Leokadia_Koryncka

Solidna matematyka, jak na matematyka, który bryluje ( brylował) na tylu konkursach i wygrywał... Pozdrawiam, Leo.

Tango; tu dopiero miłości... Superowo pożonglowałeś, puentą refleksyjną zaciekawiłeś... I cóż chcieć więcej? pozdrawiam, Leo.

Mnie też podoba, takie wołanie od serducha. Co się tyczy puenty, przychylam się do sugestii Joanny, ale to Twój wiersz i sama najlepiej wiesz. Buziak, Leo.

przeleciałam ku Tobie, aby wyjaśnić... :* a ja Ci napisałam, że jak kokieta jaka okiem mryg mryg do Ciebie :* Leoś! przecież wiem, co chciałaś powiedzieć :* dzięki obiecujem baczyć na mrugasy:* niekumaty - Lełon:*

Aniu; Twoje "cudko", balsamem na moje serducho. Dziękuję ślicznie, i cieplutko, Leo.

Nie tak pięknie jak u Ciebie:) Czytałam, ale aż strach tam cokolwiek napisać... Rozmowie między Dwiema, przeszkodzić nie wypada. Pozdrawiam, Tango - Super. Leo.

Aniu; bardzo dostojna ta inspiracja. Kojarzy mi się z wszystkimi barwami życia. Pięknie, i jak zawsze po Twojemu. Cieplutko, Leo.

:) :* przeleciałam ku Tobie, aby wyjaśnić... :*

...ma za co:)) Pisz, nie przestawaj... Publikuj... Wierna czytelniczka, serdecznie... L.

A pestka. Mój uzasadniony ostatnimi wydarzeniami:( Nie przechytrzysz:( Przyjaźnie, Leo.

Madziu; nie wiem jak u Konwickiego, ale wiem jak u mnie:)) w suknię z tęsknoty do ziemi. dzięki, buziak serdeczny również. Leo. u Was Obydwoch! - cudnie :* dygam, aż noskiem dostaję... :* ..ziaki dwa! :*

Madziu; nie wiem jak u Konwickiego, ale wiem jak u mnie:)) w suknię z tęsknoty do ziemi. dzięki, buziak serdeczny również. Leo.

dalecy a na wyciągnięcie dłoni między nocą a dniem życie przesiewamy sitem czasu - między spojrzeniem a oddaniem graniczy szaleństwo istnienia - między szczęściem a klęską stąpamy obok w ogrodzie zamyśleń koło ratunkowe słów zamykamy kotwicą ust i krzyk radości jak przypływ morza na powrót bliskości

O, jakie to ładne :) "świat mojej babci był prosty" - zaklęcie, które każe czytać dalej, i które sprawia, że zostaje się porwanym w inną rzeczywistość. Jakby wsiadło się nagle do wehikułu czasu. Więcej zaklęć! Proszę :) Witam nową czytelniczkę:) Zawsze uważałam, że w prostocie jest najwięcej piękna. Miło mi, że wiersz porwał w inny wymiar, odległy, i jakby zaczarowany. Dziękuję za czytanie... Zapraszam na zaś... Serdeczności, Leo.

Warto pisać nawet dla jednego czytelnika. Nie tylko Twoja proza ma mało czytelników. Popatrz na wszechobecne zera, u mnie też w Warsztacie. Coś pesymizmem powiało, a nie powinno. Masz wiersze dobre, jak i prozę... Dobrego dnia - Leo.

7 - kosa:) nie przechytrzysz. Dobrego... Leo.

Miast dziękować, wklej wiersz - czekam... cierpliwie jeszcze...:)) Miło... Leo.

... może:) Ale 7 nie przechytrzysz, a bardzo bym chciała. Przyjaźnie, Leo.

Krysiu; miło, że przyczyniłam się do zanurkowania i zobaczenia... śliczne dzięki! cieplutko... Leo.

Judyś; zaraz skoryguję, aby było przejrzyście... dla kogo symfonie. Pięknie dziękuję za czytanie i swoją interpretację. Serdecznie, Leo.

Judyś; świetnie zdiagnozowana "choroba", - trudno - uleczalna. Serdeczne, Leo.

Słowa zasłużone, dlatego... Niespodziewane, zwykle miłe... choć bywają wyjątki. ..ma za co. Serdecznie, Leo.

Nurzaj się Aniu, boć coraz bliżej "jesionki'', a lato może się przyśnić, albo czekać do kolejnego:)) Dzięki za ciepło o teatrum, i serdecznie... Leo.

Cenię komentarze rozbudowane, dające możliwość powtórnego spojrzenia na tekst. Cenię pokazanie Autorowi niedoskonałości, bowiem nikt tak, jak dobry prozaik, nie jest w stanie wychwycić różnego rodzaju usterek. Oczywiście - "Staromiejska". Dziękuję za poczytanie z humorem:)) Przyjaźnie, Leo. Cieszę się, że moje komentarze zachęcają Cię do powtórnego spojrzenia na własny tekst. Że pozwalają wychwycić jakieś małe usterki czy zwykłe przeoczenia. Przykładem choćby „Staromiejska”. Dziękujesz „za poczytanie z humorem”. A ja dziękuję za opowiadanie pełne humoru, pomimo że w powszechnej opinii okres realnego socjalizmu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych był czasem dość ponurym. I tak się zwykle go przedstawia. Przyjaźnie, Wald. ... zachęcają, pozwalają, tylko życie nie pozwala na ... Dziękuję pięknie... Serdecznie, Leo.

Witam Beatko:) Tak. Antoni niewątpliwie ciekawa postać. Czy ambitny? Każdy może mieć swoją wizję. Rzeźbę Jezusa - rekruta, można podziwiać w jednym z krynickich świątyń. Dziękuję za czytanie... ciekawy komentarz. Pozdrawiam - Leo.