Mirosław_Niewierszyn

Tak, i spór z autorami filmu o takim samym tytule. Pozdrawiam

Nie chciałem nikogo dotknąć tym tekstem. Ani tych, którym życzą źle, ani im życzących. Jeśli kogoś uraziłem, to przepraszam. Myślę, że dla peela jest już za późno na analizy postępowania. Niestety, bywa i tak. Pozdrawiam

Tak go poprzecinałeś, że wydaje mi się, że zupełnie stracił czytelność. Pomimo to, dziękuję za zainteresowanie.

I pogrzeby ludzi śmieszą. Osobiście nic zabawnego nie widzę. Pozdrawiam. No to te życzenia śmierci, to były na serio, no to ci dopiero było życie. Przepraszam jeśli znowu urażam. Pozdrawiam W porządku. Nie mam żadnej urazy. Pozdrawiam

Przeczytałem i lecę dalej.

Równie tajemniczy, co zakręcony tekst. Jednak jedno mu trzeba przyznać - dobrze się czyta.

Wszystkiego dobrego w nowym roku!

Przypomniał mi się taki tekścik: Wlazło w ucho jakieś licho, nic nie robi, szepcze cicho. Autora nie pamiętam.

Tytuł dobry, dalej jakby słabiej.

I pogrzeby ludzi śmieszą. Osobiście nic zabawnego nie widzę. Pozdrawiam.

W sytuacji, gdy facet ma poczucie panowania nad sytuacją, może pozwolić sobie na takie stwierdzenie. Jednak marynarz na zatopionym okręcie podwodnym, który widzi, że większość kolegów wisi na paskach, z pewnością ma inne spojrzenie na życie. Wydaje mi się, że osoba znajdująca się w sytuacji podobnej do opisanej w tekście, musi mieć podobne poczucie beznadziei. Jego okręt zatonął, powietrze się kończy, a ratunku nie widać. I nie ma w tym momencie mowy o pier..leniu pętli. Pozdrawiam.

Dziękuję, wzajemnie. Ale z tymi mrówkami i wodą, to chyba trochę przesadziłeś, w moim odczuciu.

Przyznam szczerze, nie rozumiem.

Zbyt duże nagromadzenie, zupełnie niepotrzebnych inwersji, sprawia, że tekst wygląda nieco archaicznie.

Jeśliby tekstu nie potraktować dosłownie, czyli nie w klimacie kryminalno- romantycznym, to można by powiedzieć, że jest o tym, że znowu wdepnęliśmy. Tak, czy siak, dobry test.

Amen. Pozdrawiam.

Przy Heraklicie uśmiechnąłem się. Niby wszystko jasne, jednak w żaden sposób nie mogę złożyć tytułowego "Lego"

Dobre pytanie. Obawiam się jednak, że w stanie takiej desperacji, wszelka racjonalność traci znaczenie. Inaczej nie byłoby tyle samobójczych aktów wokół.

Również w moim odczuciu nieco za długie wprowadzenie do tej "chwały"

Marlett, w takim stanie, to na psychologa jest już zdecydowanie za późno. Potrzebny jest ktoś z nożem, kto odetnie, i później, ewentualnie, dobry psychiatra. Dziękuję za wgląd.

Jak bez refleksji, jeśli pobudzają do myślenia, a? Klimatyczny kawałek.

Przy pierwszym wersie pomyślałem o korkach i tornado się rozpierzchło. Moim zdaniem ulice mogłyby być z małej, a 'na około' - wokół. Poza tym, tekścik do poczytania.

Odnoszę wrażenie, że w kilku miejscach tekst lekko przefantazjowany, ale dobrze mi się czytał. Zawiera w sobie kawałek życia i jasną refleksję nad przemijaniem.

Niestety, zgadzam się z poprzednikami, ze szczególnym wskazaniem na Elę Marię. Rzuca się w oczy niekonsekwencja stosowania interpunkcji, wielkich liter i rażą pojawiające się tu i ówdzie inwersje. Co do przesłania, to uważam, podobnie jak Ela, że prawdziwa wiara jest zgodna z prawdziwą wiedzą (tak jak nie ma rozbieżności między prawdziwym rozumem i prawdziwą miłością, chociaż niektórzy, najczęściej czerpiąc z filozofii Wschodu, starają się rozumowanie od uczuć oddzielać, mówiąc: nie myśl - czuj.). Niezgodności pojawiają się w przypadku występowania błędów po jednej ze stron lub obu stronach. Jest jedna rzecz, z którą się jednak zgadzam. Będąc nieprzygotowanym do korzystania z Sieci i próbując się z jej pomocą rozwijać w jednej czy drugiej dziedzinie, można pobłądzić, ponieważ przypomina ona ogromną skrzynię, do której jednocześnie wrzucono śmieci, perły i diamenty, i wszystko dokładnie wymieszano.

prawdziwi mężczyźni nie płaczą cedzę przez zęby i wierzchem dłoni ocieram łzy pętla zaciska się coraz bardziej modlę się ostatni raz żebym nie spieprzył tyle razy życzyłaś mi śmierci nie mogę cię zawieść koniec