Dyziek_ka

I pojawia się czas Bo to on weryfikację przeprowadza Mistrzem okrzyknięty wczoraj . Choćby ten o ustach jak maliny Dzisiaj ogląda swych pomników podwaliny A kowal wczoraj prosty wolny rzemieślnik Jutro okrzyknięty mistrzem krat najpiękniejszych Bo to nie my normy percepcji ustalamy Możemy tylko porównywać to co znane Mistrza kreuje czas My się tylko zachwycamy czasami Bo lepszego nie znamy

Dziękuję w cieniu milczenia, pomilczę od niechcenia Dziękując za Pozdrowienia,

Z tym ciąganiem wilka, to są chyba mity Chyba że go ciągną za koniuszek kity Ale żeby sprostał razy kilka Musisz prosić drugiego wilka

No.. świetnie.. przepraszam że się wtrącałem, ale teraz zrobił się przejrzysty ( wywalił bym jeszcze „z baśniowym płynem” ale to tyko mój gust ) Wszystko dobre i cieszy mnie że przyjąłeś uwagi ze zrozumieniem, bo znam ci ja dusze natchnionych. Nieźle piszesz. Dziękuję i pozdrawiam czytając następne

Mój przeczytaj, koniecznie mój ! Mój wiersz wybierz do kontemplacji Przed wyborem dzieli nas mur Czytelniku jak cię skłonić do reakcji Tytuł, by przyciągał i nie był błędem Niech tyko zwraca na strofy uwagę Jak zacznie czytać, maestrią go zdobędę By zaczął, dalej już rozpozna talent Najprzeróżniejsze chwyty stosujemy Kochany czytelniku oczekiwany Czytaj i się zachwycaj, pókiś niemy Nim zaczniesz pisać, przejdź kurs autoreklamy

Materiał na wspaniały wiersz. Popracuj troszkę. Gdzie się spieszysz. Po co dziesięć. Jeden rewelacyjny to więcej. Tutaj masz zaczątek pięknego rytmu …. lnieje psieje picznieje zamysł wtedy łagodzi wytrenowany chwyt…. I bez frazy go zrywasz. Można go też trochę skrócić wyrzucając zmętniające wyrazy Zachęcam bo warto, bo klimat już widać wyraźny.

Miło Cię czytać po długiej pauzie. Smutno pięknie i z żarem Pozdrawiam

Zmyślne to i dobre a drugi tytuł zachowaj dla następnego bo dobry. (Sadze, że sprośności to nie to samo co obleśności, te drugie ,jak w nazwie, oblepiają odorem, i nie lubię) I słusznie się bober boi Życie praktyką stoi Nic nie pomogą filozofii trendy Jeśli się popełnia w praktyce błędy A wtym kontekście W seksie

Jak stary wyleniały lis Co do kurnika się wkrada Udaje że niby to nic A to do kurek zagada Koguta za piórka pochwali Zaczynasz intrygę składać Namaszczoną skórą Łuską przed oczami Zakrywasz ręcznika bzdurą By z wyrachowaniem zwalić Z głowy z nóg z norm piedestałów Dla jednej delikatnej pochwały Ślicznie wyglądasz naga bywana Przeze mnie bywalca Tylko z tobą do tańca

Jestem z Aniołem Tutaj mnóstwo fajnych pomysłów a ogólnie… Wyłaź z tego szamba. Tak dobrze sobie radzisz w lapidarnej formie ona bardziej szokuje Twoimi cyzelowanymi pomysłami, niż ekskrementami - (gównem, żeby nie było że mnie szokuje)

Czy jak będziemy wrzeszczeć to mniej będzie spływać ? Czy wiedział byś o tym gdyby nie telewizja i emocjonujące zdjęcia z topieli ? Czy lepiej pomóc tym ludziom za chwilę, choć złotówką która trafi do nich bezpośrednio ?

To istotne!!! Ale czy możemy mieć na to wpływ?

Poezja obyczaje łagodzi I nieważne jak w niej się komu powodzi Ważne by emocje kumulowała w zmysłach Od agresji powiększała dystans W rozpaczy utulała A głupotę ośmieszała I to z Was poeci śmieje się z pogardą Bo piszecie ją ..za darmo

Z tobą zawsze ze skropliny, nawet bez przyczyny Wypijmy !!

