Aneta Paradysz

jak czterooki pies Jamy chcesz zawlec mnie w cień rozszarpać wiolin wątłych zwoje lico safianowe ofiarnego zedrzeć kopytami niby dama stroisz portrety niczym Mona Lisa masz półuśmieszek a czarne węże włosów plują za plecami mówili gorczycy ziarna odliczysz wyrośnie pod poduszką kamieniem bez winy rzuciła ogon czarny wyrósł

Zdejmuję do ul-a ten intymnie surrealistyczny rysunek. Aneta

CYTAT (Krzysia Skrzypczynska @ Aug 23 2003, 10:22 PM) widzę, że z beczki mojej wyszły małosolne, dobre. Nawet to "zjadłabym" wykorzystane, jak należy. Jest temat. Pozdrawiam, nie jestem już głodna. Brzuch boli. Na ból brzucha najlepsza jest mięta Szkoda by mi było, gdybyś zauważyła tylko żart w moim komentarzu(temu miały służyć „małosolne”); pierwsza jego część bynajmniej nie miała rozśmieszać. Wiersz, choć jest ironiczny i może wywołać uśmiech (tylko, jaki to będzie uśmiech, to już zależy od samego czytelnika), niesie zgoła inne przesłanie („zaprawdę powiadam wam” jest tu nieodzowne). Pozdrawiam serdecznie Aneta

Oklaski, jak najbardziej....śmiech - przygasł zduszony przesłaniem. Gratuluję Aneta

Dzięki Mirko...trzymam Cię za słowo

CYTAT (Krzysia Skrzypczynska @ Aug 23 2003, 12:53 PM) wszystko ok, z tym, że zjadłabym to: " - zaprawdę powiadam wam- " Inna , dla mnie, beczka . Pozdrawiam Może i jestem głodna, niemniej podzielę się tą „kromką” z innymi ... ...a z beczki to najchętniej zjadam małosolne Pozdrawiam Aneta

rogaty ślimak znaczy w sierści wypalone piętno śliskich pytań atakuuujee na prze-strzał rośnie budowla symetryczna do obaw skrzętnie różowi już ich nie ma -zaprawdę powiadam wam- jakie to proste

CYTAT (Pelman @ Aug 22 2003, 09:40 PM) Nie będę owijał w bawełnę - do ulubionych! pozdrawiam

Wiersz ukazuje rozterki dotykające większość z nas, niemniej końcowy rozrachunek zostawiłabym Jamie... Pozdrawiam Aneta

CYTAT oyey napisano Aug 22 2003, 08:47 PM -------------------------------------------------------------------------------- z aesem sie rzadko zgadzam - ale tu się zgodzę wiersz byłby świetny gdyby nie to stop cenzura i końcówka wiersza - też banalna Kole w „oczka” , nieprawdaż.....?...i dobrze... Dzięki Pozdrawiam Aneta

Dzięki Beato; esencja wiersza zamknięta jest właśnie w tych dwóch wersach, cieszę się, że to zauważyłaś. Mam tylko taką maleńką prośbę – ponieważ pozwoliłam sobie zwracać się do Ciebie po imieniu, byłabym wdzięczna gdybyś i Ty uczyniła podobnie w stosunku do mojej osoby. Z góry dziękuję. Hasło na dziś: skończmy z tym „panowaniem”!!! Pozdrawiam Aneta

CYTAT (magda @ Aug 22 2003, 01:33 PM) CYTAT (Aneta Paradysz @ Aug 22 2003, 11:22 AM) Dzięki Magdo, że nie podpadłam Ci tym razem jeszcze zadnym wierszem ci się nie udało i niech tak zostanie, dobrze? Żadnym?.. ...ughmm...ale mam teraz stracha. Andrzeju...hmm?.... Pozdrawiam Aneta

