Jan_Wodnik

@gabrysia_cabaj Skąd motyw - nie wiem :))) Tak przyszedł... Podobnie jak cykl tych wierszy , klasyczny i pisany z użyciem raczej dobrze znanych obrazów. Dzięki za obecność i wpis.

@M_Patriota Dzięki za czytanie i komentarz - pozdrawiam podlasie i Mietka.:)))

kopce podziemnych kretów białe i dróżki wśród czarnych zimowych palm slalom pomiędzy nogami burego nieba okruchy ptaków co wznoszą się i spadają jak fale nadziei z płatków sadzy resztki ducha co drży między nami i bezpowrotnie w nicość ubiega nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo to nic one zwodzą i kłamią udają miód bez miodu i śmierć bez grobu nie zaśpiewam ci piosnki mamo co słowo to rozpadlina a w niej trup straszy świat sztywnym kołem źrenic wagonik podjeżdża rusza karuzela raz madonny raz manekiny nad ziemią to przy ziemi a gdyby objąć wszystko jednym lotem (ach mali jesteśmy jak bezbronne dzieci) to tylko szpilka- zasuszony motyl nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo to nic one zwodzą i kłamią udają miód bez miodu i śmierć bez grobu nie zaśpiewam ci piosnki mamo jest czego można się spodziewać co rodzi się i wzrasta w sercu tylko płomień obłok i dym wiatr czarny niepamięci nagrobki oplute na koniec-krótki na płycie napis oraz przywiędłe ironiczne róże jak sedno nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo

Bez wątpienia piękny kawałek prozy poetyckiej. Długo się zbierałem ale w końcu doczytałem i nie żałuję. Pozdr.

krystian: dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam patriota: Słowacki ? Nie miałem go na myśli , ale porównanie mnie onieśmiela. pozdrawiam ciepło.

ogród płonie bielą i świeci cekinami na czarnych gałęziach w brzozowej ciszy kołysze do śmierci mroźnymi falami kołdrami bieli ucisza wianie wyrasta wśród miękkich kroków pomiędzy nami jak snu koniec i nowy początek życia poza nami wwiercam się w ziemię kret zimowy drążę pod lodem gdzie kości spróchniałe oświetlają drogę w korytarzach wspomnień w komnatach pamięci skrytych przed martwym słowem i wzrokiem tam źródła żywe leniwe styksy płyną wieczne kwiaty kwitną wśród alejek i stalaktytów szkielety powstają i czaszki przestrzelone łyskają oczodołami otwierają się wrota mitów na nieskończony podziemny firmament tu się znalazłem wyżej ogród biały straszy jak siekiera skazańca i umarły świat tu siebie ocalam wodę żywą piję ze źródeł ziemi zawieram tu tajemny pakt z czarnym aniołem co kusi różami o płatkach rdzawych jak krew i listkach lekkich jak popiół biegną ku mnie wieki w spiżach w takt trąb bojowych tańczą znajome cienie na ścianach - dusze wołają o przebudzenie a ja rosnę dąb czarny pośród prochów i łuków triumfalnych rzek odwiecznych co leniwie płyną wrastam korzeniami głęboko tam gdzie rozkołysane pola poszarzałych kęp nieśmiertelników

dobry, wyrazisty , na tak- myślę że puenta najcenniejsza.pozdr.

Znów niekompetentne wpisy zmuszają mnie do zabrania głosu: to DOBRY wiersz, trzeba do przeczytania go uruchomić wyobraźnię i emocje. Pozdrawiam autorkę.

@Mithotyn Radzę uważać na słowa. Agresja słowna jest karalna. Ratuje cię jedynie indolencja strażników forum. To po pierwsze. Po drugie : wystarczy porównać twoje twory z niniejszym aby pozbyć się jakichkolwiek wątpliwości co do twojego poziomu. Pa!

Cóż - dobrze napisana historia, melancholijny klimat, duża kultura słowa. Jak najbardziej na tak. poza tym: niepretensjonalne, zbudowane dramatycznie, pisane swobodnie bez nienaturalnych skrótów, pogłębione, liryczne , intrygujące, ciekawe, dające przestrzeń na refleksję oraz denerwujące dla pozalirycznych pseudoznawców Pozdrawiam.

gabrysia: dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam ciepło. baba: również dziękuję za sympatyczny wpis i czytanie. Miło mi . Pozdrawiam.

przesłanie ok - bardzo ...poetyckie!( jak to w porządnym wierszu:))

dobra "gra na nerwach" albo ,mówiąc gładko, napięcie dramatyczne. podoba mi się . Pozdrawiam.

spotkałem się z czarnym drzewem wśród białych krecich kopców co stało jak byk porcelanowy w słońcu w czarnym milczeniu leśnych zwierząt spotkałem się z czarnym drzewem a co mnie tu przywiodło-nie wiem przystanąłem w śniegu spojrzałem w górę - niebo było czarne a znaków na nim żadnych nie widziałem-białe kopce krecie ze śniegu obok stały jak ja oczerniały pod drzewem a po co tam stałem - nie wiem pod białymi kopcami tunele w głąb ziemi biegną jak źrałe strumienie prowadzą przez metropolie i spalone wsie miasteczka i ziemie przenicowane są jak dobry sen jak podskórna pieśń w którą zasłuchany stoję tu pod czarnym drzewem a skąd się ona bierze - nie wiem na koniec bo koniec wszystko grzebie pójdę za głosem podziemnym zamieszkać wśród korzeni nieba w korytarzach drążonych dogłębnie w wiecznotrwałych komnatach antytezach światła jak kret biały co się przewiercił do nieba i jak strażnik czasu - choć o tym nic nie wie jak ja pod tym czarnym drzewem

