Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

A jednak, już wszystko zostało powiedziane.


Rekomendowane odpowiedzi

'Ungrund'
moglibyśmy sobie wyobrazić jako nieskończoną otchłań i
absolutną próżnię, która przeobrazi się dopiero w Boga.
'Ungrund' z całą pewnością nie obejmuje natury ani żadnego bytu
stworzonego, dość tajemniczo przedstawia się jego Boskość.
'W wieczności poza naturą, w
>Ungrund nie ma niczego co by było,
jest jedna wieczna cisza i żadnego podobieństwa (keine gleiche),
>Ungrund Nie ma też żadnego celu,
ani miejsca,
żadnego szukania,
ani znalezienia,
ani czegoś,
co by możnością było".


Cytuję Jakub Boehme XVII-wieczny mistyk ze Zgorzelca.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lilka_Laszczyk
W poezji lubię ciszę, nie wypowiedzianych
Słów, tak oczywistych, że wiersz sam się
Układa, do naszych wszystkich oczekiwań
Do całego spektrum naszego pojmowania
Tego, co dzisiaj wydaje się nam najważniejsze.
Możemy być doskonałymi rzemieślnikami słowa,
spierać się czy sylaba jest w tym czy innym miejscu
Zdania, bo by lepiej się czytało, lecz poezja to nie
Gazeta, przynajmniej dla mnie, treść i przekaz jest
ważny, i w tym com zacytował, według mnie, oczywiście,
Poezja jest niema, lecz oczywista, kwestia tylko i wyłącznie,
Czego od niej oczkujemy.
Dziękuję za inne, niż moje spojrzenie, na tak dla mnie
Ważny tekst.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie chodzi o definicję poezji.
Chodzi o to że Twój tekst jest wolnym tłumaczeniem filozofii Jakuba Boehme. Ungrund....
Zajrzałam do googlowej księgi mądrości i "przeleciałam" wzrokiem ten mistyczny tekst.
Twój tekst jest po prostu wolnym ( a właściwie dosadnym i krótkim wytłumaczeniem? tłumaczeniem? tekstu Jakuba B...
Więc dalej się upieram przy braku poezji w tym co napisałeś.
Nie ma tam nic Twojego po prostu
PS. Zgodzę się z Twoim twierdzeniem, że cisza w poezji nieraz ważniejsza niż nachalne i wszystkomówiące słowa.
Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tak naprawdę nie mam żadnego wewnętrznego świata rekonstruuję go ze cholernych szczątków tęsknoty za żywym, paradoksów zmysłów tysiąca postów na blogach o istnieniu w erze cyfrowej kiedy więc piszę „jesteś oknem”, to nie jest to przekonanie to nieuchronność statystyczna - bo łatwe metafory się trafiają pospolite szyderstwo z przejrzystości i refleksji nad dopracowaniem czegoś, co wydawało się celowe   pozwól mi dalej polerować szkło, ty rzucaj kamieniami rozbijaj egzystencjalne dreszcze minionych epok wymagaj tarcia, upadku pod ciężarem wątpliwości przecież pragniemy więcej niż komfortu potwierdzenia oczekujemy ostrzejszego, jaśniejszego lub bardziej szalonego bycia naprawdę widzianym, a nie spoglądanym czekam więc, aż złamiesz moje myśli utopisz w nieludzkim pragnieniu kwestionowania, łączenia i tworzenia może tym razem doświadczymy bólu wzajemność   a ty?   jeśli mam rację, powiedz gwiazdom zapewne pokiwają głową w milczeniu zdumione upartym aktem nadawania znaczenia we wszechświecie, który się niczym nie przejmuje  
    • @aff Kiedyś były krzesła z duszą.    podrawiam 
    • @aff Gratuluję tomiów !  Ciekawy wiersz. Gra słów, dobrze się czyta.Ważne, też żeby samemu siebie cenić, tak od serca. 
    • zanim przybędzie  pomoc    może warto do czoła  przyłożyć księżyc    od strony  spowitej nocą           
    • Dziwny             Jestem ten dziwny, bo myślę samodzielnie? Jestem ten dziwny, bo mam poczucie odpowiedzialności? Jestem ten dziwny, bo potrafię rozbierać na pierwsze czynniki ludzką inteligencję? Jestem ten dziwny, bo posiadam zmysł obserwacyjny? Jestem ten dziwny, bo potrafię obiektywnie krytykować? Jestem ten dziwny, bo dbam o higienę osobistą? Jestem ten dziwny, bo nie daję sobą manipulować? Jestem ten dziwny, bo lubię uprawiać seks? Jestem ten dziwny, bo gardzę głupotą? Jestem ten dziwny, bo pamiętam wyrządzone krzywdy? Jestem ten dziwny, bo posiadam własne zdanie? Jestem ten dziwny, bo jestem filozofem? Jestem ten dziwny, bo naruszam ład książkowy profesorów? Jestem ten dziwny, bo nie uznaję żadnych autorytetów? Jestem ten dziwny, bo kocham wolność? Jestem ten dziwny, bo szanuję konstytucję? Jestem ten dziwny, bo jestem osobą niepełnosprawną - niesłyszącą, jednak: myślącą, dupku!?   Łukasz Jasiński (Warszawa: 2018)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...