lubię do Ciebie zaglądać. Pozdrawiam :)

Opublikowano (edytowane)

@[email protected] Powiedz, muszę popatrzeć na ten akt ;)

@Vanilla Naprawdę. Na kilku stanowiskach na Kujawach, odkryto fragmenty naczyń ze śladami po serach. Datowane są na ponad 7 tysięcy lat przed naszą erą. No, może mała korekta, bo widzę, że nie dodałam... najstarsze w Europie. Szybciej myślę niż mówię...

Edytowane przez corival (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Nie aż tak 100 dolców i masz 3 miesiące mega podkładów. Przegadujesz wszystkie piosenki jeszcze raz i już zaczynasz być wręcz adeptem muzycznym :) A to i tak zupełnie nie koniec możliwości, tylko wersja dla ogółu, bo co tam się z AI dzieje naprawdę to aż lepiej nie wiedzieć :)
    • @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...