Duks

Witaj Rafale. Temat dość trudny. Próbowałem przedstawić go wiarygodnie a zarazem bez przesadnego patosu. Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam, Andrzej

Pokręcony świat, a zwykła radość zanika. Podobno piana leczy, ale nie wiem czy na wściekanie czy na brak czasu, czy na co, może na zapas nabojów do syfonu:) Nie do śmiechu mi, ale może kiedyś Pozdrawiam ? Pozdrawiam serdecznie obie Panie. I życzę dużo uśmiechu. :)

Grażynko:) Skoro głos słychać i trafia do sumienia to nie jest tak źle. Oto chodziło. W kwestii przerzucania winy na czytelnika – nic bardziej mylnego. Chodziło o pewną sytuację i zachowania ludzkie. Co do zakończenia wiersza na – lat dwanaście, to i ja się nad tym zastanawiałem. Zostało więcej, czy słusznie nie wiem. Taką podjąłem decyzję. Nie chciałem przekłamywać sytuacji. Czasem musimy wysłuchać czegoś, co nam się nie podoba - zwłaszcza, jeśli to prawda. Przecież każdego z nas może to kiedyś dotyczyć. Pozdrawiam:)

Czy ja wiem czy na skróty, no może trochę. Ale temat wzięty z tzw. reala, więc nie chciałem gmatwać przekazu. Co do: brakuje mi takiego poetyckiego "ponad" No cóż, tu nie będę się spierał, bo… masz rację. Dziękuję Krzysztofie za czytanie i komentarz.

Straszny przestępca grasował w mieście Mają drania złapali go wreszcie Ukraść dwie bułki raz się odważył Zamknąć na lata by nie powtórzył Swego występku tak haniebnego Jeszcze zachęci innych do tego Wołano także to już margines Nagle padł głos - proszę o ciszę Jak to się stało zrozumcie wreszcie Matka wciąż pije ojciec w areszcie Dzieciak był bity czasem kopany Poobijano nim wszystkie ściany Zrobił to z głodu był czysty wcześniej Dajcie mu szansę ma lat dwanaście Odpowiedzieli - jest niemoralny Niech się nim zajmie nasz system karny Nie wytrzymałem wrzasnąłem wreszcie A wy moralni tacy jesteście Kto pomógł dziecku kto wziął nakarmił Teraz pomyślcie czyście moralni

Witaj Aniu. Gdy pytałaś „jesteś tak miły "noworocznie"?” a ja odpowiedziałem „całorocznie” potraktowałem to trochę żartobliwie. Ale nie mam wyjścia. Kolejny dobry wiersz Twojego autorstwa. A ten kawałek: spal mnie w milczeniu białych wierszy, a zimny popiół zakop w śniegu. Dla mnie rewelacja. Nawet to „wbrew” 4x w ostatniej strofie, już mi tak nie przeszkadza. Domyślam się, że to celowy zabieg. Pozdrawiam, Andrzej

Powiem krótko, ciekawe ujęcie tematu. Warto było poświęcić czas na czytanie. Pozdrawiam.

Witaj Grażynko. Dziękuję za poświęcenie czasu na czytanie i komentowanie. Co do kwestii: „nie rozumiem tylko jednej rzeczy: jeśli ktoś mnie kamienieniem, to ja go czym...?” To Ty go chlebem. Przynajmniej tak głosi znana maksyma. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Jasny gwint, tak bardzo chciałem się przyczepić ;), ale na razie nie wiem do czego. Paro, co z Tobą? Nie możesz gorzej? Bo będę zazdrosny. :)))) A tak poważnie Aniu, kolejny dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Jolu:) Wierz mi - zarówno ewangelista może być poetą, jak i poeta ewangelistą. Bardzo emocjonalny wiersz. Moim zdaniem dobry. Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie:)

Złotouści powiadasz. :))) Myślę Madziu, że Twoja wersja jest bardzo dobra. Dlaczego? Bo w dialogu z Bogiem nie chodzi przecież o piękne słówka, ale o szczerość. Dziękuję za pozytywną opinię, co do wiersza.

