Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wkońcu go namierzyłem, myślał że się wśród nas ukryje , wpadł w płapkę.

Niby biologiczny lecz pamięć jak komputer.

Rozumienie rzeczywistości ograniczone programem. I właśnie tak go dorwałem.
Chciał się wpasować, udawać człowieka ale to wybiegało dalece poza jego oprogramowanie .

Wiedzial co to proza lecz nie wiedział jak napisać właściwe zdanie .

Zaczął dostarczać błędy w programie i wypowiedzi duplikowanie

Na koniec wypluł w bezładzie jakieś nazwy mieścin poczym dostał zwarcie aż mu zwieracz puścił.
Wyszło na jaw że jest tylko bezmyślną zaprogramowaną maszyną.
Komu służy jeszcze się dowiem, jak go na części rozbiorę i podłączę pod rodnikową macierz rozpoznawczą.

Jego sztuczne łzy mu nie pomogą.

Opublikowano (edytowane)

@Annie nie wiem musze to przemyslec ;) dzieki.

bo to bledy w programie spowodowane brakiem danych , a ten cyborg nie moze robic bledow bo ma program okreslony w pewnych granicach , moze 'dostarczac' to nie najleprze slowo ale robic mi nie pasuje . te bledy zaczely same wystepowac w konflikcie otrzymywanych dancyh z programem wpisanym.

Edytowane przez Wieszcz Doslowny (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Coś się trochę zapętliłeś Wieszczu, w tłumaczeniu, ale rozumiem, że nie o to chodziło.:)

Sorry, że się czepiam ale jednak mnie trochę razi brak przecinka przed że i te niepotrzebne spacje.

Chyba, że to już są błędy w programie :) O cholera!

Edytowane przez Annie (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Annie to petla czasu , mnie brakuje znakow  zeby opisac to co chce . napwno jesli chodzi o tzw jezyk polski pisany to znajdzie sie tam pare bledow , wkoncu jest taki ograniczony . przekaz jest . no to wlasnie taki program taki kod , ale mysle ze ludzie zrozumieja o co chodzi .

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rozdarte dziecko w ruinach pamięci Opada na żebra i szuka wstępu do serca Dygocze, słabnie, starzeje się  Rozdarta kobieta opuściła miłego Rozłożyła bezsilne ramiona i czeka Poczuła jak marny czas położył się na kościach. 
    • rano wszystko wygląda inaczej duszność kobiety i bezsens tylko dotrwać do rana tylko nie skończyć w pętli   jest taki sposób idzie się mostem dotykając coraz zimniejszą dłonią żeliwne latarnie skąpane w poświacie a przy ostatniej w zwiniętych pięściach należy zamknąć cały ten zgiełk i walić do krwi w tępe krawędzie z odrobiną sympatii do świata powinno wystarczyć do rana            
    • Błyskotliwa obserwacja pewnych trendów i zachowań społecznych, zwłaszcza tzw. cebulactwa. Zawsze jednak odczuwam w związku z tą onomastyczną stygmatyzacją niejaki dyskomfort. Współczesny Janusz to taki XVII-wieczny sarmata, do bitki i do wypitki. Może taka perspektywa (z postacią Zagłoby w tle) złagodzi nieco tę irytację.
    • ciągle mam w uszach trzepot ubrań spracowanych ludzi  dziwny szelest który nagle przechodzi w drżenie  w szalonym pośpiechu stłumione głosy  układają się łagodnie jak miękki len na nic wiara w optykę dźwięku  wyszumioną przez wiatr który gnie drzewa w pokłonie mocy czucia płytkie i głębokie są jak chwile uchwycone emocją w ruchu  tu słońce siada na rzęsach skryta w winorośli łapczywie obizuję palce cierpkie i kwaśne   coraz niżej pochylam głowę gubiąc instynkt  pozwól mi Panie odnaleźć odpowiedź   
    • @Poezja to życie Haikuiści – ze względu na szczupłość formy – mają do dyspozycji słowa-poduszki (makurakotoba), takie stałe epitety, metafory, które odsyłają do wiadomych pól znaczeniowych. Ja tu widzę zabawne (zabawowe) okładanie się poduszkami

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Alicja_Wysocka Tak się utarło, ale niestety ta maksyma mówi coś odwrotnego: Gdzie skarb twój, tam i serce twoje. [literówka: ibi cor tuum]
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...