PRAWO CZASU

[Ewa_Krzywka]

małość jest przejściowa
przeciętność normalnością
nie ma wiecznej wielkości
płynna jest granica własnego mniemania
w meandrze
od słodyczy ciastka do smaku gorzkości

ziarno uschnie gałęzią
woda wyschnie kroplą
oczy spłyną łzami
odpadną skrzydła wiatraka
przesilone wiatru obrotami

w bezdennym oceanie czasu
topią się dumne spojrzenia
z trzaskiem łamie życie
w zakorkowanej butelce
zostają wspomnienia




Copyright by Ewa Krzywka

[WiJa]

Tak, ale.. A może dlatego, że do wiersza mam pewne wątpliwości, że np. puenta nie jest wystrzałowa, że kilka słów za bardzo już utartych, jest jednak dobrze. Bo czyż nie tak powinno być, jak właśnie jest (na miarę czasu, w końcu zgodnie z tematem i tytułem wiersza). Pozdrawiam