Stary_Kredens

róże pomarańcze słodka czekoladka na stole pisma kolorowa okładka cisza po pokojach dzieci za morzem wierny pies odszedł wczoraj lekko się rymy składają w "nieznośnej lekkości bytu" jednak kładę i budzę się rano z męczącym uczuciem niedosytu i coś mi się chce tak na opak przestawić by nie było tak do rymu składnie z jakąś pointą wystrzelić żeby było choć trochę mniej cicho mniej czysto mniej ładnie

Tak smutny, bo czasem tak bywa pozdrawiam kredens

jeśli jeszcze możesz mnie dotknąć dotykasz właściwie walisz pięścią między oczy a że to tylko dotyk nie twoja zasługa czasu i blizn hartujących serce boli trochę i nic więcej z daleka echa dobiegają ostatnie kręgi na wodzie największe najsłabsze wpadł kamień opadł na dno powróci z falą do ciebie

troche za streotypowo bo mozna polemizowac, co do zwiarzakow , co do ludzi to juz nie pozdrawiam kredens

to polatywaly czy nadpelzaly? , ale na rozkaz proszacy- dobre , ,, w oceanie herbaty rozlanym po czterech literach ,, tzn, ze po dupie? to nie rozumiem zbyt kolokwialne, troche to przypomina mi ostani wiersz Mithotyna , takie przechdzenie z frazy do frazy. Moze i fajne . nie bardzo to odczuwam. Ale kazdy inaczej pozdrawiam kredens

mgła u rzęs nabrzmiewa kroplą spod przymkniętych powiek jesieni myślę niestety nic się nie zmieni co ze mną będzie gdy durne dni zakutane kopcić zaczną czarną sadzą wspomnień ach cóż mi po nich i cóż im po mnie? tak łatwo wpaść w melancholii nutę gdy nokturnem płyną chmury światło zapomniało kolory dzień więc wstaje blady wplata cienie w bury dywan liści i może tylko ta listopadowa wróżba ziści sny o szczęściu naszym marzysz duszo marzysz

pokusic sie o komentarz? To trudne w sferze mistyki jaka tu reprezentujesz. Taka bywa poezja nawet w takiej formie zaangazowana, lecz w calej tej dyskusji brak mi zdecydowanie zracjonalizowania ( nie tylko na lamach forum)w mysl powiedzenia- tam gdzie rozum spi , budza sie upiory pozdrawiam kredens

prawdziwe pozdrawiam kredens

czas to wymiar fizyczny, to jedno, a tak w ogole , to temat na szeroka rozprawe ,w sensie metafizycznym najlepiej to okreslil Umberto Eco w Imie rozy - Nie ma rozy , ktoraby nie zwiedla. Jozef Conrad - Z naprawde wielkich wrogow mamy tylko jednego - czas. przepraszam za brak znakow diakrytycznych, taki komp pozdrawiam kredens

Witaj napisalam to wlasnie- sni nam sie , reszta to, zwlaszcza co do pieknej kobiety, to nadinterpretacja, aczkolwiek mila pozdrawiam kredens

nie pora już na dekolty z aurą nie ma to nic wspólnego i nie pytaj dlaczego fo pa nic więcej nie przyglądaj się więc zniesmaczony tej sukience nie pamiętasz już? zawsze piękna jak wiosna o Boże! banał wtedy na wyżyny wyniosłam zmową milczenia wynikającą z faktu afirmacji przypieczętujmy noce i dnie bo choć zima ma kwiaty blade kruche bez zapachu to tylko się nam śni tak samo jak za najpiękniejszych chwil rozchylonego wonnego kwiatu

Witaj A mnie się podoba przede wszystkim to" dziewczyno". Wiesz , niedawno przeczytałam Czarodziejską górę Manna , i doszłam do wniosku , ze on ma racje, można wysłuchać różnych opinii , doktryn itp, ale to nie oznacza , że trzeba dać narzucić sobie czyjeś zdanie. dlatego można być odpornym na indoktrynacje, a jednocześnie być tolerancyjnym, tak wewnętrznie. Gorzej gdy to wciska się siłą w nasze życie i chce je przeorać. A jeśli chodzi o ten portal , to byłam też na innych. Dobre były Wrzeszcze , ale już nie ma . Na innych straszna amatorszczyzna i samozachwyty. Ten jeszcze najlepszy. Poza tym , nie mam pretensji i złudzeń co do swojej"twórczości". Nie jest wysokich lotów. Co nie oznacza by nie pisać. I niech tak zostanie pozdrawiam Stary Kredens- to od Kredens - Artura Rimbaud- bardzo urokliwy wiersz

no , jesli by to mialo pomoc , to tak pozdrawiam kredens przepraszam za brak znakow ale taki komp

słodkie pozdrawiam kredens

według siebie? pozdrawiam kredens

tak , romantycznie, tak być powinno, za duzo prozy w prozie życia pozdrawiam Kredens

dużo buntu i goryczy pozdrawiam kredens

trzeba zejść z czarodziejskiej góry porzucić cienie marzeń cienie nie mają ciała duch ich uleciał choć urokliwe i z tkliwą wspomnień łezką niczego już ... a jednak pytam niekiedy jeszcze gdy tak nic już drogi rozeszły się każdy dzień z osobna czy może kiedyś (bo być tak miało) czy może kiedyś jeszcze ubiorą się w nowe ciało miłości

Dzieki bardzo ze tu zajrzales pozdrawiam kredens

nikt nie stanie znajomy w drzwiach nie odwrócisz głowy cholernie smutno cholernie pusto jeśli można załkać to choć na chwilę coś się odmyka lecz płacz nic nie zmienia nawet największy szloch wciąż ta kurewsko smutna muzyka jesień za płotem zima z komina czy przetrwam czy to wytrzymam do pustej chaty z pracy na rowerze drzwi odmykam staję i znowu nie wierzę nie wierzę w ciszę dosłowną i kosmatą nie zagłuszą jej przecież spadające liście ni srebrzyste babie lato

w zasadzie , święta racja pozdrawiam kredens

zwijasz piękno łąko w dywan i na strych do przezimowania niejeden zasuszony tam motyl i kwiat dałaś to co miałaś do oddania zapach kolor i kształt cykady brzęczenia śpiew skowronka bez tego szarego ptaszka nie istnieje żadna nasza łąka a gdzież się on podziewa kiedy od nas odlatuje czy na obcej łące śpiewa czy jego głoś też zimuje? szperałam tu i tam i bez odpowiedzi ale po cóż się nad tym moja głowa biedzi z wiosną przywabi go łąki Itaka i na pewno usłyszę znów cudowny głos tego małego śpiewaka

może i piękny ten wiersz , ale właściwie to nie wiem o czym? pozdrawiam kredens

dość makabryczna parafraza jakże pięknej bajki, zgrabnie napisana i owszem pozdrawiam Kredens

będziemy podglądać nasze życie przez facebook ty z nią ja z nim ty tam ja tu czasem przyśnią się dni razem zajrzę ty też wyświetli się znajoma twarz bez polubień i komentarzy może zadrży serce usunąć zablokować wymazać by nigdy więcej ale zbyt łatwe jest to kliknięcie