beta_b

@tetu @valeria odwołuje się do przysłowia: "Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma", idąc krok dalej. Winy, wady i zalety widzimy na zewnątrz. Jestem zwolenikiem patrzenia na siebie i własny ogródek, dopiero krok dalej jest okolica. Dotyczy to szczególnie wpływu na świat i ludzi. Pozdrawiam ciepło, bb

Tyle się historii plecie, tyle bajek opowiada, że na świecie wszędzie lepiej - tylko u nas wciąż deszcz pada. Ref. Stań do życia, stań! Słońce mają i pieniądze, i najlepsze samochody, u nas szaro i ponuro, natarczywe telefony. Ref. Stań do życia, wstań! Łatwiej zajrzeć do sąsiada, niźli podjąć jest działanie, na leżąco nic nie zrobisz, nic nowego się nie stanie. Ref. Wstań już rano, wstań. Tyle się historii plecie, tyle bajek opowiada czasem bywa nawet nieźle, ale lepiej u sąsiada. Ref. Już wystarczy, stań.

Czarku, wiersz wyśmienity, końcówka zaskakująco życiowa. Zamiast jednak płynnie kontemplować sytuację, widzieć filmową scenkę, moje myśli zafiksowały się na wodnym żyjątku, które jest raczej dekorem niż core_m wiersza. I utknęłam. Dzielę się "procesem", sam wiesz, czy ma to sens czy nie. Pozdrawiam, bb

@OloBolo nie jestem terapeutą i nie chcę ludzi zmieniać, ale jak ktoś chce uslyszec to usłyszy drugą stronę, dlatego to napisalam. bb

Do wyrównania forma, a treść? Sfrustrowana, uogólniona, przebija gorycz i żal, niedopieszczenie, zagrożenie(?) Można podać setki przykładów na walkę płci, zakotwiczony patriarchat (i trofeum: ustawę antyaborcyjną!), męskie kompeksy. Ale nie chcę generować konfliktu, zamiast tego spójrzmy w inną stronę: bb

Ja też ideologiczne daleko, nie pociagnę wątku. Ale forma, zasób słów, rym okalający nienachalny, rytm równy - za to chwalę. Ściskam, Grzesiu. bb

Wcale nie żartujesz, to tylko pokazuje, jak jesteśmy różni.

@error_erros Ludzie dobierają się wypustkami i wgłębieniami. Dzielą na dawców i biorców. Ważne, by w ich układzie dobrze to grało. Otrzymując taki wiersz, nie wiedziałabym co z nim zrobić. Ale w Waszej relacji może być pomostem. Miłego popołudnia Wam życzę, bb

Bardzo ładny, poetycki, sprawny, ale... mam z nim problem, choć nie jest to mój problem. To są jej urodziny i wiersz dla niej. Jest w nim figurą, opoką, matką a ty mówisz o sobie i swoich potrzebach. Do czego jest Ci potrzebna i co chcesz dostać. Pełna koncentracja na sobie, a ona w tle przecieka przez palce. A przecież to jej urodziny, nie twoje. Sorki za brutalność. Ale wiersz bardzo płynny, przyjemny w formie i za to ukłony. bb

Lubię takie jasne obrazki, z jasnym przekazem, bez pretensji, zapis chwili. bb

ma klimat, może rozwodniony nieco, ale zimna woda na kawę robi robotę. bb

tak, zgadzam sie z Natą, atmosfera buduje się między zwrotkami, kolejne ujęcia, całkiem symboliczne, np.: Bardzo mi się podoba, bb

zapamiętam, bardzo dobre. bb

Ja też jestem pod wrażeniem, bb

@[email protected] nic nie trzeba mieć Grzesiu, prócz serca. ;) @tetu Miłe słowa, a komentarze poprawiły mi humor. Piszę proste teksty, nie umiem pisać wyrafinowanie. Ale czy wszystko musi być skomplikowane? Ściskam Cię ciepło. bb

@[email protected] pewnie masz racje, ale to komentarz-rymowanka bez ambicji do czegokolwiek, prócz liczny sylab w wersie. @A-typowa-b dziekuję, że byłaś. bb

gorzki, smutny, beznamiętny, dobry, bb

@Gosława @Marek.zak1 @[email protected] Dzięki, kochani. Grzesiu, pozdrawiasz Dag przy rymowance. Pomyliły się osoby, czy ją tu przyzywasz? ;) bb Pozbierałam dzisiaj grzyby i piosenki dwie, w lesie jesień się panoszy, ale w sercu nie. W listopadzie maj rozkwita i do góry rwie, pod suchymi już liściami miłość skryła się.

Jeszcze życia nie oddaje, jeszcze walczyć chce do jutra: drobny dzwonek w listopadzie śmieje się, choć jesień smutna. Jeszcze ma ambicje cieszyć, czerpie każde pół godziny. Mróz za płotem już się skrada a on przeżyć chce do zimy. Sinoszary mrok zalewa i opadły w lesie liście. W żółci fiolet na posłaniu się uśmiecha zamaszyście. Drobny kwiatek, wbrew naturze, wykiełkował późno z ziemi, ale znalazł sobie miejsce i się letnią barwą mieni. Długo taki nie wytrzyma, bo natura jest potęgą ale co nacieszy oko, co przeżyje, to jest jego. Jeśli duszę masz staruszka i już myślisz, że nie pora to przypomnij sobie kwiatek co miał w nosie ten listopad.

@8fun Nie szukam tłumaczenia, nie atakuję. Nie znam Cię nawet, ale pojawia się zagłuszacz, ogłupiacz czy zaciemniacz, gdy widzę gimnastykę w avatarze. :D:D:D Może o ten sport chodzi, że czas się w życiu ruszyć.

Takt przeczytałam! Notorycznie błędnie odczytuję Twoje wiersze, a nawet proste słowa. :D:D:D A piosenka starszawa i się w głowie uklepała, w dodatku do melodii. Musiałabym wyjść z koleiny, a nie wiem czy jest po co. bb

Życie w vr dzieci mnie przeraża. Rozmawiałam z takimi, co plączą im się światy, mają bóle głowy, problemy z błędnikiem, ciśnienie oczne. Ciekawe, że same dostrzegają objawy z ciała, a siedzą. Oba światy są kompatybilne, równolegle, równie rzeczywiste. Cienka granica, by nie przechylić się na drugą stronę lustra. bb

@[email protected] Dziękuję Grzesiu, ciepło pozdrawiam, bb

Tam nie ma nic, tam więcej nic nie ma: garść rozżalenia, mieszkanie na raty. A może by tak zmienić wektor spojrzenia: co złe zamazać a reszty nie stracić? Tam nie ma nic, tam więcej nic nie ma: jest życie we dwoje i czas by zdjąć zbroję. Może na dzisiaj wystarczą dwa słowa, by wspólnie rozpocząć rozdział od nowa? Dużo być może... choć teraz nic nie ma. Przytulmy się czule kończąc już boje. Przypomnij, że kochasz, gdy życie przytłacza, bo związek to wartość, ale i praca.

@Sylwester_Lasota Od dziecka chroniłam i wspierałam słabszych, ale dziś wiem, że to miało drugie dno. Dzięki za obecność. bb