Stary_Kredens

Dzięki za cenne uwagi , postaram się je stosować, rzeczywiście pointa u pana lepiej brzmi zmieniam ją więc. Bardzom kontenta , że wiersz się spodobał Pozdrawiam serdecznie Stary Kredens

Coś podpatrzyłeś, coś zobaczyłeś , ale po co z nimi piłeś? bo tak trzeba? bo duży chłopczyk tak robi? Jednocześnie się od nich odcinasz , oni są autentyczni Ty tylko na niby ? teraz bratasz się z folklorem? Typowy wiersz inteligenta upoetyzowanie tego co dalekie jest od poezji, niestety.Chyba , że chcesz powiedzieć , że marzyć można wszędzie , zawsze i o wszystkim. Ale , czy ja wiem? Pozdrawiam Stary Kredens

Dzięki szczególnie za tę kropkę zupełnie bez powodu , to zamiast Amen , ale wtedy byłoby już nadto patetycznie , choć użył pan ( a może pani)słowa patos, niech i tak będzie , a w kwestii płci , to żem baba Pozdrawiam Stary kredens

Przedziwne to miejsce na ziemi, grabowy las Liście tamtych jesieni nastroszył czas Zielony baldachim spina z pniem pień szary Wieczna tu zmierzchu godzina kościelnej nawy Na drzewach huby stare siedzą okrakiem Szary ptak skrzekliwie nawołuje się z ptakiem Kiedy wiatr tu zawieje potężnym musi być Bo w grabowym lesie zaczyna coś jęczeć i wyć Przeciągle z jednego krańca na drugi kraniec Drzewa ruszają pospołu, Wierzchołki tańczą szalony taniec Lecz pnie u dołu trwają niewzruszenie A ja się wspinam wyżej i wyżej Wczepiam się w korzenie I nagle słońce kaskadą promieni Odcina mnie od świata cieni Widzę dolinę cichą i złotą Do której pójdę za srebrnym potokiem Lecz jeszcze raz odwracam twarz Patrzę w głąb, w grabowy las Jest, jest w każdym z nas Ciemny, grabowy

Mnie też się milo z Tobą rozmawia i w ogóle ze wszystkimi zwłaszcza na tym forum Pozdrawiam Kredens

Mniej więcej wiem o co chodzi , ale dlaczego fioletowych akurat ? Pozdrawiam Kredens

Ja wzięłam pod uwagę cały wiersz, ale jeśli chodzi o pisanie to tam jest wers , "aż nas poniosą przez wiersz bramę " pisałaś o pisaniu, wena dotyczy pisania i to prawda , ale pisałaś ten wiersz niejako w opozycji do nie poetów stąd moja polemika Pozdrawiam Stary Kredens

Wiersz bardzo, niestety, bliski moim odczuciom, ale fakt trudno nie wierzyć w nic. Ciekawe co człowieka niewierzącego może uwolnić od strachu, Bo wierzącego to niby Bóg ; czyli człowiek, który się lęka nie wierzy w Boga , to w co wierzy , skoro trudno nie wierzyć w nic? Pozdrawiam Stary Kredens

Z piany jesteś i w pianę się obrócisz, a pomiędzy tym życie Pozdrawiam Stary Kredens

Za radą Białej Lokomotywy popracowałam nad rytmem wiersza , choć nie miałam przeświadczenia , że dzieci to nie wymagający czytelnicy, wręcz przeciwnie , ale nie wiem czy dla Pana wnuczka wiersz będzie przez to bardziej interesujący. Może ma inną wrażliwość. Chłopcy w tym wieku lubią słuchać, patrzeć i podziwiać brum brumy(auta , gdyby były wątpliwości o co chodzi) albo dinozaury Pozdrawiam Stary Kredens

No tak, wiersz pięknie napisany, ale pozwolisz , że popolemizuję, bo dla mnie poetą jest nie tylko ten co wiersze pisze, ale również ten, co je czyta nie raz długo w noc, i wszędzie we wszystkim widzi poezję świata, Pisanie wierszy natomiast to dar i niekiedy przymus, dlatego nie dzieliłabym ludzi na poetów i nie poetów w sensie piszących wiersze lub nie; jest w tym niewielki, ale jednak element pychy, poczucia się kimś wybranym i wyjątkowym i nie zrozumianym przez tych nie poetów, to krzywdzące. Pozdrawiam Stary Kredens

