Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

HISTORICAL & HISTORIC POEMS

LA MAT(T) CHICHE MATCHISH LA MACHICHA

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

In 1907, La Mattchiche was included in the Spanish operetta "Aventuras de don Procopio en Paris" ("The Adventures of Don Procopius in Paris"). This "historic" event was mentioned in the Spanish feature film "Pierna creciente, falda menguante" ("Growing leg, shrinking skirt") in 1970.

This scene was played by a wonderful Spanish actress Emmanuela Beltrán Rahola from Barcelona, better known by her Jewish stage name Enma Cohen (1946-2016).

 

W 1907 roku La Mat(t)chiche został włączony do hiszpańskiej operetki „Aventuras de don Procopio en Paris” („Przygody Dona Procopiusza w Paryżu”). O tym „historycznym” wydarzeniu wspomniano w hiszpańskim filmie fabularnym „Pierna creciente, falda menguante” ("Rosnąca noga, zmniejszająca się spódnica" ) w 1970 roku.
Scenę tę odegrała wspaniała hiszpańska aktorka Emmanuela Beltrán Rahola z Barcelony, bardziej znana pod jej żydowskim pseudonimem Enma Cohen (1946-2016).

 

Lyrics by Jose Juan Cadenas and Alvaro Retana

LA MACHICHA (de las Aventuras de don Procopio en Paris)
LA MACHICHA (from the Aventuras de don Procopio en Paris)
LA MACHICHA (z hiszpańskiej operetki Przygody Don Procopio w Paryżu)

 

Llevado por la fama de la machicha,
Don Procopio una noche se fue a l'Olympia
El buen señor es un conquistador! (x2)

 

Having heard much about the machicha,
One night Procopius went to the Olympia.
Addressed as Don is that blue blood Señor! (x2)

 

Słysząc  tyle o sławie  la matchiche
Don Procopio pewnego wieczoru pojechał do "Olimpii".
Ten szlachetny señor  jest  zupełnie jako konkwistador!  (x2)

 

Para gozar del baile fue Don Procopio,
armado de gemelos y un telescopio
El buen señor es un conquistador (x2)

 

To catch sight of the dance our Don Procopius
Had got a telescope and two binoculars.
Addressed as Don is that blue blood Señor! (x2)

 

Aby cieszyć się tańcem,  Don Procopio był uzbrojony  w teleskop i dwie lornetki.
Ten szlachetny señor  jest  zupełnie jako konkwistador!  (x2)

 

Y al ver una corista muy pistonuda,
Don Procopio decía: No cabe duda.
Comprendo que estén locos con la machiсha
Es el baile que ahora está de moda allá en Paris.

 

When seeing a showgirl, a long-haired beauty
Procopius exclaimed, `No doubt, a cutie!
Now I can understand that craze of the machicha
Which not in vain became a true Parisian  feature`.

 

Widząc tancerkę, długowłosą piękność,
Prokopius wykrzyknął, "Bez wątpienia, słodka!"
Teraz rozumiem to modne szaleństwo z  la matchiche.
To taniec, który nie na próżno stał się prawdziwą Paryżską cechą.

 

Todo lo que veía le entusiasmaba
Y al compás de este baile, palmotes daba
El buen señor es un conquistador (x2)

 

All he`d watched later on he found groovy. 
He'd nothing for it but to clap in time as loony.
Addressed as Don is that blue blood Señor! (x2)

 

Wszystko, co oglądał, wydało mu się bombowe.
Nie chciałby nic innego, jak tylko klaskać w  rytm tego tańca. (x2)
Ten szlachetny señor  jest  zupełnie jako konkwistador!  (x2)

 

Y al ver dar esas vueltas tan en redondo,
Don Procopio decía: Yo ya soy loco.
El buen señor es un conquistador (x2)

 

After he`d seen those hips which kept going round,
`I feel like going mad`, he said in loud.
Addressed as Don is that blue blood Señor! (x2)

 

A jak zobaczył te okrągłe biodra, które się kręciły,
- Mam ochotę oszaleć - powiedział głośno.
Ten szlachetny señor  jest  zupełnie jako konkwistador!  (x2)

 

Y cuando se colocan todas in fila,
Les dice muy bajito: Ay, que bonitas!
Comprendo que estén locos con la machicha
Es el baile que ahora está de moda allá en Paris.

