Stary_Kredens

Mniej więcej wiem o co chodzi , ale dlaczego fioletowych akurat ? Pozdrawiam Kredens

Ja wzięłam pod uwagę cały wiersz, ale jeśli chodzi o pisanie to tam jest wers , "aż nas poniosą przez wiersz bramę " pisałaś o pisaniu, wena dotyczy pisania i to prawda , ale pisałaś ten wiersz niejako w opozycji do nie poetów stąd moja polemika Pozdrawiam Stary Kredens

Wiersz bardzo, niestety, bliski moim odczuciom, ale fakt trudno nie wierzyć w nic. Ciekawe co człowieka niewierzącego może uwolnić od strachu, Bo wierzącego to niby Bóg ; czyli człowiek, który się lęka nie wierzy w Boga , to w co wierzy , skoro trudno nie wierzyć w nic? Pozdrawiam Stary Kredens

Z piany jesteś i w pianę się obrócisz, a pomiędzy tym życie Pozdrawiam Stary Kredens

Za radą Białej Lokomotywy popracowałam nad rytmem wiersza , choć nie miałam przeświadczenia , że dzieci to nie wymagający czytelnicy, wręcz przeciwnie , ale nie wiem czy dla Pana wnuczka wiersz będzie przez to bardziej interesujący. Może ma inną wrażliwość. Chłopcy w tym wieku lubią słuchać, patrzeć i podziwiać brum brumy(auta , gdyby były wątpliwości o co chodzi) albo dinozaury Pozdrawiam Stary Kredens

No tak, wiersz pięknie napisany, ale pozwolisz , że popolemizuję, bo dla mnie poetą jest nie tylko ten co wiersze pisze, ale również ten, co je czyta nie raz długo w noc, i wszędzie we wszystkim widzi poezję świata, Pisanie wierszy natomiast to dar i niekiedy przymus, dlatego nie dzieliłabym ludzi na poetów i nie poetów w sensie piszących wiersze lub nie; jest w tym niewielki, ale jednak element pychy, poczucia się kimś wybranym i wyjątkowym i nie zrozumianym przez tych nie poetów, to krzywdzące. Pozdrawiam Stary Kredens

Co do mnie to tamci zrzędliwi , to także ja , bo jest w nas wiele wcieleń ,życie to nieustanne podnoszenie się ciemny grabowy las ale i złota cicha dolina. Jednak masz racje stać się narkomanem przygnębienia, to marny los.Dobry wiersz , dobrze się czyta , a przy tym zrozumiały Pozdrawiam Kredens

Chyba lubisz paradoksy, joggin po tort , no tak nic za darmo- dobre Pozdrawiam Stary Kredens

Dzięki Krysiu, moja imienniczko, szczególnie za to "z przyjemnością" , tak się zaraz lepiej człowiekowi robi na duszy Pozdrawiam Kredens- Krysia

Dzięki bardzo za czytanie i podnoszące na duchu komentowanie Pozdrawiam Kredens

Dzięki za czytanie i komentarz, spacje poprawiłam, a wiersz Twardowskiego jak to wiersz Twardowskiego prawdziwy i dobry Pozdrawiam Stary Kredens

"Wszystko się zmienia" Drogie dzieci, czas tak szybko leci A z czasem zmienia się świat Co kiedyś było już się skończyło Choć służyło od wielu lat Gęsie pióro cichutko skrzypiało Poecie, co patrzył w chmury A dzisiaj stuka poezji nuta Po literkach klawiatury. Babcia Aniela z wielkim zapałem W cebrzyku na tarze prała A potem w ciężkim żelazku dusza Oj!groźnie parą syczała Dziś automaty z brudem kosmatym Poradzą sobie naprędce Naszym mamusiom czas oszczędzają I ich delikatne ręce Dawniej przy ciepłym piecu kaflowym Bawiła dzieci gromadka Dziś kaloryfer, trudne to słowo Już nie zna swojego dziadka A nawet i czas, ten pan staruszek Sypiący piaskiem w klepsydrze Także się bardzo unowocześnił W zegarki elektroniczne Wszystko się zmienia, przez pokolenia Biegnie, wciąż pędzi, wiruje Ale marzenia, nasze marzenia Czas zawsze tęczą maluje

