Stary_Kredens

Czyta się z ciekawością , ale bez przyjemności jaką daje obcowanie z poezją , jak dla mnie oczywiście Pozdrawiam Stary Kredens

Dla mnie powinno być wracamy na dzy , ale wtedy by nie było tego literalnego efektu tylko większy sens wypowiedzi , o ile zrozumiałam , bo mogę się mylić oczywiście Pozdrawiam Kredens

Do wiersza ma pan prawo ustosunkować się dowolnie , ale proszę nie odnosić się w tak lekceważący sposób o czytelnikach , to niewybaczalne Pozdrawiam Kredens

Co jest zależnością, a co podstawą, proszę o wskazówki , które by mnie oświeciły , ale w miarę prosto,nie zawile ? Pozdrawiam St. Kredens

Jeśli się droczymy to znaczy , ze jeszcze nie koniec świata i w końcu została jeszcze ta zaciśnięta dłoń , czy martwa ?

Czyż nie byłam czarodziejką? Księżyc w pełni na tapetę I ememesem do ciebie Co prawda bardzo zmalał Ale nic tak nie oddaje natury Jak natura wyobraźni Niesamowitym blaskiem Oświetlona droga, Ciemna ściana lasu Blask odwieczny Wieczny? Nie, to natura czasu Lecz czyż i czas nie umiera Ze śmiercią zegarmistrza? A dziś rano w blasku słońca Rozdeptana na chodniku Gąsienica O jednego motyla mniej Na łące Któż to jednak zauważy? Szkoda że nie jestem czarodziejką

Za wiersz dziękuję, za brawa także Pozdrawiam konwaliowo Stary Kredens

Zawsze możesz to zrobić w wierszu i nie zapomnij o ich boskim zapachu Dzięki i pozdrawiam Kredens

Ponoć namnażają się tylko wirusy , reszta się rozmnaża Pozdrawiam Kredens

Wejść w czas , wystarczy zapukać ? Piękna myśl , aż by się chciało napisać wiersz Pozdrawiam Kredens

Ach Rif . Dzięki bardzo! Pozdrawiam

Lobotomia została już przez medycynę zarzucona , ale w poezji... Pozdrawiam Kredens

Zadzieram kiecę i lecę P.S. Jaki wiersz , taki komentarz Pozdrawiam Kredens

słowem nirvana Pozdrawiam Kredens

A czemu nie mogła kochać? Czy była mężatka , a może to Ty jesteś żonaty? Pozdrawiam Kredens

Nie , nie potrafię się pogodzić z Przemijaniem Umieraniem Odchodzeniem Chciałabym , by znów stanęła w drzwiach Ta osoba Roześmiała się, pogadała ze mną Byśmy poszli w las na konwalie W pole po maki Nad rzekę w cień drzew Na raki Karuzelą niech zakręci się niedziela 'Murzynkiem" w gardle połaskocze I smakiem cukrowej waty W warkocze wplecie wielką kokardę Beztroski, co w gumę skacze i gra W klasy

Albo i nie

Cha , cha , cha , cha... mężczyźni z Marsa kobiety z Wenus , fajne , choć nieco zbyt dosadne w końcówce Pozdrawiam Kredens sorry chyba źle odczytałam kto to pisze , Tyś kobita ? no to w takim razie powiem dziwne masz zachcianki ja tam wolę konwalijki Pozdrawiam Stary Kredens , też kobita

Fajny wiersz , ale wyszło na to , ze Ty w gruncie rzeczy lubisz te chandryczne stany. Jeśli nie są przesadne to ja też , bo są ździebko mądrzejsze od tych uchchachanych Pozdrawiam Kredens

Dzięki tekst jest do wykorzystania Pozdrawiam Kredens

Tak, Ran jesteś prawdziwym poetą , ale tym razem napisałeś o tym zupełną prozą Pozdrawiam Kredens

Piękne dzięki Pozdr. Kredens

Pięknie będzie , szkoda , że tylko dla młodych i pięknych , rozszerz proszę na całość populacji Pozdrawiam Stary Kredens

Tyś taki hemingwayowski typ jak widzę , żyjesz mocno a krótko , jednak z dużą doza nostalgii , trochę nietypowej na wiosnę Pozdrawiam Stary Kredens

Ej tak źle to chyba nie jest