Stary_Kredens

Poezja wielkich lotów! Pozdrawiam Kredens

Kiedy przestajesz kochać Umierasz Kiedy przestajesz pragnąć Pusta jest twoja twarz Lecz dlaczego tak się dzieje Nie wiesz I dlatego w oczach Masz strach Kiedyś na ulicy przeszły obok mnie Dwa anioły Przeszły i poszły dalej O nic mnie nie zapytały O nic nie zapytały Nie płacz już nie płacz zaśnij Niech ci się przyśni sen ciepły i różowy Jak łono matki Z którego narodzisz się na świat nowy Zupełnie nowy I znowu na rogu ulicy Spotkasz się z nimi twarzą w twarz I ze zdziwieniem odkryjesz Że taką sama masz Taką samą masz.

Dzięki Pozdrawiam

To już szatańskie podszepty Pozdrawiam Kredens

Właściwie , to bardzo komiczne to porównani z ptakiem w skarpetkach , chociaż z tym "jak" , to trochę nad komiczne

Wszędzie dobrze , gdzie nas nie ma Pozdrawiam Kredens

To był w moim zamiarze tylko taki niewinny żarcik , ale jeśli uraziłam , to bardzo , bardzo sorry Firlestonie buciki już czyste

A teraz to się łasi , to o moim przedkomentatorze , a co do wiersza , to kilka uwag , czy celowo piszesz nie z czasownikami razem , bo jeśli nie to oczywiste błędy, czy widziałeś kiedy ptaka lecącego pod wiatr i to w skarpetkach ? a moja rada ściągnij wreszcie tę spłowiałą apaszkę. Pozdrawiam Stary Kredens

I pomyśleć , że co roku kilkadziesiąt osób ginie od spadających dojrzałych kokosów Pozdrowienia Kredens

Już raz się pytałam po co tyle złości , lepiej odpłyń sobie w krainę łagodności , ale pewnie jeszcze wiele lat upłynie, nim Ty tam odpłyniesz Pozdrawiam równie ciepło Stary Kredens

Przychylam się, do zdania Oxsyvi,co do rumieńców , też mam motyw z jabłkami i ogrodem , choć nieco inny . Wiersz się podobał Pozdrawiam stary kredens

Dzisiaj Ciebie nie rozumiem , albo jestem przymulona albo Ty zaniedbałeś komunikatywność Pozdrawiam Kredens

Pogrzeb bezdomnego Razem z nim pięć osób I ja Cmentarny przechodzień Urzędnik mówi kilka ciepłych słów W zasadzie obojętnych A może obojętnie? Nie ma trąbki Z najsmutniejszą melodią świata Choć może były toasty Przy narodzinach Kto wie? Godzina narodzin Śmierci godzina Te dwie

Nagromadzona brzydota życia - tylko po co?

Bądź dla mnie poetą W prozie życia Niech będzie cokolwiek lepiej Dzięki twojej łagodności Choć nauczyłeś się Poznawać Rozpoznawać I zapominać O mnie nigdy nie Zapomnij

no , bo choćby jedna łezka po niej - poza tymi łaskotkami , świadcząca o uczuciu , to może warto by było żałować takiego związku , a tak to słusznie , że odeszła z hukiem, czy po cichu , to już bez znaczenia Pozdrawiam Kredens

Myślę , że dusza to nie sprawa czadoru lub nie, tak jak np. obrzezania lub nie - patrz Ewangelia Pozdrawiam Kredens

Przemyślasz , czy tak piszesz za myślą ? , bo trochę to nieskładne , chociaż miejscami ładne Pozdrawiam Kredens

o jednej chwili,momencie,zapatrzeniu,rozproszeniu...pytanie-czy to wystarczy,wedlug mnie tak Chwila , moment , zapatrzenie, rozproszenie, tak ale chwilami , dla mnie niespójność w przekazie- echo mchem obrosłe - to już trwanie i to mocne, początek zapowiada jakby inny motyw coś między nim a nią , a potem nagle w pejzaż , ja tak to odbieram Natomiast sformułowania piękne Pozdrawiam stary kredens

Pięknie nagromadzone sformułowania , ale właściwie to o czym ?

Piękne i to właśnie to, czego tak bardzo mi potrzeba Pozdrawiam Stary Kredens

Poza wirtuozerią słowa, zapewne z talentu wynikającą, nic czego ta druga strona może żałować. Pozdrawiam Stary Kredens

Jeśli tylko maleńkiego , to nie jest tak źle Pozdrawiam Kredens

Dzięki , pozdrawiam Kredens

I tu się mylisz,zawsze warto!