Anna_Para

Rafale: Edytujesz tekst i poprawiasz. Ale musiałbyś chcieć:) Pozdrawiam, Para:)

Kontestacja, jak w dwudziestoleciu czynili to futuryści. I byłoby ok, gdyby nie forma "oglądnijmy". Jednak: "obejrzyjmy". "Oglądnąć" - to ciągle dla mnie forma dla ludzi bez wyczucia języka. Wiem, słowniki dopuszczają tę formę, jednak dla mnie ciągle: "oglądałem, oglądałem, aż obejrzałem wszystko", nie "oglądnąłem"! Ale to kwestia smaku. Można by to nazwać neofuturyzmem. A to postmodernizm. Mocne to i wyraziste, podobałoby się, gdyby... Cieplutko, Arap:)

Odczytuję konwencję oniryczną i mocną inspirację "Alicją w krainie czarów". Ładnie obrazujesz i starannie kładziesz metaforę. Gratuluję, Agnieszko. Pozdrawiam, Para:)

No i pięknie jest, Krysiu. Tylko pozazdrościć. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Marku, bardzo miło, że czytasz i komentujesz. To "in vitro" w wierszu jest metaforą, nie ma nic wspólnego z dosłownym zapłodnieniem pozaustrojowym. Wiem, że można to było tak odczytać, więc się nie dziwię. Przepraszam za mętną treść i niejasność;) Cieplutko, Para:)

Agnieszko, dzięki, że dostrzegasz zmiany i poprawki. Wdzięcznie i cieplutko pozdrawiam, Para:)

Agnieszko, bardzo dziękuję. Cieplutko pozdrawiam, wdzięczna za wrażliwość i zrozumienie. Para:)

Zdzisławie, jak każdy. Cieplutko, Para:)

Zdzisławie, nie wiem, co powiedzieć na taki... piękny komentarz! Dziękuję po prostu, Para:)

Wanesko, dawno Cię u mnie nie było. Dzięki piękne. No, do tańca;) Zgadujesz. To ta. Cieplutko, Para:)

Liryczny, dzięki, Łobuziaku. Cieszę się, że moje wierszyki mogą zainspirować. Dobrze. Cieplutko, Para:)

Agnieszko, tak, tak, dziękuję pięknie. Pozdrawiam wierną Czytelniczkę, cieplutko i wdzięcznie, Para:)

Miguelu, dzięki serdeczne. Dama wie, fakt. Pozdrawiam, Para:)

Taruniu, o! ryginalny komentarz. Dzięki piękne. Cieszę się, ze się podoba. cieplutko, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Nato, bardzo dziękuję. Masz rację z początkiem wiersza. Że też na to nie wpadłam? Wychodzę z wprawy po prostu! Poprawiam. A wydźwięk rozumiesz doskonale. Nie mam jeszcze pointy, bo nie wiem. Nikt z nas nie wie do końca... Cieplutko, Para:)

Ran: A dzięki, dzięki, że choć pointa! ;) Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Krysiu, gorzko, ostro, aż mi głupio powtarzać, że przemawiasz... Bardzo;( Dobre to jest. Choć bolesne! Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Miguelu, dzięki za piękny, mądry komentarz. Cieplutko, Para:)

Lubow: Bardzo pięknie znalazłeś pointę dla peelki tego wiersza. Pewnie tak;( Tak mnie cudnie przegoniłeś po słowniku, że daj Ci Boziu zdrówka! Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Agnieszko: Szczęściara! Powodzenia! Cieplutko, także sweterkowa, Para:)

Agnieszko, bardzo Ci dziękuję. No właśnie dobrze, że nie rozumiesz jeszcze rozczarowania i "odoru". Dobrze także, że rozumiesz nadzieję w poincie. To najważniejsze. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Ha, nie komentuję wierszy w tym dziale, ale... Twój wiersz naprawdę mówi do mnie, i to jak! "osadziłbym w ramy" - byłoby zgrabniej, ale to pikuś. Podoba mi się. Bardzo. Pozdrawiam, Para:)

Taruniu, dzięki piękne. Pozdrawiam bardzo, bardzo. Cieplutko, Para:)

Tomaszu, jak lubię Twoje wiersze, wiesz. Wiesz także, że często mi się zdarzają jakieś "ale" ;) stoisz przed lustrem i co? myślisz że posiadłeś wszystkie posiadłości sumienia i braku tylko nie widać tego w żadnym kadrze naświetlonej kliszy stoisz innym razem w innym człowieku w innej ruinie dookoła w głuchej przepaści gardła nic nie smakuje kiedy gruz jest podstawowym składnikiem ludzkiej troski Ja bym to tak. Ale wiem, co odpowiesz. Cieplutko pozdrawiam, Para:)