Stary_Kredens

@Pan Ropuch tak, wniosek jak najbardziej słuszny Pozdrawiam kredens

Kiedyś to była magia, ale film pozostał, chociaż w wierszu nie o to chodzi. Tytuł powinien brzmieć chyba Po seansie, kiedy to człowiek chce pozostać jeszcze sam gdy umilknie zgiełk i poczuć film, to co się przeżyło. Tak rozumiem Kredens pozdrawia

@Jacek_Suchowicz miła krotochwila Kredens pozdrawia

@Dragaz zazdraszczam Kredens

@sam tak, to prawda jest ustawa, ale raczej w takiej kwestii nie powinno się wchodzić w statystykę ile tam w tym itp. Wojna wiadomo wielka zbiorowa tragedia i od pomoru ognia wody i wojny chroń nas Panie mniej więcej tak się modlimy, wielkie nieszczęścia trapiące ludzi , a do Boga jeśli chodzi o wojnę zawsze modlą się dwie strony, mają swoich bohaterów, wielkich wygranych i wielkich przegranych których potem stawia się na pomniki , a potem może i ten pomnik zwala. Ale czy ktoś pamięta o np. małej dziewczynce która... mam nadzieję, że właśnie pamięta Bóg i o tych wydartych z łona matek i się nimi opiekuje. Chciałabym wierzyć, że tak jest , chciałbym, ale... Kredens

@sam dla mnie jest w sytuacji zagrożenia życia matki tylko jeden wybór, życie matki, nie mam wątpliwości i nic wspólnego z tym nie ma polityka i szkoda, właśnie kurna, że w Polsce ma, a jeśli chodzi o Hawkinsa to akurat przykład nie bardzo, bo on zachorował jako dorosły człowiek i jego matka nie poddawała się badaniom prenatalnym nawet nie wiem , czy wtedy były a u nas o ile wiem zaprzestano Kredens

Zastanawiam się jak tego dokonaliście na sopockiej plaży. Byłam szpilki nie wciśniesz, chyba że po sezonie , ale wtedy dmucha i zimno, to skąd te gorące ciała? A, miłość, ano tak, ale że to sopocka plaża, to jednak chyba przegięcie Kredens pozdrawia

@ja_wochen trafne Kredens pozdrawia

@sam być samemu nie oznacza być samotnym, to tak w kwestii formalnej, a wolność, o to następny wielki temat i tu chyba szczęścia z bycia samej w tym wierszu nie ma Kredens

@sam szacunek do życia jest w buddyzmie i to do wszystkich jego form , w innych religiach tak już nie, ale owszem to ewaluowalo. Teraz np. w Polsce w praktyce , bardzo dbaja i otaczają opieką życie płodu, ale matki to już nie. To są niestety fakty i kobiety boją się zachodzić w ciążę, bo w razie czego, może nikt im nie udzieli pomocy. W Irlandii było podobnie, tylko tam społeczeństwo się zbuntowalo , po tragediach kobiet. To tyle w kwestii jak religie dbaja o podstawowe wartości w praktyce, bo z nauką Jezusa, to raczej nie ma nic wspólnego. Zresztą nic nowego pod słońcem gdy do wladzy dostają się ludzie którzy nie wiedzą co to zdrowy balans zarówno z jednej jak i drugiej strony, bo aborcja na żądanie, to rzeczywiście skrajny brak szacunku dla życia i w sumie tragedia wielu kobiet. Kredens

@sam można rozważać na wielu płaszczyznach lecz najlepiej teraz przynajmniej , w tej chwili, skupić się na własnych doświadczeniach, ale postarać się, o ile to możliwe o obiektywizm. No co w pewnym momencie życia człowiek dowiaduje się, że istnieje Bóg, stwórca wszystkiego. W zależności od tego , w którym rejonie świata się urodzi , taka pozna religie. Oczywiście są też ateiści i wychowanie w tym duchu. Ale zarówno jedni jak i drudzy mogą potem pokusić się o własne dociekania. Myślę że łatwo w nich się zagubić. Ja osobiście bardzo zazdroszczę tym głęboko przekonanym. Zwłaszcza jeśli im to pomaga w życiu, a myślę, że pomaga. Kredens

@duszka No tak, czasem człowiek goni za marzeniem, a szczęście realne przechodzi tuż obok, ale dlaczego tak się dzieje. Nie wiem. W " Przeminęło z wiatrem" jest ten motyw i w wielu innych w Lalce np. Albo Nocach i dniach, same klasyki Kredens pozdrawia

