Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mrówka


Mateusz-_Ulvhedin

Rekomendowane odpowiedzi

Zdeptałem mrówkę
z zimną krwią
i jeszcze kilka
jej koleżanek.

A może ona teraz krzyczy,
wydaje ostatnie tchnienie?

Miała rodzinę,
która teraz płacze
i chowa ją
na mrówczym cmentarzu.

Wojna rodzi dylematy.



Mateusz Ślączka

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zawartych w niniejszym poście dla potrzeb procesu Konkursu na tomik portalu www.poezja.org, zgodnie z ustawą z dnia 27.08.1997r. Dz. U. z 2002 r., Nr 101, poz. 923 ze zm

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak więc:
Mrówki to tylko metafora, cmentarze są tu mrówcze, czyli pełno poległych, niezliczona ilość.
Wojna mrówczana to znowu bliżej nieokreslona wojna (każda pochłania masy ludności i zostawia straszne zniszczenia), więc można ją podstawić pod każdą wojne minioną, trwającą czy też tą, która być może nadejdzie. Dylematy,jak myślę przynajmniej, ma każdy, gdy ma zabić drugiego człowieka. Może on ma rodzinę,może to normalny zwykły obywatel wzięty na wojne by stać się maszyną do zabijania... itp.
A mrówki jak każde stworzenie ma uczucia wg mnie ;P
Moim zamiarem było, by był to wiersz, który odda metaforycznie uczucia. ;)

Dziękuje, że zajżałeś i zostawiłeś ślad, mam nadzieję, że wyjaśniłem niedogodności :)
Dobrze, zlituję się :P

Serdecznie pozdrawiam...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Treść wiersza bardzo mi się podoba, metafora czytelna jak przez szkło: jesteśmy w czasie wojny jak deptane masowo mrówki i nikt sobie nami głowy nie zawraca. Dokładnie tak jest. Dodam jeszcze, że jeśli istnieje jakiś tam Bóg (nieważne, co to takiego), to dla Niego tym bardziej jesteśmy jak te mrówki albo jeszcze mniej (bo ja uważam na przykład, żeby nie deptać mrówek).

Tylko... Pod samym tytułem jest powtórzenie: "Mrówka". Po co? Wg mnie powtórzenie tytułu bardzo psuje wiersz.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Maciej Ignacy Fraszewski: ależ nic nie sugeruje, każdy sam sobie interpretuje. :)
pozdrawiam...


Oxyvia J. : Dziękuje bardzo za komentarz. Tytuł przez wypadek powtórzyłem, ale już usówam to powtórzenie :). Cieszy mnie, że ci się podoba :)
Serdecznie pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Zwłaszcza ta sugestywna, pojemna, ale i smutna w wymowie kropka. Podziwiam... mało słów, a cały kolaborat tu ujęłaś. Pozdrawiam :)
    • @befana_di_campi Skamieniała cisza w świetle długowieczności drzewa oliwnego i jak się zdaje samotności, brzmi smutnie i przygnębiająco. Pozdrawiam :)
    • kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne   teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje   skoro tak bardzo pragnę stać się pustką   nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe   ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle   wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić   a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne   Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady  obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz.    Deo
    • @Dobry, Zły i Brzydki ciekawy rytm, wiersz krotki przez niego ale po chwili można przystanąć i spojrzeć ponownie. Miło, pozdrawiam:)
    • W oczach piach, Ktoś krzyczy brzydko.   Droga- choć prosta- Cuchnie już zmęczeniem.   Kolega sytuację Ma już w poważaniu. - Starszy - byś nie zrzucał, Wad na pokolenie.     Prysznic, już przebrany, Walka trwa w najlepsze.   Krzyk, by zostać w domu Dławi się o kieszeń.   Umyć się, umówić, A co będzie? Pieprzę!   Tragizmy zostawiam RCB w esemesie.     Wspominam gówniarza Z dziadkiem na balkonie, Równy brak cenzury nad podziw piorunom.   Z nim każdy niestraszny, Deszcz kapie na skronie.   Ucząc się nadzieję Brać w przyszłość oburącz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...