Anna_Para

Gryfie, witaj po długiej przerwie. Tak mi miło, że wiersz Cię zainspirował. Stokrotne dzięki. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Oj, chyba masz błąd w wyrazie "stóp". Za mocno, za krzykliwie. Stonuj, uspokój tekst, na pewno będzie lepiej. Bo trzeba przyznać, że emocje kipią. Jednak wyrażone tanimi chwytami - rażą. Może następnym razem. Cieplutko, Para:)

Zdecydowanie nie tą drogą. Pełno błędów, archaiczna składnia, patos - Nie! Ale ćwicz. A zacznij od czytania współczesnej poezji. Pozdrawiam, Para:)

Marto, bardzo miło witać Cię w świecie moich wierszy. To już wprawdzie ich zmierzch, ale "resztówki" bywają interesujące. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Wero, przepracowałabym inwersje. Będzie to trudne, bo jest rym... gorzko zawiedziona to pikuś, gorsza jest gęstwina rzęs:) skulona w sobie, zawiedziona ranem odkryłam głębię niedookreślenia jakie to stare i nowe doznanie poczuć jak z czasem nic się nie odmienia - a tu - rytm szwankował I tak by trzeba było powarsztatować. Powodzenia. Cieplutko, Para:)

Elizko, bardzo miło, że trafiam w klimaty. Chociaż to chyba nic radosnego. Cieplutko, Para:)

Zabrałabym ostatni wers, albo zamieniła na metaforę. Poza tym - podoba mi się ten tekst: żal o codzienność w związku, który się poddał rutynie. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Oj, Krysiu! Taki kontrast: gwiazdy i ropiejąca pępowina! Robi to wrażenie. Naprawdę. Wzruszasz mnie, mówisz "do mnie". Wiesz... Cieplutko, Para:)

Taruniu, a, bo to życie takie jest: raz - że boki zrywać, raz - że siąść i wyć. Wolałabym pisać wesołe piosenki. Do niedawna - nie pisałam (nie publikowałam), bo jeśli już coś "napisałam", to właśnie takie. Dzięki cieplutkie, pozdrawiam, Para:)

Elu Ale, tak mi miło, że czytasz i komentujesz. Bardzo się cieszę. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Alicjo, Twoje pozytywne komentarze są dla mnie miodem na serce. Dziękuję cieplutko, Para:)

Wieśniaku M, przede wszystkim - rozbawiasz mnie nickiem. Poza tym - miło mi, że czytasz przesłanie. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Krysiu, cóż, my tak mamy. Dziękuję Ci pięknie za wyrazy uznania dla wierszyka. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Miguelu, bardzo dziękuję. Cieplutko, Para:)

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Pora startować w konkursach. Życzę powodzenia. Para:)

Kamilu: tą samą plażą biegnie. - inwersja, za mną nicią na każdym zakręcie - niezgrabna instrumentacja, zrywa z kalendarza kartkę - inwersja, Czy myśl o nieustającym cieple w moje żagle będzie faktem? - czy myśl ma być faktem? Naciągnięte do rymu. Nieświadomość konsekwencji - dopełniaczówka, ale uszłaby, gdyby nie to, że dwa rzeczowniki abstrakcyjne... gryzie się. do jej serca zalewu, - niezgrabna metafora - inwersja, przygód wielu. - inwersja (naciąganie do rymu), nieznanego posmak. Widzę ten błękit w naszej rozmowie, pragnę cię poznać. - raczej tak, Warto z tego zrobić biały, prosty w wyrazie wiersz. Jesteś wyraźnie zainspirowany "Statkiem pijanym" Rimbauda, ale... Trzeba poprawić. Życzę powodzenia, Para:)

Jeżeli podałeś prawdziwą datę urodzenia, i piszesz tak pięknie - gratuluję. Trzeba uzupełnić interpunkcję: Widziałem miasto, które włożyłem w kieszenie. Sam punkt ten się rozmywał gdy tarł czerstwość kory. Poza tym - gratuluję, Para:)

Problem pojawia się już w tytule, bo "zapoznajemy" się z czymś: aktami sprawy, dokumentami... Z ludźmi się "poznajemy". I nie bardzo możesz to poprawić, niestety! A dalej - do przepracowania inwersje i inne niezgraboty. Powodzenia, Para:)

Krzysiu - Popsutku ;) Serdeczne gratulacje. Idea pomocy choremu dziecku - szlachetna, jak Twoje wiersze. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Uśmiechnęły mnie te refleksje. Z podobasiem, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Czyżbym umierać już będę - łomatkooooo, a to po jakiemu? Nie, i nie każ mi uzasadniać. Para:)

Ludzie to "aż" filharmonia, więc proponuję po prostu człowiek to filharmonia Poza tym - jest dobrze. Pozdrawiam, Rafale. Cieplutko, Para:)

jesteś jak jesienna trawa cała z wilgotnych mgieł przyćmiewasz chryzantemy już wiesz jak pali słońce jak potrafi ciąć deszcz jesień cię wyważa doświadczeniem delikatna soczysta wonna dojrzałością szalonej wiosny frywolnego lata kładę się obok reguluję oddech do wspólnego spoglądamy jak wirują czerwone kulki jarzębiny Dyziu, jest tak: rym pojawia się i znika, co mi nie przeszkadza, bo można i tak. Ale wersyfikację bym zmieniła. Pozbyłabym się też inwersji "słońce pali". Powyżej moja wizja, ale nie mówię wierszowi "nie", ponieważ podoba się. A to za sprawą pięknie wyznanego uczucia. Cieplutko, Para:)

Bardzo dobry tekst, Elu. Bez żadnego ale. Pozdrawiam. Wcale nie czytam go jako wiersza o matczynej nadopiekuńczości. To wiersz o "przychylaniu nieba", by kochana osoba czuła się bezpieczna. www.youtube.com/watch?v=kIiHpt1OVpA Cieplutko, Para:)