JacaM

a mnie to już nawet nie złości:-) tylko Herberta szkoda

bohaterski bohater z mocy lustra lecąc ku wielkim czynom zwiedziony o świcie przez twarz błazna spadł na łeb na szyję szukając we mgle miejsca pochówku nad smoczą jaskinią

muzyka wchodzi jak nóż szuka żywotnych tkanek zaśpiewaj że mnie kochasz gdy kłamiesz nie fałszuj bo dysonans obudzi sen niczego nie zobaczę otwartymi oczami wódź mnie na pokuszenie i wybaw od prawdy niech harmonia zaniesie złudzenia do elizjum lub szafy

A kto to wie? :-))

niebo i piekło za jedno anioły wzniosłe i upadłe za jedno w tej układance miejsce pomiędzy z wianem wolnej woli niepojęte lub jakkolwiek inaczej

za ściegiem ust język chowa ciszę jak czysta kartka nie zapisane litery zmięta pusta strona trafi do kosza co zrobić z milczeniem który śmietnik ją przyjmie jaki recykling przywróci krtani

Kamień miotany celowo w tłum, trafia przypadkiem;-)

ona ma czternaście lat śni sen o pluszakach jest i nie jest kobietą bezgrzeszny kamień miotany głupotą przypadkiem wybierze sprawcę pokuta jako jedyne lekarstwo utopi się w braku logiki lub geometrycznej abstrakcji

nie będzie tak samo patrz tytuł :-)

urodzeni z piętnem źli czy dobrzy czekamy łaski by płonąć świadomie niepewni zbawienia

puenta doskonała:-)))

Wierzę, że szatan istnieje, ale mu nie ufam ;) zakręć bębenkiem i naciśnij spust, zobaczymy w czyjej jesteś opiece;-)))))

A może być wiara bez ufności? ;-)))

bębenkiem rewolweru ruletka przedkłada sen ważąc proste wybory wystarczy ufać?

gorzka jest ta cytryna o drewnianej skórze tyle słów zamyka butelka ile trzeźwości w napiętej membranie czuję się obcy choć gra muzyka i leje się wódka przyszłość w przeszłości pod murem na połamanym kirkucie grzebie w liściach czeka

niebo nasze bezpieczne samoloty strącamy głupotą bohater położony wśród królów przed i po szkodzie niezmienny śmiercią ujmuje rozumu żywym

nie mam nic do powiedzenia milcząc kłamię ciszej prawda jak to prawda jednoznaczna w dwie strony medalu obracam ją w palcach grając orłem i resztką złota góra ma barwę kruszcu więc się o nią pobije paru takich co walczy bezwiednie za darmo na darmo srebrniki wyświęcone na tacy zyskują ku chwale tak to do taktu się plecie androny gdy trawa bardziej zielona dla ślepego od urodzenia

kornik toczy pryzmat wieszak udaje strażnika moralności na poduszce odciśnięty uchem dźwięk krzepnie histerią z zagniecionego prześcieradła piekielne są te anielskie kwiatki w wazonie bez fortepianu winna wina męczy suchością do widzenia kochanie trzaśnięcie drzwi więcej miejsca na sen

wypijmy zanim za nas wypiją choć kac zwali sufit na łeb Arak Siedlak i Kiwak Stempel Jasiu i inni których nie pamiętam popłynęli z prądem mak ich zmielił lub pętla przytroczyła do krat wszyscy mamy ten bilet rozkład jazdy jak zmienna młodość zostawia nagrobkom albo zmarszczkami zaciera x stawiając w krzyż

syci z urodzenia rozumieją głodnych od zawsze przez lufcik telewizora taka wycieczka krajoznawcza gęstnieje lawiną oboli o jedną rzekę za blisko niesie ostateczne miłosierdzie w jednodniowym akcie łaski za każdą cenę sms-a

hm.... mantra czyli powtarzanie, można by użyć pacierza, ale mantra bardziej kojarzy mi się z powtarzalnością pozdr:-)

codzienna mantra oświecenie przez zalanie żółcią słucham szemrzącego czajnika kołyszę filiżanką lew z pogrzebaczem nie przeciąga się w mojej kuchni ogień zaciemnia przestrzeń upartym milczeniem

rodzenie koni to jest zaiste osiągnięcie dla wąskiego grona:-)

O wypowiedź w powyższej kwestii proszę dodatkowo samego autora. a jak napiszę że wali gruchę albo struga Rafałka to będzie ok? pozdr:-)

on trzepie konia myśląc o niej a ona się wykrusza z piżamy ona się ślimaczy myśląc o nim a on spływa pod palcami to całkiem przyzwoite nastolatki mniej przyzwoicie on wykruszałby się ze ślimaka i jeszcze mogłoby się coś urodzić tak mówi w hipermarkecie sufler we mnie