Nata_Kruk

Marlet, dziekuję za wyjaśnienia, no tak, ja widziałam ten z drzewa i nie chciałam go topić. Mostek niech zostanie, jeśli prawdziwy. To nie trud, to była przyjemność, dziękuję za odpowiedź.!... :)

Dobrze oddane emocje... na krawędzi... aż dreszcz przechodzi. Pozdrawiam Janusz.

Anno, przeczytałam wiersz i posty, ale treść dla mnie tajemnicza, zasupłana, może ja mało kapująca, sorry. Pozdrawiam... :) PS. uśmiechnąż się, jeszcze umiem.

Fajnie wymyśliłeś to przejście, od nienapisanego wiersza, po seks do kwadratu. "Ukradkiem" zachęcasz. "Obiecałam sobie", że Tobie nie wpisze się... ale te, sobie samej, mogę zrywać, bo fajny wiersz i nie potrafiłabym go pominąć.... a przy okazji... muszę, po prostu muszę to z siebie wyrzucić. Od jakiegoś czasu tylko wrzucasz wiersz ( nie tylko Ty, spoko) i znikasz, nawet nie odpowiadasz na posty, a ja, głupia zaglądam i zglądam, i po co.? Gdzieś "obiecałeś" poprawę, no i... jak wyglądasz.? Wybacz, że tutaj to "wywalam", ale ot tak, samo "wykipiało". Pozdrawiam. PS. Krzycz na mnie, ile chcesz i tak nie usłyszę... :P Co do czasu, nikt go nie ma za wiele.

Oswajam się z Twoim "nowym" pisaniem i rozumiem teraz, dlaczego tak bardzo brakowało Ci stopów w "Burzanach"; masz przerzutnie, tyle, że dokładnie wskazane. Pokombinowałam, bez interpunkcji i troszkę rozbiłam, ale to dla mnie, bo.. wiadomo. Forma powyżej nie bardzo mnie przekonuje, ale.. może i ja kiedyś tak, natomiast treść wiersza podoba mi się bardzo, poza .. ciągną się jak guma do żucia.. i ewentualnie bez.. czuję że się kręcę. Jeszcze pytanie, w piątym wersie ma być.. miedzy ludzki.? nie międzyludzki.? Mam nadzieję, że tym razem odpowiesz, Rafale. Pozdrawiam.

Zgadza się, każdy ma swoje skojarzenia, ale nie zaczęłabym, chyba, pisania od słów, na półpiętrze... Chciałam dodać "przedsmak" tej ucieczki i cieszę się, że znalazłaś coś, co określiłaś słowem, ładnie i za to dziekuję. Jesień.? gdzie.? Pozdrawiam letnio... :)

Tak, poświęciłam chwilę uwagi, ale bardziej cieszy mnie Twoja odpowiedź. Doradziłam jak umiałam, zwracając uwagę na rzeczy, które kiedyś mi zarzucano. Tutaj nie musisz niczego zmieniać, jako Autorka wiesz co, gdzie i jak. Nie zawsze zerkam na głosy innych, inne portale - nie bywam. Posty mogą być podporą w trudniejszych wierszach, ale na ogół sama próbuję doczytać, co w.. i pomiędzy. Uleganie sugestiom bywa nieraz zwodnicze, wpadłam w to. Hej... :)

Oxyvio, dziękuję za wyrozumiałość i wyjaśnienia. Co do "świeżych", wiem, jak się uleży widzimy czasami możliwość małych zmian, znam ten "ból". Hej... :)

Bardzo fajny wiersz, świetne .. sny z kryjówek pod stołem; dorosłość to kruszenie szkła i spokój.. czy .. przykłada czoło do czoła. Końcowe.. jestem silny.. to niezbity dowód, że peel żyje... Pozdrawiam.

Elu, Twoja "Chwila zwątpienia" jest bardzo rytmiczna, równa.. nie liczyłam, "na ucho" piszę. Tytuł zapowiada, o czym będzie, a treść to oddaje. Za "już", w śodkowej zwrotce, proponuję.. znów.. ale decyzja Twoja. Pozdrawiam... :)

Sonety rzadko goszczą na forum, ten zaciekawił treścią. Pozdrawiam.

