Nata_Kruk

Nie ma idealnego męża...:)... i... żony, chyba... ;) A Twojemu sympatycznemu rymowaniu, posyłam uśmiech... :) Pozdrawiam.

O kochanicy pana z Taxi, można i tak... ale tak szczerze, to ja jej serdecznie współczuję... tego nagminnego łamania barier... Wiersz na pewno bawi na swój sposób. Pozdrawiam... :)

... chyba każdy widzi w ostatnich dniach grudnia nadzieję, że będzie lepiej... a przynajmniej, żeby nie było gorzej... ;) Dziękuję za przeczytanie Marusia, pozdrawiam... :)

i stałem jak wryty przerażenie zza oczu znieruchomiało widząc jak kraj i obraz wolno sunęły w nieznane odchodząc bez słowa (...) .... moim zdaniem, nieco dziwnie brzmi to... przerażenie zza oczu... czy nie lepiej... z przerażenia znieruchomiałem... itd... ale, ominęłabym słowo... kraj. Reszta, chyba osobista, więc uszanuję. Pozdrawiam... :)

:D... czy z taką miną mogę wyjść z domu...? Zabawnie na tej łączce...! Pozdrawiam uchachana... :) ps. pasuje jak ulał, do naszego forum, że też wtedy na to nie wpadłam.. :(

Mnie się podoba w całości, serio... zabawnie podane... jak ktoś lubi kolędować, można podłożyć linię melodyczną i w wigilijny wieczór pośpiewać, ot co. Pozdrawiam... :)

Macieju, może poranna kawa jeszcze mi nie rozjaśniła umysłu, ale i wczoraj zastanawiałam się, czy w wersie... połamane musze... nie ma być... połamane muszle...? Miłego dnia... :)

Możliwe, nie znam nic a nic tej legendy... czy dużo tracę...? Miłego dnia... :)

Oxyvio... w przypadku Twojej wigilii... to jej właśnie było mi szkoda, że się skończyła. Co do świąt, są na pewno wyjątkowe i niepowtarzalne pod wieloma względami, ale prawdziwa aura tych dni, to nie tylko zastawiony stół i pękająca w szwach lodówka (za czym najnormalniej w świecie nie przypadam) ...to...hmmm.. ja wiem, co..;) Miłego dnia... :)

Michale, poranny plusik przyjmuję z przyjemnością, ale ową panią daruj sobie... :) Pozdrawiam... :)

...hmm... można i tak odebrać, jednak osobiście nie zazdroszczę podmiotowi życiowych dylematów. Również pozdrawiam... :)

Nie obraziłabym się, każdy patrzy na treść po swojemu...mnie do perfekcji daleko, mojemu pisaniu także. Niemniej cieszy fakt, że spędzona u mnie chwila, była przyjemna. Podziękuję z pozdrowieniem... :)

... też tak bym chciała, ale ciągle rozłazi się przez wszystkie dziury...! Dziękując za wpis, odmachuję złamanemu skrzydłu moim kruczym czarnym ogonem. Pozdrawiam... :)

Dziękuję Franca... tonację dur, prześlę peelce w paczuszce, z noworocznymi życzeniami... ;) Pozdrawiam... :)

Ach, Ewo.... jeśli na tak i do tego bardzo, czego chcieć więcej...! Z weną różnie u mnie bywa, niekiedy mijają dłuuugie tygodnie i nic... ale za życzenia ślicznie dziękuję, za post również. Pozdrawiam... :)

Cieszę się, że była to przyjemność. Dziękuję za zajrzenie, pozdrawiam... :)

Za... podoba się... dziękuję. Pozdrawiam... :)

Niczyja to wina, ale miło, że kliknęłaś tutaj, skoro "zawidziało" się, dziękuję i pozdrawiam... :)

... Rachel, jak dobrze, że w tym "torciku" choć ten wers zasmakował..;) Smacznego zatem, z pozdrowieniem... :)

Maya, też chciałabym być na plus... ;) Dziękuję za wpis, pozdrawiam... :)

Poproszę o jeden "ząb" tego tortu..;) (...)znalazł mleczną drogę i otworzył się dla niej w te święta wypiekali już razem" . . . . . . . . . . . . . :) Pozdrawiam. ps... przyszłam po jeszcze jeden kawałek..:)

Naprawdę nie jest źle... ale zdanie..."wstrząsnęłaś się chłodem braku"... jakoś mi nie brzmi z całością. Czy brak chłodu może wstrząsnąć...? ...chyba raczej brak ciepła...?... no, nie wiem... może ja coś nie tak doczytuję...? Pozdrawiam... :)

Bernadetto... oby już nigdy nie było "Za późno" dla autorki wiersza... ;) Dobrze się czyta, jest ok. Pozdrawiam... :)

Aniu, uśmiecham się do Twojego Betlejem.. :) Pozdrawiam.

Krysiu, mam nadzieję... że nie do łez...;) Dziękując za wizytę, również pozdrawiam... :)