Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    graphics CC0

 

twoje trudne pytania

 

na loczku lodowca

w sercu Dolomitów

gdy pytasz:

czy lubię śliwkową marmoladę?

i...

co ma odpowiedzieć

wagant depresyjnych krain i amator słodyczy?

 

w Malaga Ciapela domki z marmolady

 

a wczoraj wielką było frajdą

wędrować z pochodniami w wąwozie Sottoguda

nocą – z księżycem w pełni - pod wiatr

 

już dobrze - to tylko mały siniak

 

pod słońce lecę nartostradą

do twoich próżnych ust

kokardka stycznia

przeciwsłoneczne okulary

gęstą obeszły parą

lecz chwytam w nich żółtą paralotnię

w ułamku sekundy

 

podmieniasz szus w kolokwializm:

 

pieprzona Marmellata - Ciampac i Fedaia!

tak lubię na off-pistach

twój luz i skipass dolomiti-Superski

 

pojutrze na linach wyciągiem Sella Rondy

 

tylko tyle nam trzeba

zapamiętać ów kontekst

echo Val Di Fassa unosi zgiełk w powietrze

odbija się od chmur i owija

w prześcieradła szczytów

na niteczkach słońca

celujących w dziurki twych autystycznych policzków

 

późnym wieczorem - w gondolach zmysłów

 

znów nas ogrzeją

kafejki w Campitello

pizzerie zapachną roztopionym serem

 

z duchami w Canazei - lecimy balonem

 

zaglądamy przez szybę do ristorante

szarmanckim uśmiechem

zaprasza śniady cameriere

jest wolny stolik

i można napić się chianti

pod ciemnoczerwonym abażurem

do późnych godzin nocnych szukamy wrażeń

 

oświetlone snowparki i powrót do hotelu

 

oblizujesz gór słodycz

zaglądając mi w oczy

znów będziesz moją Marmą-lejdi

 

do białego rana

—————

* tekst subiektywny – lecz w przeznaczeniu do swobodnego i dowolnego komentowania

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tomasz Kucina

Kurna !! Tomku ! Raz przeczytałem .. i jestem "pod wrażeniem".. Smaczne, eleganckie, świetne.. !!

Przeczytam jeszcze raz lub kilka, może powiem więcej..  ale..

Czy potrzebne są nam te "mądre" (zwykle głupie i niepojęte) dywagacje "krytyczne" ? Te głębokie analizy kolorystyki krowy (chociaż to tylko czeń i biel).. lub papugi.. I te dworskie dywagacje i zachwyty: "Mistrzu, ależ Pan pięknie gra !!"

("tak sobie popierdalam: - Mistrz odpowiedział, a ja zamieszczam to w nawiasie, bo w nawiasach, jest jakby ciszej i bardziej szeptem)

Tak więć Mistrzu ! Nieźle Pan popier..la !

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miło bb, że całkiem przypadkiem utrafiłem w twoją wrażliwość i jak się okazuje miłe wspomnienia z Dolomitów. Tak, masz rację w obecnym czasie świat zmieniłł się nam drastycznie - i, oby wszystko powróciło do norm do otwartości, marzymy wszyscy o tym. 

 

Dziękuję Ci za słówko, pozdrawiam. 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Słuchaj "papai" a jedz pizzę, dziękuję Valerio skoro - "wiersz subtelny" to o to chodziło, kilka razy go rekonstruowałem, by jak się okazuje uzyskać taką właśnie kompozycję ;) A propos papai, wstyd przyznać ale nie próbowałem nigdy, a są w sklepach można kupić i spróbować - skoro pyszna?

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem, że oprócz zachwytu jest w pańskim komentarzu i szczypta krytyki. Na serio nie wiem i nawet nie mam zamiaru domyślać się co Szanowny pan sobie wyobraził czytając ten tekst, ja nie odnoszę się w treści ani do krów ani do papug? – (nie ma tu też żadnych ukrytych przekazów, tekst powstał w roku 2016 i był korygowany) → zresztą „krowa” jest dla mnie synonimem zdrowia i pięknych opisów sioła, „papuga” zaś ślicznym egzotycznym ptaszkiem. Chyba, że to komentarz odnoszący się szerzej (hurtowo) do moich tekstów zamieszczonych tutaj? Sam nie rozumiem.

 

Wyobrażenia, analizy komentujących są ich subiektywnym prawem, tyle tylko, że ja naprawdę nie potrafię odnaleźć się w pańskich percepcjach – więc i nie odniosę się merytorycznie do pańskiego komentarza. Widzę, że jest pan tu nowicjuszem, poczekam więc aż Szanowny pan wypracuje na portalu jakieś punkty reputacji, bo nie wiem czy wypada na dzień dobry używać w komentarzu niecenzuralnych słów, choćby nawet i w zachwycie nad dowolną twórczością. Jeżeli pański zachwyt jest szczery – szczerze dziękuję, proszę jednak o powstrzymanie się u mnie w komentarzach - z emocjami.

