PSALM 102 Prośby Wygnańca Dni bowiem moje jak dym znikają,
a kości moje płoną jak w ogniu.
Moje serce wysycha jak spalona trawa,
zapominam nawet o spożyciu chleba.
można tylko prosić
gdy ledwie oczy mówią
a dusza rwie się do wolności
podobno każde istnienie
jest bezcenne
nie mając pewności
zostaje tylko wiara
i za tych którzy boją się
cudzej wiary Tonemu Nicklinsonowi