Dobrze skreślony autoironiczny obraz stanu, no takiego jaki opisałeś, i ten mało optymistyczny akcent , a właściwie wcale nie optymistyczny " świat , który na mnie czeka wpadł w mieliznę" , to nie tylko jest , ale i będzie , chłopie weź się w garść i wypłyń na szerokie wody. Dobry wiersz Pozdrawiam Stary Kredens

Dzięki , posłucham Pozdrawiam Kredens

Miłość stawia va bank Ciemność lub jasność Rzut kością w otchłań pytania Już wie Kto mi oświetli drogę Na dni bez Zmartwychwstania?

I gdzie tu przewodzenie? Pozdrawiam Kredens

Na początku wyczuwam jakby przekorne zaprzeczenie i bunt nie tworzę siebie , ale przecież tworzę - tylko na zasadzie regresu - uczucie przegranej w grze o coś jak się okazało bezwartościowego chyba - gorzko- o to chyba Ci chodziło, ale wykonanie, moim zdaniem, trochę chybione , bo niejasny jest ten przekaz Pozdrawiam Kredens

Myślę , że każdy z nas mógłby napisać swoje wersje co by było gdyby , i to było ciekawe , Twoja mi się podoba , prosta i lekka, a odpowiedzi poprawne - wiersz realistyczny w znanym kanonie bez niespodzianek , to słaby punkt tego wiersza Pozdrawiam kredens

Jeśli istnieją poetyczne formy zapisu depresji , to ten jest jednym z nich. Pozbawiony srebrnego pyłu iluzji , którym codziennie posypujemy szarą powłokę życia świat, tutaj akurat głównie przeniesiony na świat zwierzą i roślin . Nagromadzone negatywne skojarzenia . mnie osobiście rażą słowa , pisł , gryzł, te rymy , coś jakby zgrzyt , po szkle , dla mnie depresja jest bardziej melancholijna , tutaj czuć bardziej rozdrażnienie, ale oczywiście to Twoja depresja. Pozdrawiam Stary Kredens

Dziękuje wszystkim za czytanie i uznanie Pozdrawiam Kredens

Czy zauważyliście jak w chwilach cierpienia Kłębią się słowa z tragicznym - R? Dramat, zgryzota, ciężka choroba Zatrata, trwoga i śmierć I brak i rozpacz R jak żararaka i tarantula Skorpion gotowy uderzyć Nie ma tu miejsca na ciepłe szczęście Na czułą miłość i cichy dom. A wiara? - próżna A dobro? - kruche A róża? - róża, niestety, ma cierń.

Dzięki Ci Biała Lokomotywo za uwagi , są cenne , bo rzeczywiście wielosłowie jest zbędne, niewiele wnosi, liczy się myśl jak najtrafniej oddana, o to warto się pokusić. Ważne jednak jest również to, aby nie zatracać siebie , nie imitować innych, a można wpaść właśnie w taką pułapkę. Tego trochę się obawiam. Pozdrawiam Kredens

Biała Lokomotywo to Ty najpierw "wyrzucasz" wiersz, a potem go tniesz ? Co do Twojego, to po przeczytaniu zawsze jest dla mnie bardziej szaradą, nawet kilkakrotnym, co prawda trochę pomagają mi komentarze i to dla mnie jest zaskakujące, ponieważ mam wykształcenie polonistyczne, choć właściwie czy ma to znaczenie ? Tu chodzi raczej o typ wrażliwości i pewne przyzwyczajenia tuwimowo - leśmianowe, tak sądzę. Swój wiersz poprawiłam, jeśli masz ochotę podejrzeć, to proszę bardzo. Pozdrawiam Serdecznie Kredens

Dzięki poprawię Pozdrawiam

Wiele prawd doznanych Do trzewi, kości Pusta jestem od bólu Zmęczył Chcę powrócić Do słów pierwszych Świeżości poranka, Pocałunku Z dłonią w dłoni Przejść granicę raju Obiecałeś.