andrzej_barycz

Dorze Diamant niczego "nie przybyło" po lekturze wiersza, z kolei wiersz niczego nie traci bez Dory. Wolę czytać (z przyjemnością) jako zapis uniwersalnych stanów emocjonalnych.

Castrum dolores, to z założenia funeralny, plebejski teatr, z obowiązkowym odstaniem i rozglądaniem, plotką i rekwizytem. Nie bardzo wiem, czego autorka chciała dowieść i czym się zniesmaczyć. Stylistycznie wiersz wplata się pomiędzy wieńce i przemowy. Jest sztucznie, baloniasto i bezrefleksyjnie.

"Już wie, że życie nie jest bajką" I po tym wersie wiersz się w zasadzie kończy. Pozostaje zamieścić stosowną ilustrację...

Duperele.

Twórczość "niedzielna". Dla niewybrednych.

Wywołuje pan temat do tablicy, bez żadnej sensownej próby jego rozwinięcia. Hasła i truizmy.

Pierwsza strofa do przeredagowania. "Pęka na mapie" brzmi absurdalnie, gubienie "skali zapomnienia" ciągnie ten absurd dalej. "Pociąg do życia", to klasyka banału, "złamane wiatrem kochanie" trąci ckliwością. Do zachowania i uzupełnienia : zbiór pretensji tyje gubi się pośród fałdzistych słów zapomina kim jest z czasem pęka

"Od kiedy jeden z Koperników ruszył ziemię, a Darwin z Nietzschem jeszcze bardziej wszystko pokręcili sympatyczne dwunożne hominidy odkręcają kolejne wieczka, kołpaki, śrubki kosmosu" Sugeruje pan, że bez Koperników i Darwinów osiedlowe hominidy nie miałyby czego odkręcać ? Zapewniam, że to frapujące zajęcie znane jest już od czasów osiedli jaskiniowych, pachnących peklowanym mamutem ;)

Zastanawiam się nad sensem wstawiania pod niezmieniony tytuł całkiem nowego tekstu ? To jakiś sposób na obejście limitu ? ;) P.S. Drugie podejście dużo lepsze.

Jeżeli rzecz nie należy do gatunku "tajne przez poufne" prosiłbym o parę słów uzasadnienia dla konceptu o istnieniu konceptu.

Z każdym kolejnym czytaniem smakuje bardziej. Poetyckie "kino drogi" z bohaterem równie zmęczonym, co spełnionym. Kiedy przypadek i przeznaczenie wykłócają się o pierwszeństwo, rozjemcą bywa wieczór usypiający słowa, pora kiedy wyraźnieje ich koniec i początek -miłość...

Zdarza się, że potrzebują czwartego do brydża ;) Durnostojka.

Historia trupem stoi, a prawa człowieka, to towar luksusowy w społeczeństwach dobrobytu. Głos "dyżurny" w sprawie, literacko nijaki.

Clou władzy ? Raczej rozważania w stylu jedna baba drugiej babie, w kolejce po marchewkę...

Codzienna symfonia skutkuje znużeniem i znudzeniem tonami tonów. Zaciekawić by mogła symfonia codzienności, ale to już zupełnie inna bajka - trudniejsza.

niech trwa poezja.org i angello Łubu dubu, łubu dubu, niech żyje nam prezes naszego klubu ;)

Krzyk i milczenie chała pała

Manieryczne. Słowom bardziej zależy by "dobrze wyglądać" (kwieciste rozwinięcia pytań), niż przenosić i łączyć znaczenia.

fakt rzeczywistość - nieprzeniknione my co jeszcze? - nic albo pozdrawiam :) ? Mam nadzieję, że to jedynie problem z werbalizacją myśli, a nie czcza paplanina... Czy znane jest panu pojęcie mobbing? A dlaczego nie catering lub pressing ? ;) Dziękuję za rozwianie moich wątpliwości dotyczących zawartości myśli w myślach...

fakt rzeczywistość - nieprzeniknione my co jeszcze? - nic albo pozdrawiam :) ? Mam nadzieję, że to jedynie problem z werbalizacją myśli, a nie czcza paplanina...

Słowa doprowadzają "na miejsce" i w odpowiednim momencie milkną. Doceniam powściągliwość. :)

Makulatura.

Szukam bodaj jednego obrazu, który nie byłby tysiąckrotnie przeżuty, i nie znajduję. Bardzo początkujące.

"Biały krzyż" - Czerwone Gitary ;)

biel most niewiadome spojrzenie szkic słońce wiatr chmury deszcz burza barwy efekty my Patataj, patataj...i oczywiście "nieprzeniknione my", w które można upchać każdy bezsens. Oj! Ząb zupa dąb zupa ząb dąb zupa ząb zupa dąb ząb dąb Ząb zupa ząb zupa ząb dąb Nieprzeniknione my ;)