Stary_Kredens

Stary Kredens- to od ulubionego wiersza Arthura Rimbaud "Kredens" Podrawiam

Drogi komentatorze Stanisławie , nie bardzo ten komentarz rozumiem Pozdrawiam Kredens

Myślę ,że bez straty dla wiersza można by pierwszy wers usunąć ,tytuł wystarcza.Wielkie litery wprowadzają jedynie zamęt.Do "nad lasem"( podoba mi się) jest w tym jakaś melodia i tu skończyłbym strofę. Proponowałbym "dwuzwrotkowiec" .Z tej drugiej części wyrzuciłbym "owdowiała" ,"zima" i kończące "ty". Drobna kosmetyka ,a rozszyfrowuje nieco tekst. To tylko drobna sugestia.pozdr Dzięki panie Mariuszu , poprawiłam i myślę , że tak lepiej Pozdrawiam

O nie, nie potrafię niczego to nie zmieni ni ptaków odlotu kwiatów umierania słońca znienacka rozświetlonego co byle cień pochłania w modlitwę duszną, różańcową przyoblekły czarne anioły przydrożnej wierzby duszę w niepokoje nocy w zmatowiałe chrusty półksiężyca znak nad lasem słyszysz jak ciągnie smutna muzyka ? w kruchtę powiała i drży zima śmierci przyjaciółka bądź, ze mną bądź do szpiku kości do bólu lędźwi

Obrazoburcza kontaminacja Pozdrawiam Kredens

Bardzo się starałaś ująć wszystkie aspekty życia , ale trochę to brzmi jak szkolna rozprawka Pozdrawiam kredens

Chyba majtania kluczyków?, a poza ty , to gdzie Ty chadzasz na poszukiwania ideału? Pozdrawiam Kredens

Dzięki Ran Pozdrawiam Kredens

Mnie tam się podoba , ciepło , aromatycznie, znajomo Pozdrawiam Kredens

Czy wróciłam ? tego jeszcze nie wiem . Pozdrawiam Kredens

Zapach chleba pasuje do całości jak kwiat do kożucha, wiersz to w ogóle? Pozdrawiam Kredens

Ach , po co taka impulsywność wypowiedzi? Mój wiersz jest o początkach życia w łonie matki , gdy dziecko ssie kciuk i nic nie wie o życiu , jedyny szczęśliwy okres , bo nieświadomy jak w ogrodzie Eden zanim poznali prawdę, jest też o reinkarnacji, i niechęci by było to prawdą , bo nie chcę powrotu , lecz jeśli tekst był niezrozumiały , to jego wina , niestety, choć wydawał mi się dość przejrzysty Pozdrawiam Kredens

Nie uważam, aby Twoja refleksja o życiu, z pieluchami w tle, była literacko dużo lepsza Pozdrawiam Kredens

Byłam w ogrodzie Eden w prapoczątkach, pływałam z kciukiem w ustach choć nie wiedziałam dlaczego musiałam wyjść choć nie wiedziałam po co Nie wrócę na straży stoją wirujące miecze czasu Jest wyjście i jest wejście Choć nie wiadomo dokąd Chyba , że historia się powtarza Nie, nie chcę!

Myślę , że bajka była i pozostanie bajką , tak wtedy jaki i teraz. Pozdrawiam Kredens

Cumulonibus ma spojrzenie ekstra indygo? Wiersz musiałam czytać zaglądając do Wikipedii- nie lubię- po drodze ulatuje czar , który chce się odczytać Pozdrawiam Kredens

A co się stało z tymi cygarami? klimat owszem nostalgiczny i to się udało Pozdrawiam Kredens

No, raczej jej brak Pozdrawiam Kredens

Ponoć w niebie jest tak , że ani oko nie widziało ani ucho nie słyszało , a Ty tak ziemsko , no cóż trudno się oderwać od swoich pożądliwości , choć niby się z tym rozliczasz , trudno to w wierszu wyczuć Pozdrawiam Kredens

U Ciebie Wszechmocny , to Bies bijący ogonem o niebo , bo w końcu to on wie, tak go chyba nieopacznie wywyższyłeś , a może opacznie? Pozdrawiam Kredens

Wczoraj ekscytacja pustka dzisiaj, mąci w głowie jak prochy reanimacji nikt nie podejmuje, bo nie wie, pustka nie chce mówić nie pozostawia alternatywy wyjścia constans? może? Byłeś i ... nic, zupełnie nic, aż po horyzont

Stary Kredensie Witam! Rzadka to cenna cecha charakteru samokrytyka i dystans do siebie i swych dokonań, ale bez przesady. Chyba, że Ci to dobrze robi. Dla mnie wiersz jest wartościowy i prawdziwy, wszak melancholia jest jednym ze stanów ludzkiej egzystencji na tum padole i warto, od czasu do czasu, o niej pisać . Mnie wstrzeliłeś się w nastrój. Nie jestem przysłowiowym smutasem , ale i nie rżę od urodzenia do.. śmierci. Było lepiej i będzie lepiej. Pozdrawiam, a wiersz zabieram sobie. Dzięki za te słowa melancholia czasem dopada ,ale nie jest czymś stałym u mnie na szczęście, a jeśli wiersz się podobał, to warto go było napisać Pozdrawiam Kredens

Chodzi tu o echo słów , śmiechów, zabaw dawno minionych, które czasem się słyszy we wspomnieniach lub snach o dzieciństwie np. na placu szkolnym Dzięki za czytanie i komentarz Pozdrawiam Kredens

Marny ten mój wiersz jak i nastrój, co go spłodził Dzięki za czytanie , bywało lepiej

Na zawsze nie powrócą chyba w snach, mgławo nutką łzawą niepotrzebnie pusty plac z echem okna z czasem nie naszym zastanawiasz się z kącikami ust siłą grawitacji w dół wnikniesz w sól ziemi zwietrzałą pozostanie monument banalnie prosty mchem czasu pokryty melancholii anioł