Mirosław_Niewierszyn

@Pomyłek_Stokrotny A gdyby tak podrążyć temat, to mogłoby się okazać, że pracowały na to całe pokolenia... niekoniecznie zawsze pomiędzy Odrą a Bugiem. Dzięki.

Podoba mi się. Nawet Twój, dosyć charakterystyczny styl, całkiem dobrze tutaj współgra z treścią listu. Ten pod spodem też niezły.

Rzeczywiście, nie ma lekko, swoje trzeba odpokutować. A tekst taki sobie.

Nie wiem po co to oczko. Fajnie dwuznaczny jest ostatni dwuwers.

Lekko, ciężko, mieszanie.

[center]kongijska biedronka programowo zepchnięto nas w rejony trzeciego świata ale nie zatrzymaliśmy się w rozwoju cofamy do czwórki oczywiście można przeżyć na zupie z biedronki gdy w ziemi koltan wokół słonie i lwy żal utraconej nadziei bo i po co nam było zrywać się potrząsać dzidami i tarczami w biało-czerwone pasy jeśli dzisiaj jest gorzej niż w czasach kiedy rządzili tutaj pigmeje [/center]

Odwzajemniam. Pozdrowienia również.

No, może lekka hiperbola, ale spotkałem się z takim poglądem lekarza, że przy dzisiejszych możliwościach medycyny można praktycznie podtrzymywać procesy życiowe (tu cytat) w nieskończoność. Tylko... co to za życie? Zresztą, wspominam coś tam o naiwności, prawda?

Ostro pojechane, ale tak trzymaj. Fajnie się czytało, chociaż nie o fajnych rzeczach.

Dobre, bo prawdziwe... niestety... jakby na to nie patrzeć. Chociaż odpowiedzialność zbiorowa... a z drugiej strony... przecież ponoć nawet o jotę się nie zmieniło, więc może i tak być.

Te dwa wyrazy homofoniczne mają zupełnie nieprzystające do siebie znaczenia i tylko uatrakcyjniają tekst, chociaż taka zbitka jest już mocno wyeksploatowana. Ogólnie, całkiem niezły tekst.

Nigeria trzy. Dobre. P.s.: Też pisałem niedawno coś na podobny temat: http://www.poezja.org/wiersz,1,144996.html a jeszcze wcześniej coś takiego: http://www.poezja.org/wiersz,1,141469.html

Prawie Hamlet.

Jaka róża taki cierń...

Refleksyjny, jak to przy lustrze. Dobry.

Słaby tekst, poza tym z błędami (podnieć - chyba podnieś, tą - tę). Jeszcze do tego dochodzi szaleństwo przecinków i odstępów w ich pobliżu. Moja rada: nie ufaj pochlebcom, posiedź trochę nad tym co piszesz i poczytaj więcej innych piszących.

Styl niepotrzebnie trochę archaiczny, ale wiersz urokliwy i sprawnie napisany. Gratuluję.

Mi się podoba.

To jakby początek wiersza. Nie najlepszy, nieco rozdmuchany, ale początek - wstęp. No i są w nim fragmenty porażające, jak na przykład: "czucie kątem duszy".

Mówiąc szczerze, to forma mocno utyka, a namalowany obrazek mało plastyczny.

[center]środki zupełnie naiwnie wydawać by się mogło że dzisiaj mamy środki na wszystko można przyśpieszyć poród i zgon życie sycić w nieskończoność lub obracać w niwecz w zarodkach a my? wciąż jesteśmy w środku toczymy się potoczyście skręca mnie gdy czuję łokcie wbijające się w żebra a wnętrze drapie tęsknota do transcendentnych przestworzy[/center]

Jak to biali murzyni Europy. Nie obrażając Murzynów. Chciałbym wyjechać, ale dlatego, że chcę, a nie dlatego, że muszę, jak zdecydowana większość z ponad dwumilionowej armii Polaków na emigracji.Niestety wszystko wskazuje na to, że będę musiał. Tylko zastanawiam się, kto ma w tym interes żeby taki stan utrzymywać. Na pewno nie ja i mi podobni.

Mówiąc szczerze, to nie wiem czy jeszcze się uczą. Dziękuję za czytanie i również pozdrawiam.

W sumie prawda, to nic nowego, bo to wszystko już przerabialiśmy. Co do poezji, to, jak widać, zdania są podzielone. Osobiście jestem dość sceptycznie nastawiony do swoich tekstów, ale staram się i cieszę się, jeśli ktoś znajduje w nich coś dla siebie, więc i Tobie dzięki za odnalezienie funkcji pro :).

Dziękuję Marku, to co napisałeś jest dla mnie bardzo budujące.