Stary_Kredens

rymy składne i zgrabna pointa pozdrawiam kredens

komfort spokoju? tak po burzy tak z reguły jest, choćby to była tylko burza uczuć , ale raczej z reguły do następnego razu, aby komfort nie przerodził się w konformizm pozdrawiam kredens

Pewnie tak

raczej się sobie dziwię, tak z przymrużeniem oka pozdrawiam kredens

Tak , tak jest , ale to nie znaczy że życie nie jest piękne pozdrawiam kredens

A wiesz poprawiłam, dzięki pozdrawiam kredens

odzierany dźwięk z dobra kolor z soczystości światło z blasku z miłości życie czasem kopnie taki dzień i nikt nie zapuka w strzępach dusza zamknięta w mikrokosmosie ciała mała strwożona samotna taki dzień a tu poezja nad polami w dziupli dzięcioła w krzyku narodzin w samo południe

kolejny raz chcę kupić cały świat chętka dziecka które ma bogatego tatę kolorowe obrazki migają szybko i podświadomie nakręcają tatko w grobie nigdy groszem nie śmierdział i nie miał pędu do niego skąd więc we mnie te chęciny ani już ładnej ani młodej dziewczyny co tłumaczyć mogłoby wiele czy rozważania nad starą zmolałą szafą czy zmatowiałe lustra co duszę kosmatą drapią pazurem przemijania no nie wiem nie wiem tak trudno znaleźć początek i koniec choć ten ostatni świeci już bardzo jasno

Wierszy się nie tłumaczy , wiersze się czyta , a każdy czyta inaczej, zresztą co nieco poprawiłam pozdrawiam kredens

Co do tych "co " to masz rację popracuję pozdrawiam Kredens

Dzięki za czytanie i przychylny komentarz , jeśli chodzi o myśl przewodnią , to jest to możliwe, ale na pewno nie łatwe pozdrawiam kredens

ukłony od Starego Kredensa

prosty przykład "Marzenie" , któż pod tym tytułem nie pisał , albo "Wspomnienie" inna sprawa , że jaki sens ma tytuł który tak bardzo się kojarzy

mozna napisac ksiazke pod tym tytulem , dlaczego nie? wiele jestt akich samych tytulow, nawet na tym forum czesto tytuly sie powtarzaja

zauroczenia są piękne, ale nietrwałe palące i krótkie jak iskra, ale jeśli przeobrażają się w trwały ogień to można zgorzeć, więc lepiej, chluśnij wodą pozdrawiam kredens

nie myśl o wczoraj odpuść sobie innym też do głębokiej wody wrzuć z kamieniem który gniótł z liną co na gałęzi zawisła by gałąź zakwitła na bliźnie kamienia trawa wyrosła zobacz znów przyjdzie wiosna tylko zaufaj wierności wejrzyj na tych którzy kochają wciąż tak samo

fatalnie masakra maskara się rozpływa zbyt archaiczna przez co bardziej żywa zatruwa życie myśl zbyt uparta sama wciąż więc niewiele warta jestem tu i teraz może już zbyt leniwa no i na pewno zbyt już leciwa gdy jedna w drugą coraz piękniejsze i coraz młodsze coraz smuklejsze ja z nadpodażą uparcie walczę i zbytu szukam równie uparcie w końcu myśl mi taka zakwitła chociażem starsza i nieco zbrzydłam miłości szukać to trudna sztuka więc może niech mnie ona poszuka

no tak, w kontekście biblijnym to tak , masz rację, ale ja tak , emocjonalnie , taka chwila wiersza pozdrawiam Kredens

niefortunny ciąg zdarzeń? czy może to we mnie siedzi diabeł wyssanych pojęć z mlekiem matki trzeba tak a nie tak powinno się a życie sobie ludzie sobie i ja sobie wizualizacje pękają jak bańki mydlane pod naporem rzeczywistości jeszcze się nie nauczyłam i może nigdy nie nauczę przegrywać z tym co nieuchronne głupio to brzmi ale chcę być dzieckiem jestem i nim zostanę amen

@Stary_Kredens Podoba się i miło , że z inspiracji mojego wiersza pozdrawiam Kredens

jakże nie lubię eliptycznych ucieczek słońca w miejsca w których mnie nie ma wiatru z mroźnym oddechem pustych oczu wieczornego cienia uciekam szybko bo coś czai się pod lasem patrzę w żółte okien latarnie luba myśl w sercu radośnie kołacze oto mój dom wiem że przygarnie

niech się stanie tak jak teraz i zawsze, ale wiem że to tylko pobożne życzenia, choć może...dla niektorych pozdrawiam Kredens

no właśnie! pozdrawiam kredens

pomijajac pomylke ort. obraz niepokojacy zwlaszcza te ciemnie zawodzace korytarze- dobre pozdrawiam kredens

jesli wola pozostac , to juz chyba nie sa wedrowcami Pozdrawiam kredens