Spacer

[aaaaaaaa]

Nie marzyła by zostać ofiarą,

której podziw i wielkość

przedkłada się brzmieniem

najlżejszym z Twoich cisz. 

By znanym i skrytym

instynktom dać siłę

by wzbierać w trzęsieniach,

bulgotach i skrętach,

I wybuchać stukrotnym

wyrzutem

sumienia, 

który w niewielu 

chwilach, 

ekstremalnych i 

nieznośnych, 

znika bez powodu

i bez powrotu. 

A jednak, jak na złość

łapie cię wstyd, 

gdy dochodzisz do słowa. 

I tak, przechodząc

nie powiesz, 

żeś patrzył nań, 

obmyślał, 

Od nowa i od nowa. 

Edytowane 22 Lutego 2020 przez aplwck
błąd (wyświetl historię edycji)