Myślę ,że konieczna jest zmiana obowiązującego systemu, jestem nudny wiem, ale niestety nic innego tu nie pomoże. W przeciwnym razie forum poetyckie zostanie zapamiętane jako oddział vel rozdział zamknięty. JW

Generalnie pełna zgoda z Bukowskim . Swój pogląd na temat forum i niektórych jego uczestników już wielokrotnie wyrażałem , więc nie będę się powtarzał. Wpisuję się aby przypomnieć o dobrych obyczajach: 1/ nie manipulować 2/ jeśli wyrzucać to po ostrzeżeniu 3/ wypada podać te wiele osób które chciały wyrzucenia , pisanie ,że na prośbę wielu osób jest gołosłowne 4/Joe Black - brak wierszy, brak wpisów , ktoś dopiero zarejestowany:)))))), ale przedziwnie zorientowany... niech żyje brak manipulacji i cenzury ideolo!

kibol katarzyny wielkiej zwanej wszeteczną staś vel pomagier nie umiał grać w zespole gałę miał pustą i brak jazdy i prawa choć w rękach trzymał ster nawy co więcej nie było mu dane mieć dowód osobisty prócz zeznań świadków zapraszanych co czwartek na wyżerkę gratis gwiazda betlejemska krzywiła się nieziemsko wszystkie konie rżały w zaprzęgu (nie była to kwadryga coś bardziej na kształt trojki) a białe gołąbki pokoju w noc tymczasowej jedności przeciwieństw wyły jak wilki w ostępach podczas pełni kibol był wierny choć miernego stanu zaś jego napompowana jak sparciała dętka chwała (dla jednych ocierająca się o zdradę jak niewyczochrany niedźwiedź dla innych cudowna niczym wybór większych dóbr czy też braku ja) rozlała się mlekiem lub wylała z kąpielą w tzw. metaprzestrzeni - chciałoby się rzec kibolska ciecz - czyniąc okrutną czarną dziurę w sercu europy koniec końców niekoniecznie piękna choć nieskończenie rozkoszna katarzyna wyzionęła ducha stąd ocalałe przed jej natarczywą chucią istnienia duże i małe mogły wymasować podbrzusza i odetchnąć pełną piersią ale kibol pozostał raz towarzysz carewicz ścisnął go tak mocno że zatrzęsła się największa drewniana palisada w europie po czym wylało się morze obrzydliwie śmierdzącego brzozowego soku z którego powstał gigantyczny euroswąd choć to już temat na inną opowieść pt: jak to jest robione ach - pozostał jeszcze nieśmiertelny passus znaszli ten kraj... nucony szeroko na konkursach azjatyckich czastuszek w polsce czyli nigdzie .

Zdecydowany plus za dytyramb :) Zgrabniej z ostatnią strofą jako pierwszą, wtedy trzeba by poszukać lepszej puenty w ostatnim wersie drugiej. Pozdrawiam

hrabio jacyś przebierańcy za oborą o rewolucji mówią a co janie? chrząkają i chwytają się za rzyć hrabio janie toż oni mówią : na ch.. nam rewolucja jak to? gdyby chcieli rewolucji janie to podpaliliby oborę i folwark eee tam-teraz to pewnie weszliby tam i wielką sromotę naszym koniom i jałówkom uczynili hrabio atoli na wypadek spuść ogary ja idę czytać wieszczów bo jeszcze chwila a duch w dzikie bydlę się zmaterializuje !

Tekst się broni i to dobrze Kompletnie nie rozumiem wzdrygnięć i oburzeń :DDD Obiektywnie(!) to jest wiersz i jest o czymś, trzyma styl i przemawia.Luuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuz...........................:))))

W sumie niegłupie skojarzenie, nie wpadłbym na to ale dobre:) Pozdrawiam ciepło tej zimy .:)

MiniaFura wizażystka progresistka przed lustrem nie piska odkąd mężulek - metro-hydra-ulik minią otulił jej loków furę jako wariant... pozdrawiam. JW( czytelniej miniaTurka)

antygona szuka brata kreon ma czerwony nochal spuchł ryj kreona ten czas 21 antygona w rzeźni kreon się spasł schabowych brak się śmieją 21 brata brak nie te ciała wszyscy święci baranek pod ziemią 21 oczko klik klik finito i po co ci to

sylwek: dzięki za sympatyczny wpis- pozdrawiam,donastępnego patriota: dziękuję i pozdrawiam ciepło(!).

nie wiem po co historia nie wiem po co i na co wiem tylko że buractwo dobrą historię partaczy i nie wiem po co państwo w sumie nie moja rzecz wiem tylko że zaprzańcom należy mówić precz i nie wiem co to poezja i jak się poetą bywa wiem że dobry wiersz uskrzydla zaś gniot do bólu zawstydza więc bracie siostro proszę kiedy usiądziesz za klawiaturą bądź sobą czuj coś i nie zanudzaj bzdurą