Dzięki Magdo, że nie podpadłam Ci tym razem, chociaż z drugiej strony skoro masz przestać komentować moje wiersze, to postaram się pisać ”inaczej” , chociażby dla samej przyjemności ujrzenia Twoich komentarzy.... ....a „zdrowy rozsądek”, jak najbardziej dzwoni.....szukam go stale... Serdecznie pozdrawiam Aneta

„Cenzura” jest w każdym z nas; pozwala nam pojąć różnice między.....ale wiecie to najlepiej sami .. podoba się czy nie, w tym „domku” mi wolno.... (Tomek) Dziękuję serdecznie i pozdrawiam Aneta

endorfiny błysnęły srebrników wejrzeniem kosym cienie traw tchnieniem dusznym uwodzą głuche jak dziecko bezwolne choć krnąbrne czasami prowadzą krok w przód w tył krok - spełnienie jest dobrem dwa w przód trzy, cztery stop - cenzura chrapliwie szepnęła w zaułku- sacrum wytycz je sam

tośmy się dogadały.. wydawało mi się to oczywiste, nie pomyślalam, że możesz o to pytać...wybacz, mój błąd... jeszcze raz serdecznie pozdrawiam aneta

CYTAT (agnieszka puczynska @ Aug 18 2003, 12:46 PM) Aneto, nie o to pytałam:) czemu hebanowY:) pozdr. aga ....ze względu na drogocenność ( jego wewnętrznej części), ale znaczenie ma tu także barwa.... pozdrawiam P.S. to nie jest oksymoron

agnieszka puczynska napisano Aug 18 2003, 11:40 AM CYTAT ...tylko czemu taka końcówka? Agnieszko,"jedynie", ponieważ „ za szybą grubości istnienia ..” Dziękuję i pozdrawiam Aneta

ściąłem maki ogród cichy pozostał obraz psyche w karminach brodzącej lękliwie majaczy za szybą grubości istnienia łapczywie całuję pod rzęs prześcieradłem biel hebanowy jedynie

Pokorne dzięki...... Pozdrawiam Aneta

suchymi pastelami niedbale nakreślam scenę aktorzy zamarli pod dotknięciem sypiącej się różdżki skurczone twarze mrugają krzywo wzbijając barwne pyłki jak aureole tragedia trwa silnym ruchem rozcieram nastroje więźniów w śmiech la la la to tylko kopia nieudolna

zaplatam podwiązkę senną świetliste oko czesze malinowe jedwabie szmaragdy iskrzące cieniste wiją wstążki zielonego potopu pod taflą falistą pustka wyje

nie zapytam jaka mozaika powstała liczę kwadraciki na plusy liczę mój jak zwykle zielony kot wplata mi we włosy garść oddechów splątanych ja ten warkocz snuję między oczy uda i żebro plus za minus ciężkości i uśmiech tak lżej

CYTAT Magdalena C napisano Aug 12 2003, 06:09 PM -------------------------------------------------------------------------------- Zastanawiam sie czy mam to czytać dosłownie, czy jest w tym głębszy sens. Jeśli mówisz o malowaniu, to dosyć interesująco pokazujesz proces tworzenia, jeśli o poznawaniu i zamyślaniu się w drugim człowieku, to za mało przeżyć. Jest to oczywiście moaja opinia. Magdaleno, zaznaczyłam w tekście, że to "pierwszy szkic", niemniej poczytaj, może znajdziesz coś jeszcze - oczywiście jeśli tylko masz ochotę na czytanie. CYTAT (oyey @ Aug 12 2003, 09:38 PM) ostatni wers zamazał ciekawy obraz To ja proponuję lekko osunąć się na kolana i z tej perspektywy ocenić, czy ostatni wers jest potrzebny, czy nie. Dziękuję i pozdrawiam Aneta P.S. Pelmanie, mówiłeś dziękuję ...o zasycaniu nie wspomnę

zaplatam potargane myśli w kłos prężny oddech szybki nawlekam koral cichych ust i wydech równie cichy jak niepewność czy nastąpi twój ruch