Biała Lokomotywa

Mam sąsiadów, w bloku naprawdę sporo słychać i oni są..., no tacy z Twojego wiersza Krysiu, jeszcze żadne z nich nie dotarło do etapu "głuchoniemy". Druga część wiersza zdecydowanie lepsza, lżejsza w czytaniu, ale cała treść jak najbardziej na tak:) Pozdrawiam:)

Dziękuję Januszu, miło że wpadłeś i się zagłębiłeś:) Pozdrawiam.

Tak, nie jest łatwy w odbiorze - w kilku słowach napakowałam całą esencję - oczywiście wierzę w widzenie trójwymiarowe odbiorcy:) Dziękuję i też pozdrawiam:)

Nie będę tłumaczyć:) Dzięki, że próbujesz wejść w wiersz, to wystarczy, na pewno coś tam wyjmiesz. Pozdrawiam:)

Dziękuję za komentarz - poezja to rodzaj formy przekazu - skróconego i faktycznie pasuje tutaj słowo "mobilność". Pozdrawiam również:)

Wciąganie za "horyzont zdarzeń" - każdy poeta by chciał:) Dzięki za ukochane Raz Dwa Trzy.

Nato, przepraszam, że tutaj, ale nie umiem nic wysłać na priva :((( Biała, toś Ty z Łodzi i Pionki omijasz?! Dołącz do nas - ja też po raz pierwszy tam jadę. A, i zapraszam w niedzielę do Piotrkowa - szczegóły na "dyskusyjnym". Pozdrawiam :) Z Łodzi, dzięki Aniu za zaproszenie - z miłą chęcią bym pojechała, także do Piotrkowa, ale nie przeskoczę jak na razie pewnych spraw:)

Oczekiwanie na erotyczne tsunami.Takie babo-jajowe:) Ciekawie.

Fajne - z nostalgią i uczuciem. Dwa pierwsze wersy na własny użytek omijam. Pozdrawiam:)

chmury zrolowane nad ziemią - mniam mniam:) A wiersz łapie za gardło - super. Pozdrawiam:)

Prowincja i nie tylko, w wielu miejscach Łodzi można takie obrazki zaobserwować. Bardzo dobry wiersz i końcówka wbijająca. Pozdrawiam:)

Styl faktycznie inny. Mam wrażenie, że te potwory wołają ciągle "kup mi, kup mi!!!". Może i na ich miejscu też byłabym potworem, taka kolej rzeczy:) Pozdrawiam w innym stylu:)

"Horyzont zdarzeń" - fajne:) Emocje to obrazy, moje umiejętności plastyczne są dość ubogie - koń z pięcioma nogami - lepiej mi wychodzi malowanie tekstem:) Pozdrawiam:)

Dzięki Nato:) Puenta miała być zaskakująca, a wiersz jest odpowiedzią na pytanie, czym jest dla mnie poezja. Również pozdrawiam:)

nieprzekupna natura zaleje otwory wentylacyjne górzystym widokom ...i chciałoby się dodać nie tylko górzystym widokom. Peelka jest bardzo wspaniałomyślna w swojej obserwacji. Czarna plama jest zawsze czarna, nie inaczej. Po Twojemu do potrójnego myślenia Lokomotywo. Pozdrawiam :) Czarna plama jest jaka jest i już - prawda:) Cieszę się, że odczytujesz całą trójwymiarowość wiersza. Dziękuję za komentarz i również pozdrawiam:)

wybaczę czarnym plamom strukturę bez gwiazd nieprzekupna natura zaleje otwory wentylacyjne górzystym widokom świat staje w deklinacji gdy zanurzam w nich stalówkę

Erotyczno-fizycznie, druga część wiersza zdecydowanie najlepsza. Podoba mi się. Pozdrawiam:)

Skoro wiersz nie powoduje skrzywienia, to już dużo:) Cieszę się, że coś tam można znaleźć. Też pozdrawiam:)

Rąbek wiosny ma w sobie siłę - fakt:) Dziękuję i pozdrawiam również:)

W kilku słowach: człowieku przegiąłeś - żegnaj. Trochę będzie czarno, ale trudno. Życiowa i niełatwa decyzja. Faktycznie początek najlepszy, ale to często tak jest w związkach:) Pozdrawiam:)

Świetne zakończenie - cała kwintesencja wiersza. Taki los mięczaków - tych cennych. Pozdrawiam:)

Peelka woła po cichutku - czy ja naprawdę wiele chcę? Z wiosną wszystko może się zdarzyć - po ludzku:) Pozdrawiam Krysiu:)

Świetne, wraz z ilością razy czytania nabiera mocy. Peel jako tsunami nadaje klimat niepokoju, jest jak palec boży. Pozdrawiam.

Myślę, że za "ciężko" kryje się Morfeusz:) Faktycznie nie można tego nazwać babim latem, biorę to pod uwagę na przyszłość i również pozdrawiam:)

Coś w tym jest, bo sama czasem mam wrażenie widma-statku, co mi nie wróży zbyt dobrze:) Ładnie. Pozdrawiam:)