Leokadia_Koryncka

Czyli zostaje w pierwotnej formie. To jest moja decyzja, a Agata się nie pogniewa, bo niby dlaczego? Dziękuję w Jej i swoim imieniu za Pozdrowienia. Leo.

Dobrze zrozumiałeś, i dawaj pierwszy:)) Przyjaźnie - Leo.

Anno; niczego nie zmieniaj. Wiersz - sama poezja, choć nutką smutną pobrzmiewa. Serdeczności, Leo.

Zdecydowanie - lepiej później niż wcale. Czekam... do skutku:)) Przyjaźnie, Leo. To już teraz nie mam chyba wyjścia. Będę musiał... :)) Przyjaźnie, W. Moja prośba, nie przymus:) Nie wywieram presji na innych, i nie pozwalam, aby ktoś mnie zmuszał... :)) Przyglądnij się wierszowi rozpisanemu przez A, i doradź, jakoś nie mogę podjąć decyzji;) Przyjaźnie, Leo.

Niesamowity klimat wiersza! Zanurzyłam się po... chyba utonęłam! Nieratunku, świetne! Pozdrawiam, Leo.

cała prawda, bo nie zakładam, że istnieją półprawdy. ładnie - Krysiu:) serdecznie, Leo.

a ja miałam brata młodszego, a psotnik z niego był, że hej. a ja zbierałam lojty za wszystkich i wszystko. wiersz z konkretów, lubię takie. pozdrawiam... L.

Aga; dzięki za spojrzenie... nawet niezobowiązujące, może być i tak. Zastanowię... Dzięki za poczytanie i opinię:) Serdeczności, Leo.

Krzyś; dzięki za krótko, na temat... Dziękuję...:)) Odzdrawiam, Leo.

Waldi: wielką mi sprawiłeś radość ciepłym, rozbudowanym komentarzem. O rodzinnych gniazdach, bliskich sercu osobach, nie sposób pisać bez sentymentu, tęsknoty za tym, co już nie wróci. Wiersz Twój, rzeczywiście podobny, może troszkę z innej perspektywy, ale o to samo chodzi. Nie zauważyłam tu Twoich wierszy, więc wklejaj, bo masz piękne, tam gdzieś czytałam... Dziękuję za wzruszenie, jakiego dostąpiłam czytając Twoje wspomnienia. Miłego, Leo. I ja bardzo dziękuję za Twój ciepły i obszerny komentarz i wszystkie dobre słowa. Cieszy, że znajdujesz podobieństwa w obu utworach. Dziękuję pięknie za zachętę do wklejania wierszy na tym forum. Być może się zdecyduję, ale jeszcze nie teraz, trochę później. Miłego dnia, W. Zdecydowanie - lepiej później niż wcale. Czekam... do skutku:)) Przyjaźnie, Leo.

Eunicee; dzięki za parafkę, ciepło o wierszu:)) Serdecznie, Leo.

To dobrze, że ktoś więcej tak ma, będzie mi ciut lepiej:) Powiedzenie o poecie z prozy, wymyślił znajomy poeta - pełną gębą. Miłego, Leo.

Stwierdzam Fakt - biesiadowanie jak dla mnie. Serdecznie, Leo.

"Nieważne", bywa bardzo ważne, ale to nie ważne:) Przyjaźnie, Leo.

Jeszcze nie widziałam klucza żurawi. Może.... Przyjaznego, Leo.

Niech... Serdeczności... Leo.

Raczej za późno, jednak za życzenia dziękuję, bo nigdy nie wiadomo, co za zakrętem. Miłego dnia Wald.

Waldi: wielką mi sprawiłeś radość ciepłym, rozbudowanym komentarzem. O rodzinnych gniazdach, bliskich sercu osobach, nie sposób pisać bez sentymentu, tęsknoty za tym, co już nie wróci. Wiersz Twój, rzeczywiście podobny, może troszkę z innej perspektywy, ale o to samo chodzi. Nie zauważyłam tu Twoich wierszy, więc wklejaj, bo masz piękne, tam gdzieś czytałam... Dziękuję za wzruszenie, jakiego dostąpiłam czytając Twoje wspomnienia. Miłego, Leo.

Można i z wytartych, z tego wniosek:) Ostatni; dziękuję za wizytkę, wzruszenie... niebanalne. Chusteczki? - podrzucam całą paczkę na zaś... Chyba że Ci chodzi o takie z koronką, mereżką? też się znajdą:) Pozdrawiam, Leo.

Agu: ja też byłam chłopczycą:) Mogłam należeć po chrzcie bojowym, czyli spotkaniu oko w oko z najbardziej bodziącym baranem z całego stada. Potem kazali mi wyjść na drzewo, i powisieć głową do dołu, nogami trzymając się grubego konara. Zdałam i odtąd mogłam być wodzem Plemienia:) Ech czasy! Serdecznie - Leo.

Czytając, zobaczyłam paletę przyjaznych kolorków, i kobietę posługującą się nimi z wielką uwagą. Ale to takie moje... Bardzo, bardzo podoba* Serdeczności, Leo.

Aniu; dzięki za "genialny"! Wiem, że w W. Tobie też się podobał bez podpórki:) Serdeczności, z buziakiem, Leo.

Magu; wiem, był u Twojej Marianny. Dziękuję za sympatię dla wiersza! Jakoś końcem lata, robi się wspominkowo:) Tytuł mi taki przyszedł nie wiem skąd, i też się podoba - dzięki. Buziak!

Nie hart miałam na myśli. ale to nie ważne. Powodzenia, Leo.

Od dnia narodzin spala się powoli świeczka życia. Taką śmierć miałam na myśli:)) Może... Przyjaźnie, Leo.