Ran_Gis

burza piorun błysnął ! pomślałem Pan na gwiazdach zdjęcie trzaska fleszem gigantycznym i ukrywając dyskretnie drżenie i obejmując wiatr ramieniem wyszczerzyłem się do błysku

- fajnie, że jest Rachel i Jola ! kopa w Nowym obrocie wokół Słońca życzy Ran

' Wierszyk dla wzdychających panienek...ale to duża grupa czytelnicza... ;) ' - powiedziałbym nawet etniczna... pozdrawiam Lecterze - R

- dzięki Jolu za wstępne(...) pozdrawiam mocno Ran

- pozdrawiam Kamilu za wiersz (bardzo fajny !), o moim wierszu. Ran

-dzięki Ci Fanaberka za czytanie i uwagi, podjęte w pierwszym wersie. Ran

- dzięki Ci za wierszystą zrozumiankę, o tym pośpiesznym nieco tekście. poustawiany R

- autorko 'chyba mimo to ciągle' buzujesz , 'bo słychać rytmiczny stukot' klawiaturki... miarowo R .

- dzięki Janku za odwiedziny i podbudowujący świadomość komentarz. pozdr.R

- twierdzę kameralnie Bronku , że jednak ten kameralny w czaszce. dzięki i pozdr. R

zapiernicza coraz prędzej trans szalony Historii coraz częściej na prostych wykoleja się drogach a w nim ludzie jak to homo jedni w wyściełanych przedziałach życia drudzy w ścisku i tłoku z cennym deenaaaaa...! na stopniach giną jedni i drudzy w tej szalonej podróży śmierć nie życie nie zna klas zaklepanych lepszych miejsc rezerwowań...

' A może być maślanka ;))? ' - a może być myślanka... translejtet też sobie... pozdro w Nowym Barczystokosmosie -Ran

1. > 'niereklamowanej ciszy' Janku a może by 'reglamentowanej ciszy'. 2. > 'trupiej orkiestry zgranych kawałków' a może by 'trupa orkiestry zgranych kawałków' 3. > 'pod niebieskim parasolem' z dziurami do końca świata i jeszcze jedną na wagę... - jakby nie, to uwag nie było, zamazać... ciekawy zakręcony tekst ! pozdro R

a wieczorem ludzie ćmy rozbijają łby o tęczowe płaskostopie szklanych mózgów rajfurujących bez umiaru od drugiej lepszej strony...

a wieczorem ludzie ćmy rozbijają łby o tęczowe płaskostopie szklanych mózgów rajfurujących bez umiaru od drugiej lepszej strony... pozdr. R

- w tym nieprawdopodobnie granicznym momencie szklanka prawdopodobnie znika... a filozofijka jest od smucenia i cieszenia, chyba że na zawołanie... kogoś bliskiego. dzięki za zainteresowanie po sylwestrowym kipiszem... Ran ps. zmieniam tytuł na "po Sylwestrze"

odzywasz się na częstotliwości wspominania zwariowanym dzwiękiem esemesowej frazy tkwisz kłopotliwie w wyobraźni między przerwami dnia wracasz w snach do początków poznania na białej plaży z przewróconymi koszami w pasmach prześwietlonych włosów rozczesujesz wysokie lipcowe słońce po dalekich podróżach przybliżasz oddalasz spadasz w pejzaże połamanych wspomnień zadra coraz głębiej wyidealizowana ps.celem podróży przesłanego wiersza, w ościeżnicę zielonego okna, jest odwirowanie go 'z nie wygładzonego', przez obecnych tu Krytycznych Wszystkich Świętych, krótko mówiąc kosz albo klosz... R

nie ma leku na czas kawał... wieku człeku raptem w sobie masz i choć byś na rzęsie stał... eliksir jaki brał jedynie więcej będziesz miał sto lat ! niech pulsuje Brat

- morał z tego przejmujący... fajne, pozdrawiam R

> rekinu w czwartym futro i dwie żyrafy...

>Ela śmigielska nie wiem czy jeszcze wychodzi...

- doprawiasz mi bracie krajobraz na parapecie za szybą, nie szkodzi tu takie prawo, specialite ala personalite... pozdr. R

aha...w każdą stronę jakby nie czytał - do usług lustrzany R

jesteś życie z każdym rokiem coraz dłuższym coraz cięższym towarowym z wagonami bezlitośnie doczepianych lat coraz trudniej cię uciągnąć po zajrzeniu rano w twarz

- to więcej niż Lecter i wszyscy krytyczno święci 'i komu co szkodzi.' ... pozdrawiam R