@sam kiedy rozważam o ludziach i postawach, w tym mojej, zawsze przypomina mi się powiedzenie Sokratesa,, to wiem, że nic nie wiem", które można różnie interpretować, ale też tak, ze czlowiek wie co jest dobre, a co złe, ale nie wie po jakiej stronie się opowie. Ale w tym też można rozważać na temat dobra i zła i tu jednak chciałoby się sięgnąć po metafizykę, ale wtedy można łatwo pobłądzić, włączają się religie, a każda mowi , że jest ta jedyna i bądź tu czlowieku mądry i w końcu znów włącza się powiedzenie" to wiem, że nic nie wiem". No tak, religia to kwestia wiary, ale tam mówią o prawdzie objawionej i dogmatch. Człowiek to jednak,,porąbane zwierzę " Pozdrawiam kredens

@sam wiesz, skrzywienie polonistki. Strach się przyznać, bo co będzie jak ja zbłądzę? Kredens

@sam @sam najpierw ośmielę się zwrócić uwagę, że w zwrocwe w każdym razie właśnie słowo bądź jest zbędne, a moja myśl jestchyba podobna do motta z Medalionów,, ludzie ludziom zgotowali ten los". Głęboka myśl zawarta jest w tym cytacie i zawsze, niestety aktualna. Czy od magicznego2027 ma to się zmienić? To już niby niedlugo, ale ja w numerologię nie wierzę, wolę zdroworozsądkowe podejście i myślę, że zachodzą pewne procesy związane przede wszystkim z globalizacja i dostępem do informacji. Ale to nie miejsce na moje wywody. Twój wiersz, w każdym razie, skłonił nas do refleksji , choć z drugiej strony rzeczywistość skłania nas do niej co rusz. Kredens pozdrawia

To wszystko jest takie nieludzkie i bardzo ludzkie zarazem Kredens pozdrawia

Czy śmiech tu to radość? Czy kpina? Bo trochę brzmi dwuznacznie, zresztą,może lepiej, bo każdy może sobie sam odpowiedzieć Kredens pozdrawia

Mieszkał naprzeciwko Marzyłam o nim Miał śnieżnobiałe koszule I nieograniczone możliwości Podróżował i wtedy go nie było Tęskniłam za swoją miłością A on coraz bardziej znikał Ten drugi mieszkał obok Był chętny Lecz uważałam że to nieuczciwe Więc unikałam go W końcu znalazł sobie Inną (Mają już dwoje dzieci Chyba są szczęśliwi ) Gdy wrócił Kochałam się dalej W jego wąskiej talii Skórzanym pasku tuż nad Biodrami Boskim profilu i rasowych pośladkach Ona też takie miała Widziałam Szczupłe i jędrne Okrągłe jak jabłka Nic tylko schrupać Więc chrupał je W te noce Gdy był Wiedziałam Patrzyłam Smutno mi

@Marcin Sztelak prawie, a więc tak do końca pewien nie jesteś, bo kto niby jest? Powiało wielkim pesymizmem i zniechęceniem. Znam te uczucia, życie boli, a po życie, Wielka tajemnica Kredens pozdrawia. Dobrze piszesz mi się podoba i nie chodzi mi o temat

@duszka tak ale czas, ten nasz wielki i jedyny wróg, może uciec bezpowrotnie Kredens pozdrawia

"Nie wszystek umrę..." Kredens pozdrawia

Zawiążę wstążkę Na moim przegubie Złe duchy odpędzę Może pecha zgubię Gdy nie pomagają stosowne modlitwy To tonący czasem Chwyta się i brzytwy Że los niełaskawy Często moja wina Lecz czemuż tak Gdzie winy tej leży Przyczyna Kto sercem rozumem Kto kroki kierował Do wyborów skłaniał W usta wkładał słowa To być może ten Przewrotny zły duch Dybuk co mnie zdybał Na rozstaju dróg Wielka tajemnica Czemu wszystko tracę Choć się bardzo staram To za wszystko płacę Często bardzo słono Ze sporą nawiązką Choć inni się rodzą Z niebieską podwiązką Tutaj muszę przerwać Bo już kumple w celi Każą gasić światło Jak zwykle przegięli

Nie wiem , ja ten wiersz odczytuję jako akt samobójstwa w zakochanej wannie, ostatnia kochanka, łagodna i ciepła No i epilog dokładnie 27 czerwca, ale może się mylę Kredens pozdrawia

Dobra bajka nie jest zła, szkoda ze tylko chwilę trwa Kredens pozdrawia

Poranki jakże różne Te letnie wczesne Te zimowe późne Cóż mało to odkrywcze lecz właśnie przeżywam znowu ranki letnie i różnie w nich bywa Od dawna już nie czuję porannej radości Ach rymów do tego słowa znalazłabym wiele Jak chociażby młodości a także i mdłości gdy ktoś inny zagościł w moim ciele Lecz to wszystko minęło Gdyż wszystko wszak mija prawda to oczywista znana nie od wczoraj ale musi minąć czasu bardzo wiele zanim stwierdzisz że to także prawda twoja No cóż przyznaję że forma i treść trochę przegadana Ale tak mi się chciało napisać Od samego rana