 

And when the chorus line was in a row,
He quietly exclaimed, `Can girls be pretty so?!` (var.: `Girls can`t be pretty so!`)
Now I can understand that craze of the machicha,
Which not in vain became a true Parisian feature`.

 

A kiedy wszyscy są pojedynczo w linii,
Prokopius bardzo cicho wykrzyknął
"Dziewczyny nie mogą być takie ładne!
Teraz rozumiem to modne szaleństwo z la matchiche.
To taniec, który nie na próżno stał się prawdziwą Paryżską cechą.

 

Quiero que bailemos una machicha
Y Don Procopio dijo: No tengo prisa!
El buen señor es un conquistador (x2)

 

"Shall WE dance la machicha?", I took a bow,
He, however, said, `Not gonna do it now!` (Var. : 'Let's not do it right now!') 
Addressed as Don is that blue blood Señor! (x2)

 

Poproszony o zatańczenie la matchiche, 
Prokopiusz natomiast odpowiedział "Nie bądź taka szybka!"
Ten szlachetny señor  jest  zupełnie jako konkwistador!  (x2)

 

Descanse en pedazos, Emmanuela!

Rest in piece, Emmanuela! 

Spoczywa w pokoju, Emmanueła!

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek @Berenika97 Dziękuję za odwiedziny i serduszko! Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Cienia tu nie dostrzegłem;) raczej tak intensywny proces spalania, że wystarczyłoby budulca - lirycznego, metaforycznego, emocjonalnego - na kilka wierszy. Gdy już opadnie ferwor, może warto pomyśleć nad uporządkowaniem tej materii. Tekst odsłania bogatą wyobraźnię, swobodnie przemieszcza się między obserwacją realnych zjawisk a warstwą metafizyczną i symboliką odniesień, a jednocześnie miejscami skręca w obszary, które poezja powinna omijać. Pył rozkoszy, żar serc, ciężar pustki, ból, wieczność, ból kwitnący w ekstazie.... W tekście jest tyle fantastycznych metafor, oddających siłę, brutalność i niesamowitość opisywanej namiętności (np. kapitalny fragment o rekinach), które bezlitośnie docierają do samego szpiku pierwotnej zmysłowości, że nie potrzeba dodatkowo ich tak łopatologicznie rozkodowywać na oczach czytelnika. W utworze jest też bardzo dużo powtórzeń, nie wszystkie wydają mi się konieczne. Za jakiś czas weź ten wiersz do tablicy i przepytaj z każdej linijki. Co jest naprawdę uzasadnione, a z czego można zrezygnować. Zdaję sobie sprawę że chaos tekstu (nawiasem mówiąc, bodajże trzykrotnie pojawił się w utworze) jest zamierzony, bo chaos to dzikość a wiersz ma być kosmiczno - cielesną topielą. Jednak Twoim zdaniem, jako poety, jest wywołać wrażenie żywiołowości w głowie odbiorcy, a samemu zachować kontrolę nad słowami. To istotne, zwłaszcza że lubisz utwory raczej dłuższe niż krótsze, gdzie nie można pozwolić sobie na werbalny bezład i na to, żeby treść zjadała sama siebie.  
    • Była taka knajpa, porządna nawet ceny w niej były zupełnie dzisiejsze ktoś poprosił o stawki sprzed trzech lat i ok. Cóż, nie dało się tego zrobić. No ale ktoś w knajpie wpadł na ceny z niechybnej półki za dwa lata... I dopiero wtedy nastał rodzaj końca. Knajpa - owszem świeciła - ale głównie pustkami. Popijał w niej właściwie tylko pewien pan bogacz, ale on już osiągnął pensję w wysokości za dwa lata.   Warszawa – Stegny, 19.07.2025r.  
    • @Corleone 11 Cieszy mnie, że tak wnikliwie przeczytałeś mój tekst. Bardzo, bardzo dziękuję. Postaram się wszystko poprawić według powyższego i zapamiętać na przyszłość;-)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za odwiedziny! Pozdrawiam serdecznie! @Leszczym Bardzo mi miło, pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...