No tak już mamy Często z porcelany Tato natrzaskany Przepraszamy

Za to o autorze Dziękuję w pokorze I tylko skromność nie pozwala Po barach się przechwalać

600 -kropel za moderatora Jak telewizja z Wami Trwam I dzielę się nadzieją Że raczej w dobre klocki gram Choć zmysły mi szaleją Poezji piękno tu pokochałem Z myszy zmieniając w kameleona Troszeczkę także siebie poznałem TO JUŻ SZEŚĆSETNA STRONA Wolność w zasadzie nie ma granic Tak było tu od początku Są tacy którzy nas przytulali Pilnując granic rozsądku Pomysłodawców i moderatora Wychwalał będę wdzięcznie Nich się im żyje. lekko kona Bo to poezja żyje wiecznie

Jak telewizja z Wami Trwam I dzielę się nadzieją Że raczej w dobre klocki gram Choć zmysły mi szaleją Poezji piękno tu pokochałem Z myszy zmieniając w kameleona Troszeczkę także siebie poznałem TO JUŻ SZEŚĆSETNA STRONA Wolność w zasadzie nie ma granic Tak było tu od początku Są tacy którzy nas przytulali Pilnując granic rozsądku Pomysłodawców i moderatora Wychwalał będę wdzięcznie Nich się im żyje. lekko kona Bo to poezja żyje wiecznie * * * Wyjątkowo Długoterminowo Tu kozły fika Nasza poetyka 600 stron Szło by do szuflady Te dobre lirykogalopady I te do kitu Pozostaną W „Bez limitu

Chodź potworo i daj pyska Do onanistki rzekł onanista A kiedy ona bliżej przyszła Feromonami ją opryskał Wiem, wiem że głupie ale mam to … na końcu języka i znikam

To co mamy Nie zawsze doceniamy Czasem wartości zapominamy I zbędne tu jakieś cytaty Bo to także często taty Choć nie cycaty *Przepraszam pana Staszka Anioła za trywializowanie tytułu, ale wybaczy... z sercem anioła

Miło mi się gada, ale może byśmy się wiedzą nie wymieniali ? Proszę Znajdziemy mniej trefny temat.

Jest taki dowcip o (powiedzmy) milicjantach Którzy sprawdzają czy im się na dachu świeci pulsacyjny alarm (kogut) Obserwujący, wrzeszczy do kierowcy -Pali się… -zgasło… -Pali się… -nie pali się;;; Tak mi się skojarzyło , a suspens… nagłe zatrzymanie akcji i jej zwrot, błyskawiczność zaskoczenia, mistrzem był Alfred Hitchcock I w Twoim utworze, właśnie lapidarność zaskoczenie i odwracalność bardzo się podoba A pomysł nowatorski, bo to nie tyko zabawa ale i bardzo czytelny kontekst Taki specyficzny rodzaj słownego sudoku. Brawo. Natomiast komentarze pisaliśmy chyba w tym samym czasie, ale ja się spóźniłem, i tak wyglądało jak bym chciał się przypochlebić za wpis pod moim wierszykiem. A to nieprawda Bo Twój bardzo na mnie wywarł wrażenie I proszę nie PAN ( może to mnie odrobinę odmłodzi)

To tylko marzenia !

Ale to jest dobre… suspens… jak kogut na dachu karetki. A może „Elekpstryk” I będzie wyglądało, jak bym się łasił (a zacząłem pisać przed Tobą)

Krewki drwal co na pile rzępoli * Zespól założył muzyczny On, ojciec i jego dwóch bracholi Team Leśnej Pieśni Lirycznej Krewki drwal na trzymetrowej pile Pozostali na pilarkach grają Dziwią baby ich muzyczne style Jak sprawnie instrumenty działają Poklask ich goni nie tyko w lesie Wszyscy oklaskują ich talenty Echo famę o ich sławie niesie Chwaląc ich olbrzymie instrumenty *- z racji inspiracji