beta_b

@GrumpyElf niezmiennie mnie zadziwiają arbitralne poglądy i przekonanie o własnej racji. Autystyków się "leczy", introwertyków socjalizuje. Covid paradoksalnie pomógł, dając przykład izolacji i zwiększając tolerancję na taką potrzebę. Ale to ciągle jest ruch energii: przepychanie, szarpanie, kombinowanie, zmienianie, donoszenie, sprawdzanie. A ja bym chciała po swojemu, po prostu żyć. Może Ci pozamykani mają podobnie? A co do formy tekstu - to nie musi być poezja. Ale spokojnie mogę skasować inne, za nią uchodzące. A te wersy przyciąć o połowę i zostawić: taki obojniak, albo kij w mrowisko. ;) bb

@GrumpyElf dziękuję, że piszesz wprost. Nie mam specjalnych ambicji twórczych. Piszę, bo muszę, to wewnętrzna przymus. Jeśli poezja ma być rozrywką, to ten tekst tyczy się czego innego. Wg mnie życie w społeczeństwie jest przereklamowane, wywyższa się ponad zwykłe ŻYCIE. Wyrywamy terapiami autystyków do świata. Czy są przez to szczęśliwsi? Czy to raczej problem "normalsów"? Skąd plaga depresji? Zostawiam myśl otwartą: skąd to przekonanie o nieomylności? Bb

Temat znam, a w kwestii gaf mam pas mistrzowski. Ale to kwestia dekodera: mój czasami słabo działa na falach społecznych. Znacie to uczucie, że jest "coś" nie tak? Nieprzystawalnie. Nie to słowo, gest, czas, zdanie, nie ten guzik w ubraniu. Niby ok, ale czuć, że ten człowiek kompletnie do niczego nie pasuje. Pozdrawiam, bb

Oglądam senioralny The Vois of Poland. Jedna z dam wykonała b. trudny utwór z zamkniętymi oczami. O to chodzi. Musiała uporać się ze światem zewnętrznym i to był jedyny na to sposób. Zamknięcie. bb

@Marek.zak1 społeczeństwo to masa, zatem ma rację, władzę i system zachowania/kodowania. A asperger czy autyzm ograniczają kontakt ze światem zewnętrznym, "chorzy" są "niedostosowani", "niewspółpracujący", trudno się z nimi "dogadać" w ramach przyjętych kanonów. Fizycznie są zdrowi, wypełniają pole Życie, może nawet są szczęśliwi. @Radosław obejrzałam, niezły. Tak, skojarzenie ciekawe i słuszne.@Rafael Marius Dzięki za słówko. Bb

To nie egoizm a brak siły do dźwigania różnej maści pasożytów i nie brak empatii a lęk przed wykorzystaniem. Zamykam skafander. Mam was dość ludzie z ciągłym kombinowaniem, przeciąganiem liny własnych interesów. Nie rozumiem gierek, targowania i podtekstu. Bliższy mi świat aspergerów, pełnej skali akustyków, takich co się nie chcą bawić rolami w społeczeństwie: o pieniądze, rację, władzę. Chorzy, bo świat widzą prosto. Przywracani "do zdrowia", żeby wspólnie grali partię szachów na tablicy.

Nie czytałam, przeczytam. I jestem pod wrażeniem opowiadania, jak gładko, sprawnie, jasno piszesz. Zwroty akcji i dialogi przenoszą myśl czytelnika na kolejne poziomy. Ukłony. Bb

To wiersz kilkukrotnego czytania. Faluje, wymaga powrotów, aby zidentyfikować, czego dany fragment dotyczy. Tym razem, Tetu, nie nadążam. Jestem za mała i tracę uwagę, choć tradycyjnie piszesz ciekawie. Pozdrawiam ciepło, bb PS Ale: jestem ułomna w miłości, może dlatego nie rozumiem. Znam słowa, ale rozbryzgują się po niebie.