„Jesteś tak miły "noworocznie"?” :))))) Ależ skąd Aniu – CAŁOROCZNIE. ;))))))

Witaj Madziu. Bez obaw, autor w przeciwieństwie do peela, czuje się świetnie zarówno fizycznie jak i psychicznie. Przynajmniej tak mi się wydaje. :)))))) Wiem, wiem to było tylko lekkie zaniepokojenie. Przecież dodałaś: „jeśli skojarzeniowe to... jednoznacznie ;D pour moi.” Czyli dobrze odczytałaś. Co prawda nie wiem, co właściwie myślisz o samym tekście, ale dziękuję za czytanie i dobre słowo (troskę). Pozdrawiam:)

Jak już wcześniej mawiano - skojarzenia to przekleństwo. ;) Jeśli np. kojarzy się to komuś z polityką, to nic bardziej mylnego. W każdym bądź razie, nie taki był zamysł autora. Co do „osobistości” wiersza – no cóż, zwracanie się do Boga zawsze jest bardzo osobiste. I choć podmiot liryczny i autor to nie to samo, to jeżeli udało mi się jakoś oddać ten klimat to się cieszę. Bardzo dziękuję za czytanie, komentarz, pozdrowienia i życzenia. Ja również pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.

Witaj Aniu. Poczytałem sobie.:) Aby wnieść (ewentualnie) uwagi do tak długiego tekstu/tekstów trzeba kilku czytań, jednak już teraz powiem, że przeczytałem z przyjemnością. Masz tzw. lekkość pióra dziewczyno. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Mówią – nienawiść jest złym doradcą Kto ciebie kamieniem ty go... Mówią – zło dobrem zwyciężaj Wybaczaj bądź miłosierny Jednak nie dają przepisu Słowa słowa nic więcej Stoję na skraju życia i śmierci Zły zniechęcony pokrzywdzony Panie na wysokościach błagam wesprzyj Bym miał siły podążać Twoją drogą Nie dopuść proszę abym stał się Prawem sprawiedliwością – katem Amen

Bardzo mądre przesłanie. Pozdrawiam

Wiele prawd życiowych zawarłaś w tych wersach. Obyśmy, choć część z nich przełożyli na własne życie. Przesyłam przyjacielskiego, Andrzej Ps. Dziękuję i jeśli pozwolisz przyłączę się do życzeń.

Witaj Elu:) Ciekawie to zobrazowałaś. Ale czy na patrzeniu i gadaniu się skończy? Oj... chyba nie ;) Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

Witaj Przyjacielu:) Po dłuższej nieobecności „zagościłem” ponownie.:) Twój wiersz jest z jednej strony prostą rymowanką, z drugiej zaś głębszym przemyśleniem. Znamy się nie od dziś i może dlatego łatwiej wyłapuję Twoje intencje. Bardzo prawdziwe, chociaż smutne jest stwierdzenie: Są życzenia bardzo szczere, krótko po tym, różnie bywa. To prawda - nie raz mamy dobre intencje, ale niestety bardzo szybko o nich zapominamy. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej

;)))))))) Witaj :) Dziękuję za czytanie i wierszowany komentarz. Gdybym czuł ból lub rozterki to bym dodatkowo podziękował, ale „niestety” czuję się bardzo dobrze. :) Pozdrawiam, Andrzej

Tak, ten drobiazg do poprawy. Dziękuję za wizytę i pozytywny odbiór. Pozdrawiam

Dziękuję za czytanie i miły komentarz. Pozdrawiam

Witaj Aniu. Bardzo dziękuję za czytanie i za: „Ale to fajne!” , „Podobasie” Co do Twojej uwagi – masz rację. Co prawda spotykałem się ze stwierdzeniem napawa do, ale faktycznie nie brzmi to najlepiej. :) Jeżeli chodzi o Twoją propozycję poprawki, to chyba nie skorzystam, ponieważ w pierwszym wersie mam dzisiaj. Wiec dziś i dzisiaj mogłoby być niestrawne, ale przemyślę. Może tak: i tak ten króciutki wierszyk tą konkluzją mnie napawa Ale jeszcze pokombinuję i może coś wymyślę. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam, Andrzej

Krótki wiersz, ale mocny. To nie prosta sprawa pisać o tak trudnych tematach. Zgadzam się z przedmówcami – wiersz poruszył. Pozdrawiam serdecznie, Andrzej