Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zdziwili się w Polsce wszyscy palacze
Koniec nałogu!
Opuszczać wszystkie domy i dacze
Palimy w polu.

Nie wolno w knajpie ni na ulicy
Jednego dymka
Zdziwieni trzeźwi i alkoholicy
z ulicy Hynka.

W pewną sobotę zrobili zbiórkę
Z ulicą Dolną
Niech nam pod ziemią państwo powstanie
Gdzie palić wolno.

Wszystkie ulice stanęły w rządku
Zeszły pod chodnik
I tam zaczęły ,żyć od początku
Wolne, swobodne.

W długich pasażach w podziemiu ciemnym
pobudowali
Kioski, trafiki, a w dole ziemnym z betonu, stali
Drzwi powstawiali.

A jeszcze niżej, pod trafikami
Powstał przepiękny
Cmentarz palaczy, tak!- z pomnikami!
Przyjdź i przyklęknij.

Ta nekropolia była pod ziemią
Przez całe wieki
Ale czasami, gdzieś tu i ówdzie
Dymią przecieki.

To spod mogiły, albo pomnika
Naszego przodka
Maleńką smużką cienko przenika
dym papieroska.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czasem patrzę w niebo i widzę twój gniew który tonie w mojej herbacie i parzy mi usta   próbowałem wydostać się z bagna lecz bałem się konsekwencji które oblały mnie potem i poorały skórę   dziś wiem, że noc jest niespokojna dyszy to nie zmienia mnie ide więc popatrzeć.  
    • Jej głos jest jak woda przejrzysta,  Gdy po kamieniu spływa W lasach odległych i bezgłośnych, Gdzie Cisza samotnie bywa.   Jej myśli są jak kwiat lotosu,  Co spija święte strumienie Między kolumnami świątyni, Gdzie Cisza ma swe marzenie.   Jej pocałunki są różami, Których blask rozświetla mroki W zakamarkach perskich ogrodów, Gdzie Cisza śpi snem głębokim.   I Sara (1911): Her voice is like clear water That drips upon a stone In forests far and silent Where Quiet plays alone.   Her thoughts are like the lotus Abloom by sacred streams Beneath the temple arches Where Quiet sits and dreams.   Her kisses are the roses That glow while dusk is deep In Persian garden closes Where Quiet falls asleep.  
    • @Annna2 dziękuję za piękną refleksję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Wspomnianego autora zupełnie pomijam, bo go nie cenię i szkoda mi czasu na cudzy dyletantyzm.  Z Koheletem mam swoje własne potyczki, a tutaj ułożyłam wersy pod wpływem obserwacji, jak przewidywalne  bywają reakcje ludzi nadpobudliwych i neurotycznych, z kompleksami,( vide - pewna „ pisowczyni”  )… Co do najpiękniejszych chwil, to samo dojrzewanie codzienności budzi mój zachwyt, a także poszukiwanie piękna i wciąż świeże chłonięcie poezji wybranych twórców. Pozdrawiam.         @Konrad Koper dziękuję Panie Koprze za odwiedziny, pozdrawiam.
    • @Wiesław J.K. Napisałem w poszukiwarce: Lew Tołstoj i pokazały się tytuły takich książek jak "Anna Karenina" oraz "Wojna i pokój" oraz kilka innych tytułów pióra tegoż autora i po analizie tych paru dzieł pisarskich moja pamięć zapewniła mnie, że była to książka Lwa Tołstoja: "Wojna i pokój."   "Książka "Wojna i pokój" Lwa Tołstoja to rosyjska epopeja narodowa opowiadająca o losach kilku rosyjskich rodów szlacheckich w czasach epoki napoleońskiej, ze szczególnym uwzględnieniem inwazji Napoleona na Rosję w 1812 roku. Powieść stanowi panoramę życia w Cesarstwie Rosyjskim, przedstawiając różne sfery społeczne i skupiając się na losach głównych bohaterów, takich jak Natasza Rostowa, książę Andriej Bołkoński i Piotr Bezuchow."     @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Mimika; Judasz z sadu - jaki Mim.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...