Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sotogrande


Rekomendowane odpowiedzi

Pod błękitnym niebem Sotogrande
czas zabiera nas wolniej
na głodnych serpentynach
czerwononiebieskie metalowe smoki
gubią popękany horyzont

Nasze sny, krwiste ziarna granatów
spadające krople na tysiące łąk
strumienie i rzeki, niosą
życie jak klucze mew
wprost do morza

Zostaje tylko jeden lot, trzepot
skrzydeł roztopionych i stygnących
odwrócimy się i jutro nas już nie będzie
porzucone porty łamią betonowe palce
na próżno

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...