Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

DUPA MA TO W DUPIE (ARSE HOUSE)


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Αφροδίτη Καλλίπυγος Aphrodite Kallipygos Wenus Kallipygos

 

PEACE OF ARSE
The human's face once asked his bottom; 

`Tell me, my dear, how come? 
You are so rosy and elastic 

While I`m a wrinkled, flabby one?
The arsehole wasn`t slow to answer,
`There`s no secret, understand!
You take all hard, you always suffer
 While I just shit and don`t care`.
 

DUPA MA TO W  DUPIE
Twarz  zapytała kiedyś dupę,
"Powiedz mi, moja droga, jak to się stało,
Że  jesteś taka różowa i elastyczna?
A ja jestem pomarszczona, zwiotczała?"
Dupa nie była powolna w odpowiedzi,
"Nie ma tajemnicy, zrozum!
Bierzesz wszystko  do siebie, zawsze cierpisz,
Podczas gdy ja po prostu sram i nie obchodzi mnie nic".

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
  • 5 tygodni później...
Opublikowano (edytowane)

Zapytała twarz raz dupę:

- Powiedz mi, jak to się dzieje?

Żeś różowa, elastyczna,

A ja marszczę się, wiotczeję?

Rzekła dupa w odpowiedzi,

Bez namysłu, dosyć szybko:

- Ty przeżywasz, bardzo cierpisz,

Ja po prostu sram na wszystko!

 

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Franek K @Franek K

Ściśle mówiąc nie jestem autorem, ale tłumaczem na język angielski, zachowującym rym i rytm z zagranicznych oryginałów. Wykonuję tylko dosłowne polskie tłumaczenia, nie zawsze doskonałe z punktu widzenia polskiej gramatyki. Jednocześnie daję polskim autorom możliwość wykonania własnych przekonujących przekładów artystycznych, jeśli oczywiście zechcą. Ich tłumaczenia równie dobrze mogłyby być zamieszczane na ich własnych stronach osobistych, a nie tylko na mojej stronie.

 

Strictly speaking,  I am mostly no author, but a translator into English, preserving  the rhyme and rhythm of the foreign originals. I only make the literal Polish translations, though not always perfect ones from the view-point of Polish grammar.  At the same time I grant Polish authors with an opportunity for their own persuasive artistic translations, if they will, of course. Their translations could be as well posted on their own personal pages, not just on my page.

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
  • 6 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pszczoły ćwierkają i nic to nie zmienia. Nic już nie dziwi — Overton miał rację, więc mam benzynę, już podpalam drzewa. Pomagać światu — to kocham najbardziej.
    • @Nata_Kruk Nata ! Pomyślałem o sobie :) Czasami mam zwariowane fantazje. A ja Cię księżycem tulę do snu :)
    • @MIROSŁAW C. Dzika róża w wierszu to dla mnie metafora kobiety wolnej, nieujarzmionej, która pozwala się dotknąć nie tylko myślą i słowem, ale też czynem. Jest piękna, odświętna i pełna tajemnic i zapachu.  To hołd dla tej dzikiej kobiecości, nieokiełznanej, prawdziwej i pełnej życia, tak jak smak dzikiej róży w słoiku.   Ten wiersz przypomina mi teraz czas dzikiej róży, gdy jej owoce dojrzewają i można z nich zrobić pyszne konfitury. Podarowałam kilka słoików mojemu lekarzowi, który opowiadał, jak wyjątkowy jest to dar natury pełen niebiańskiego smaku.
    • @Starzec Wiesz, że Twój wiersz mnie zatrzymał? I teraz myślę sobie - kto tak naprawdę wie, kiedy jest za wcześnie, a kiedy za późno? Wystarczy, że jedno z Was tak pomyśli, a droga się rozminie.
    • Jego kraj może zerwać więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Promienie księżyca morze oświetlają, Swobodne fale dziko napierają, A wiatry Gondalu dostojnie grają Swój hymn o północy.   Grają na murach jego więzienia, Budząc w jego sercu wzruszenia, Bo ich dźwięk przyzywa wspomnienia Rzeczy, które się zdarzyły. Jego dusza z wichrem się złączyła I w królestwie śnieżnej ciemności kroczyła, Krainie, która wielką rozpacz kryła, A zwątpienie odebrało głos.   Ziemia Harolda zerwie więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Wolność została mu odebrana; Jego przyszłość na ziemi poznana; Jeszcze kilka lat w kajdanach, Potem więzienny grób.   O ile poprzedni wiersz Emily mógł być związany z Gondalem, tu nie ma wątpliwości. Nie jestem tylko pewien kim był ów Harold. Być może chodzi o Geralda z Exiny, uwięzionego i zamordowanego przez podstępnego rywala do tronu Juliusa Brenzaidę.      His land may burst the galling chain, His people may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Soft falls the moonlight on the sea Whose wild waves play at liberty, And Gondal's wind sings solemnly Its hollow midnight hymn.   Around his prison walls it sings, His heart is stirred through all its strings, Because that sound remembrance brings Of scenes that once have been. His soul has felt the storm below, And walked a realm of sunless snow, Dire region of most mighty woe, Made voiceless by despair.   And Harold's land may burst its chain, His subjects may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Set is his sun of liberty; Fixed is his earthly destiny; A few years of captivity, And then a captive's tomb.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...