Joanna_Janina

Dziękuję Agnieszko za miłe słowa i poprawki. Skorzystam z nich. Pozdrawiam cieplutko :) Janina

Ładnie, lekko, obrazowo. Nic dodać, nic ująć. Obudziłeś moją wyobraźnię. Dawno nie czytałam tak dobrego wiersza. Pozdrawiam :) Janina

Dziękuję Bazylu i Zdzisławie... Troszkę o coś innego mi chodziło i o prawdziwe prosektorium, ale każdy czyta jak mu wygodnie. Pozdrawiam wiosennie :) Janina

zasady moralne łamią się wpół zahaczając o prosektorium trafiają do ogromnego kosza wypełnionego kwasem formaliny by w tak prymitywny sposób zaszła całkowicie gorzka reakcja zobojętniania

Rzeczywiście zrobiłam błąd, ale już poprawiłam. Dziękuję Agnieszko :) Miło mi, że nastrój sie podoba. A co do spełnienia to szanse wszelkie znikły, ale to może i lepiej, bo wiele przemyślałam. Życie sie zmienia a słowo napisane pozostaje. I za to kocham wiersze :) Pozdrawiam wiosennie :) Janina

tam akurat jest 8 sylab heh.. ale dziękuję za czytanie i komentarz :) Pozdrawiam Janina

skoro ciągle ktoś nadchodzi budzi myśli plącze słowa potem zawsze wraca w ciemność i rozjaśnia cząstkę Ciebie bym ujrzała każdy szczegół ciepłej twarzy uśmiechniętej mowę oczu zamyślonych proszę skończmy z maskaradą z tym męczącym głosem ciszy dajmy poznać własne myśli niech od dzisiaj życie biegnie już na zawsze wspólną drogą skoro Bóg nas tu umieścił w jednym mieście wspólnym trudzie skoro życie moje spełniania Twe marzenia utracone nie marnujmy więcej czasu i zatańczmy taniec szczęścia po raz pierwszy tak prawdziwie

ciekawe :) Dziękuję bazylu za czytanie pozdrawiam cieplutko zza prosektoryjnej bramy (dosłownie)

Dziękuję Miguelu :) Pozdrawiam cieplutko Janina

jesienny deszczyk pokropił ziemię a silny wietrzyk zerwał złote listki które przykryły koliste kapelusiki grzybów ustawionych na grubych nóżkach śmieszne parasolki rosną w górę gdy kropelki wody spadają im na łebki za białą brzózką w zielonych kaloszach zaszył się grzybiarz łapie spryciarzy hop do koszyka zawsze dostrzega swym bystrym okiem smaczne maślaki kurki i rydze omija tylko służących pana muchomora który kusi białymi kropkami PS. Wiersz, żeby nie było wątpliwości pisany głównie dla dzieci w wieku przedszkolnym.

Nie no wcale nie uważam, że pan się czepia. Każdy widzi tekst inaczej i dobrze, bo sam autor może dowiedzieć się więcej o tym co napisał. Czasami interpretacje czytelników są bardzo ciekawe ;) Janina

Bo ta igła ma kłuć.. to takie powracające wspomnienia, marzenia, które teraz mogą się spełnić... też nie mam 16-tu lat tylko ciut więcej, ale tekst odbieram całkiem inaczej niż wszyscy czytelnicy... wena dotknęła rękę... coś się napisało i niech tak będzie... Z pozdrowieniami ;) Janina

Oj widzę że tutaj nadzieja zgasła... a dla peela: Nie pytaj! Uwierz! Gdybym ja nie wierzyła na pewno nie doszłabym do tego momentu w życiu w którym właśnie jestem... Nadziei życzę i pozdrawiam :) Janina

Dziękuję MIGUELU że się wiersz spodobał, za czytanie i komentarz również. Pozdrawiam serdecznie :) Janina

Miło mi że chociaż tobie się podoba :) Dziękuję i pozdrawiam Janina

Oj tak Krysiu :) święta racja Cieplutko Janina

Dziękuję za miłe słowa Emm :) Pozdrawiam cieplutko Janina

Dziękuję panie Tomaszu. Następnym razem wezmę do serca pana podpowiedzi. Pozdrawiam Janina

O dziękuję Judyt za twój warsztat. Na pewno skorzystam z twoich rad już lecę edytować. Pozdrawiam cieplutko :) Janina

wyszedłeś po cichutku najmniejszymi drzwiami mojego serca zerwał się wiatr nadziei i wicher nieugiętej klęski gdy ten pierwszy drzwi uchyla pragnę biec w ciepłe ramiona chcę znów z tobą dzielić smutki moje krew napływa a ja z rwącym potokiem płynę ku otwartym drzwiom wkrótce klęski wicher wionie i przymyka drzwiczki marzeń pragnień łza odpływa nie chcę kochać nic nie czuję jest mi dobrze pośród ciszy tak na przemian dwa żywioły poruszają bramą życia kruszą każdy szczęścia kamyk proszę wróć i zamknij szczelnie weź ze sobą klucz nadziei by już więcej nie męczyła chorych myśli zgubna wojna trzaskających drzwi zrób coś błagam otul ciszą i spokojem duszę moją

Pięknie :) Twój wiersz jak lokomotywa: rusza powoli z rutyną aż osiągnie rozpaloną prędkość. Tak to widzę. Pointa zaskakuje ;) Pozdrawiam ciepło Janina

A może miało być naiwnie i niewinnie... ;) Dziękuję panie Tomaszu za podpowiedź, przemyślę Pozdrawiam Janina

Dziękuję za czytanie i komentarze, a tobie "złamane skrzydło" za "świetne" :) Pozdrawiam ciepło :) Janina

chciałabym znowu zobaczyć szmaragdy oczu zamyślonych spoglądające w moją stronę chciałabym dotknąć ciepłej dłoni powiedzieć jak bardzo jak bardzo igła tęsknoty pokłuła myśli wiem że dorosłe już twarze ukażą nawzajem oblicza nowych bardziej obcych ludzi chciałabym abyś ujrzał mnie taką jaką wykreowała mnie teraźniejszość abyś uwierzył że dorosłam

Oj nie wiedziałam że aż tak ;) Dzięki za ostrzeżenie bazylu Pozdrawiam :) Janina