Co do mnie to tamci zrzędliwi , to także ja , bo jest w nas wiele wcieleń ,życie to nieustanne podnoszenie się ciemny grabowy las ale i złota cicha dolina. Jednak masz racje stać się narkomanem przygnębienia, to marny los.Dobry wiersz , dobrze się czyta , a przy tym zrozumiały Pozdrawiam Kredens

Chyba lubisz paradoksy, joggin po tort , no tak nic za darmo- dobre Pozdrawiam Stary Kredens

Dzięki Krysiu, moja imienniczko, szczególnie za to "z przyjemnością" , tak się zaraz lepiej człowiekowi robi na duszy Pozdrawiam Kredens- Krysia

Dzięki bardzo za czytanie i podnoszące na duchu komentowanie Pozdrawiam Kredens

Dzięki za czytanie i komentarz, spacje poprawiłam, a wiersz Twardowskiego jak to wiersz Twardowskiego prawdziwy i dobry Pozdrawiam Stary Kredens

"Wszystko się zmienia" Drogie dzieci, czas tak szybko leci A z czasem zmienia się świat Co kiedyś było już się skończyło Choć służyło od wielu lat Gęsie pióro cichutko skrzypiało Poecie, co patrzył w chmury A dzisiaj stuka poezji nuta Po literkach klawiatury. Babcia Aniela z wielkim zapałem W cebrzyku na tarze prała A potem w ciężkim żelazku dusza Oj!groźnie parą syczała Dziś automaty z brudem kosmatym Poradzą sobie naprędce Naszym mamusiom czas oszczędzają I ich delikatne ręce Dawniej przy ciepłym piecu kaflowym Bawiła dzieci gromadka Dziś kaloryfer, trudne to słowo Już nie zna swojego dziadka A nawet i czas, ten pan staruszek Sypiący piaskiem w klepsydrze Także się bardzo unowocześnił W zegarki elektroniczne Wszystko się zmienia, przez pokolenia Biegnie, wciąż pędzi, wiruje Ale marzenia, nasze marzenia Czas zawsze tęczą maluje

Dobrze skreślony autoironiczny obraz stanu, no takiego jaki opisałeś, i ten mało optymistyczny akcent , a właściwie wcale nie optymistyczny " świat , który na mnie czeka wpadł w mieliznę" , to nie tylko jest , ale i będzie , chłopie weź się w garść i wypłyń na szerokie wody. Dobry wiersz Pozdrawiam Stary Kredens

Dzięki , posłucham Pozdrawiam Kredens

Miłość stawia va bank Ciemność lub jasność Rzut kością w otchłań pytania Już wie Kto mi oświetli drogę Na dni bez Zmartwychwstania?

I gdzie tu przewodzenie? Pozdrawiam Kredens

Na początku wyczuwam jakby przekorne zaprzeczenie i bunt nie tworzę siebie , ale przecież tworzę - tylko na zasadzie regresu - uczucie przegranej w grze o coś jak się okazało bezwartościowego chyba - gorzko- o to chyba Ci chodziło, ale wykonanie, moim zdaniem, trochę chybione , bo niejasny jest ten przekaz Pozdrawiam Kredens

Myślę , że każdy z nas mógłby napisać swoje wersje co by było gdyby , i to było ciekawe , Twoja mi się podoba , prosta i lekka, a odpowiedzi poprawne - wiersz realistyczny w znanym kanonie bez niespodzianek , to słaby punkt tego wiersza Pozdrawiam kredens

Jeśli istnieją poetyczne formy zapisu depresji , to ten jest jednym z nich. Pozbawiony srebrnego pyłu iluzji , którym codziennie posypujemy szarą powłokę życia świat, tutaj akurat głównie przeniesiony na świat zwierzą i roślin . Nagromadzone negatywne skojarzenia . mnie osobiście rażą słowa , pisł , gryzł, te rymy , coś jakby zgrzyt , po szkle , dla mnie depresja jest bardziej melancholijna , tutaj czuć bardziej rozdrażnienie, ale oczywiście to Twoja depresja. Pozdrawiam Stary Kredens

Dziękuje wszystkim za czytanie i uznanie Pozdrawiam Kredens