Można się czepnąć kilku wersów, ale w sumie po co? Jest ok, trzyma się kupy: znaczeniowo, formalnie, szczerze. Bb

@Leszczym ciąg dalszy :D Nie wiem kto nagrywa jeszcze CD :D Ale się pośmiałam za to nieporozumienie. Bb

Mam wierszyk o babci, nieco podobny. Niech nam pamięć o nich długo towarzyszy. Pozdrawiam, Bb

@Leszczym nie chodzi o wysokie loty a zatrzymanie uwagi czytelnika, tu akurat w naturalny, prosty sposob. Czekam na CD. ;) bb

Nam biedy, czyli drugi rozdział opowieści się szykuje? Mi się podobało. Bb

Niby nic takiego, a klimat jest i autorefleksja. Śnieg jak z Jo Nesbo ;) zaciekawił, chętnie przeczytam coś jeszcze. Bb

Hm, niestety, ale ani środki wyrazu, ani przekaz, ani forma nie porywają. Próbuj dalej i pisz a zobaczysz z czasem różnicę. Bb

ewoluujesz, podoba mi się. bb

Zgadzam się z wierszem, bo mam podobnie i wolę życie od wyobrażeń. Ale się zdarza, że w pierwszym rzędzie przejdę katharsis. Innych zarażę. Nie lubię jednak chodzić do kina, gdy łzy się leję. Bez dylematu. Radość jest tr/n/udna do odtworzenia. A dramaturgia jest - od dramatu. Pozdrawiam, bb

@Marcin Szymański nie ma w slowniku, ale jest w użytku. Możesz wygooglac ;) bb

@Marcin Szymański mam wersję na 11, od niej zaczynałam. Z palca szło i pogubiłam się w 3 zwrotcę, a 10 jest latwiejsza, więc zasadniczo masz rację. Taki był zamysł. Może później wkleję do porównania. Bb @kwintesencja :) masz rację. Pozdrawiam ciepło. Bb

Kocham i nienawidzę, jako lęk przed bliskością i zaufaniem. Integratorem może być czas/doświadczenia albo terapia ;) Ale co innego psychologia, co innego duchowość a jeszcze - życie własne. Nie znam się, a tekst zgrabny i ma urok. bb

te dwa fragmenty do poprawki, nie znaczeniowo, ale dobór słów płytki i prosty. Reszta w zasadzie się zgadza. @error_erros myślę, że to kwestia wysokości doświadczeń n.p.m. czy elewacji własnej zagrody (chociaż oficjalnie się mówi - elewacji lotniska). Ma to wpływ na ogólny QNH, zatem na przelot. Dobra, posługuję się skrótami, bo zaliczam teorię na pilota i skojarzenia mam ograniczone. Pozdrawiam ciepło, bb @Jacek_Suchowicz Ładnie Ci to wyszło, Jacku. Nie wiem jak dokleić do całości, jako dzieło wspólne, ale baaardzo to zgrabnie i spójne. bb

@Waldemar_Talar_Talar korzystać z życia - poszerza kontekst, jeśli się spojrzy z poziomu cudu. Dziękuję Waldku za obecność i słówko. @Marek.zak1 czekamy, mając niewielki punkt odniesienia. Porównałabym wysokość względną i bezwzględną, gdzie punktem wyjścia jest CUD (nie morze ;) Ściskam sąsiedzie. bb

Jak to możliwe: tyle przeżyłam, a przecież jeszcze nie koniec sztuki. Tyle radości i łez nanosiłam, tyle nauki. Jak to możliwe, że nadal jestem, tyle wyboin i niespodzianek na drodze życia, od maleńkiego, w oczach mi staje. Cud życia również w tym się objawia, że znowu rankiem mogę się zbudzić. Stojąc nad grobem kogoś innego wspomnień moc użyć. A przecież jeszcze nie koniec sztuki, zanim i plany polegną w grobie. Wspiąć się po tęczy z wachlarzem przeżyć. Znam się na cudach! (po cichu powiem).

Znak zapytania robi robotę, najkrótsza puenta, a swoje waży. Też mnie zajmuje szafa, ale w nieco innym wydaniu. Pozdrawiam, bb

Ok, szukałam z uwagi na tytuł myśli przewodniej, puenty, drugiego dnia. Rozumiem, że to obrazek. Może być i tak, nieźle opisany. Aczkolwiek mnie interesuje prawda tekstu. Sorki, ale tu są klocki z różnych zestawów. bb