 

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobrze Valerio, spróbuję ;) 10 zł - da się ogarnąć ;))))) Co do tekstu teraz zauważyłem literówkę (u mnie to norma!), w wersie:

 

z duchani w Canazei - lecimy balonem”

 

powinno być:

 

z duchami”

 

Juź poprawiam! ;D

Opublikowano

@valeria balony to mój świat i moje zajęcie. Na fiestach rzucamy markerami, jabłkami albo sporadycznie a mało romantycznie: butami. Pomysł z czekoladkami jest miły, ale one są za małe, by spełniły swoją rolę - doleciały w stronę krzyża na ziemi i zostały znalezione na trawie czy rżysku przez komisję sędziowską. bb

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Najlepiej Kapadocja, i koniecznie o świcie - tylko nie jedz kebabu ;) Balony- ach, przecież wiesz że lubię Juliusza Verne, ostatnio zamieściłem tu wiersz pt. "Nemo lajf" --> dotyczy Verne'a i Nautilusa, a inna kultowa powieść "W 80 dni dookoła świata" - to jest dopiero fenomen podróży balonem ;)

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

kiedyś równiusieńko był nade mną balon i tak czekałam, że może dostanę czekoladki :) i tak patrzyłam, patrzyłam i się rozpływałam zanim się oddalał, niebo było takie niebieściutkie i piękna trawka na której leżałam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spox ;) Napiszę, ale w wolnym czasie i w naturalnej potrzebie napisania takiego tekstu, bo samo pisanie powinno wynikać z potrzeby wyższego rzędu, nie pracuję dla redakcji pod szyldem "Valeria", tylko dla portalowej koleżanki Valerii ułożę tekst - kiedy uznam to za odpowiedzialny nakaz chwili - weną to nazywają podobno, hehehehe ;P Może być? 

Opublikowano

napisz z potrzeby serca :) balony jak widzisz się wszystkim podobają :) może będzie z surowym kakao, ja robię owsianym mlekiem. owoce to nie tylko witaminy, a również nasze DNA, które przekazujemy dalej światu dla potomnych.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na kondycje też podziała - i formę. Po takim kakao to śmiało można popisywać się na stokach. Niestety, obecnie tylko w sferze wyobrażeń. Bo takie są czasy. Ten tekst jest z 2016 roku, a wypreparowałem go na portal, by wdrożyć choć ciut optymizmu w potencjalnego czytelnika, kontekst utworu wpisuje się w definicję sybstytutu. Tzn. to zastępczy opis chwil sprzed pandemii, a wszystko dla poprawy ludzkiego samopoczucia i w potrzebie kontynuacji świadomych samoograniczeń, bo lepiej ostrożniej w życiu funkcjonować - by szybciej wszystko wróciło do normy, by z życia korzystać bez obaw - czyli powrócić do lotów balonami o których pisałaś - również ;) 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Muszę wyjąć wachlarz :) Ciekawie było śledzić tę wymianę — jakby ogień i lód spotkali się w jednym wierszu. Dobrze czasem stanąć z boku i posłuchać, jak jedno słowo potrafi mieć tyle temperatur. Migreno, nadal uważam: to się nie czyta. To się przeżywa. A czasem nawet nie wiadomo, kto przeżywa mocniej - autor czy czytelnik.
    • @Robert Witold Gorzkowski Oczywiście, że znam LO, współpracował z senator LS. Osoba mi bliska zaangażowała się, aby pomóc im od strony historycznej, by prasa niemiecka nie pisała "polskie obozy koncentracyjne". A o sprawie, o której piszesz było kiedyś głośno - wystarczył błąd urzędnika z księgami wieczystymi a zapłaciły za to dwie rodziny. Wiele ciekawych historii się przypomina, warto je zapisywać :) pozdrawiam @Nata_KrukBardzo dziękuję!
    • Zerojedynkowy odbiór świata jest dla człowieka bardzo efektywnym mechanizmem obronnym. W momentach trudnych daje nadzieję, w momentach szczęśliwych potrafi być hamulcem przed euforyczną samozagładą. A jednak rzeczywistość na szczęście nie choruje na dwubiegunówkę, ten podział na Niebo i Piekło jest umowny, bierze się z zaspokajania ludzkich potrzeb, a nie z natury zjawisk. A na marginesie, co jest złego w wężach, robakach, rozkładzie? Są częścią przyrody tak samo, jak kwiaty czy ptaki. Kontrast bierze się chyba z odpowiedniego zaprojektowania naszego mózgu, który od dzieciństwa uczony jest konkretnych opozycji: dobro - zło, piękno-brzydota, na ogół przy wykorzystaniu do tego emocji, jakie odczuwamy (strach przed wężem vs. relaks na pięknej kwietnej łące). Potem można rzutować dalej, ale obiektywnie to w naszej głowie osadzone zostały takie, a nie inne przeciwieństwa. Wiersz próbuje je pogodzić na nowo, jakby przeczuwał, że w istocie przecież one wcale tego nie potrzebują i, pierwotnie, nie potrzebowały.
    • @Naram-sin Tak, możliwe tylko ja teraz nie bardzo wiem, która to partia jest ta rządząca :))) Stary jestem, mało czytam i się nieco pogubiłem :)
    • @Naram-sin Wiesz, tak sobie myślę: ciekawe, że ten tekst wzbudził w Tobie tyle analizy, ale ani grama emocji. A przecież to wiersz o ciele, ogniu, życiu i śmierci – nie o średniku w trzecim wersie. Może po prostu nie był dla Ciebie. Ale skoro już w niego wszedłeś, to szkoda, że tylko z linijką. Bez serca. @Naram-sin jeszcze dodam, bo mnie lekko nakręciłeś, że to ten stary chwyt — najpierw wbijać szpilę, a potem dla bezpieczeństwa dorzucić mrugnięcie i „oczywiście żartuję”... Tyle że nie każdy uśmiech rozbraja. Czasem tylko maskuje protekcjonalność. „Artystyczny nieład czy zwykły bałagan?” – niby żart, a jednak ocena. Tyle że ten tekst nie był pisany z myślą o tym, żeby się komukolwiek mieścić w katalogu. Nie był gładki, bo życie, o którym mówi, też nie jest gładkie. Nieład? Być może. Ale z pewnością nie przypadek. Jeśli coś Cię drażni, to może dlatego, że nie pasuje do schematu, do którego przywykłeś. Ale sztuka nie pyta, czy się mieści. Pyta, czy zostawia ślad.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...