Wariatka

[Ela_Ale]

Mam na głowie czapkę,
a w ręku kwiatuszek
Oto wariatka

Mam i pamięć krótką
I dzieci wianuszek
Oto wariatka

Po co mi te wszystkie
do życia ozdoby?
Ot, tak sobie.
Wariatka ma już takie hobby.

Koniec wariatki


Gdy przyszła pora
Szumnie
Zamknęli wariatkę
W trumnie
Na trumnie leży
Kwiatuszek
Nad grobem dzieci
Wianuszek

Lecz gdzie jej dusza
Swawolna
Od ciała przecież już
Wolna?
Włożyła swój
Kapelusik
Już w ciele siedzieć
Nie musi

Usiadła na chmurki
Skraju
I śpiewa:
Idę do raju!

Dziwacy śmieszni
Bywają
Lecz smutno
Gdy umierają


Zmartwychwstanie?

Cuda się dzieją!
Wariatka
Znudzona grobem,
Tak tuszę,
Ożyła i z nadzieją
Zerwała nowy
Kwiatuszek

Kupiła też
Kapelusik
Ale gdzie dzieci
Wianuszek?
Nie chce już wracać
Do dzieci
Już inny pomysł
Jej świeci.

A może by tak
Od nowa
Z kimś innym
Życia
Spróbować?
Nowe urodzić
Dzieciaki
Czy pomysł to
Byle jaki?

Może lepiej zająć się
Sobą
Jako niezwykłą
Osobą?

Kupiła buduar
Z alkową
Włożyła suknię
Balową
W uszy kolczyki
Korale
I pojechała
Na bale.

Już szuka król
Zakochany
Kapelusika
Swej damy
To prawie bajkowy
Kopciuszek!
Lecz – wariatka
Wracać już musi
Już nie chce
Balowej sali


Chce , aby spokój
Jej dali.
Nie może
Już być
Pępkiem świata
Po Ziemi się ciągle
Kołatać
To nie jest
Ciekawa rola
Udawać ciągle
Idola.

[Gość]

Super lekki wiersz, chapeau bas, félicitations!