Twój wiersz Oxyvio czytałam wczoraj i jeszcze dziś oswajam się z treścią.. jest inna, momentami "prowokacyjna", pewnie taki był zamiar. Treść wywołuje uśmiech, ale wyszczególniony wers również dzisiaj, moim zdaniem, nie brzmi poprawnie. Odnoszę go do..stanu.. wg mnie, "z" jest zbędne i za poprzednim wersem, czytam.. pierwotnego (..) chłopięcego lęku impotencji.. gdzie "i' wycinam, wydaje mi się niepotrzebne. Rym pozostanie nienaruszony. Sylab nie liczę, ponieważ nie jestem za nienaruszalną, taką samą ilością w każdym wersie... dla mnie ogólny schemat układu całości jest ważny. Zastanawiam się jeszcze nad.. czy nie powinno być, w IV- tej.. rozpustni.?.. nie znam słowa.. rozpostni.. a może przede mną jeszcze poznawanie j. polskiego... na naukę podobno nigdy nie jest za późno. Pozdrawiam serdecznie.... :)

Wczoraj tylko zerknęłam, ale dzisiaj przeczytałam z uwagą. To bardzo przemyślany treściowo wiersz. Powtórzenia.. kiedy byłam małą dziewczynką.. dodają swoistego klimatu, każą pamiętać, że Autorka/peelka cofa się mimowolnie w czasie, analizuje, stara się zrozumieć i.. szuka.. w pamięci i teraz, nie ocenia wrażliwości, lub jej brak u innych, ale też sama dużo jej posiada, w sobie... tak to widzę. Dobry tytuł. Pozdrawiam... :)

Poszukiwania szczęścia, szczere i prawdziwe wyznanie peela, może zabiegał się za bardzo w tym szukaniu i zapomniał o... i tu zakończenie. Z uwag, Nowinko, wszystkie pogrubione słowa pomijam.. lepiej ich unikać w połączeniach słów, jw. Zaburzył się nieco rytm, ale to teraz zostawiam. Puenta - ogólnie, zgadzam się z nią, bo w słowie Bóg kryje się bardzo wiele pośrednich rzeczy. Słowo.. jedynie.. to pewnie niezłe słowo do wierszy, ale tutaj, nie łączyłabym go z Bogiem. Mam nadzieję, że nie namotałam Ci w głowie. Zmykam juz.! Pozdrawiam... :)

"Rycerze", więc szukam trochę "waleczności" i znajduję, pomiędzy tym, co zapisałaś. Pierwsza baaardzo pojemna, choć to tylko trzy wersy... dalej rozwinięcie, a raczej to, co kiedyś i wtedy było tak, jak miało być zawsze.. do momentu, kiedy szukanie graala rozbiło się na dwa tory... a stół, jasne, nie musi być okrągły.. (ba, może go w ogóle nie być.. ;) Jest dobrze dla mnie. Malutkie ale, wolałabym.. śmiej się oraz bez "i" przed.. szukaliśmy graala. Pozdrawiam... :)

Witam Cię, słusznie zauważyłaś, forma wiąże dwa wątki, środek to chęć powrotu wstecz, ale jest się w traźniejszości - życie trwa, potrafi nieźle drapać, potrafi żartować i daje szansę zapisania różnych obrazów. Cieszę się z Twojego odbioru treści, dziękuję za obszerne przemyślenia i upodobanie całości. Pozdrawiam... :)

Zgadza się, mamy możliwość włożenia ukojeń w wersy i róbmy to, dopóki ktoś zechce czytać i zostawić słówko pod wierszem. Miło, że zaszłaś do mnie, dziękuję i.. pozdrawiam... :)

Skoro dwie kazały "zapomnieć", nie zadam pytania, co by ewentualnie... a farby schną, dopóki nie znajdziemy właściwego kubełka do rozrobienia ich. Już nie nostalgicznie, jeszcze letnio podziękuję za zajrzenie i post. Pozdrawiam... :)

Bo to, co nas otacza bywa "wrogie", przytłaczające i wtedy szukamy chwilowej odskoczni w postaci wspomnień, ale nie tylko... Cieszę się, że treść przypadła i dziekuję za wizytę. Pozdrawiam... :)

Takie słowa ucieszą każdego autora, że było więcej niż jedno czytanie i za każdym kolejnym bardziej wciągał. Dziękuję zatem za czytanie i słowa komentarza. Pozdrawiam... :)

Dobrze odczytujesz, to wiersz bez łamigłówek, a ucieczka jest do wyłapania po pierwszym czytaniu, tak chciałam. Miło, że przeczytałaś i nie "uciekłaś" bez słowa i za to Ci dziękuję... :) Pozdrawiam.

Miło Bolku, że zaciekawił, mnie wystarczy, że raz przyciągnął, jak magnez. Dziękuję za ślad pod "ucieczką"... pozdrawiam także... :)

Zaskoczyłeś przejściem do garów... sami przed, sami po.. ehhh a on jest tam... :) Tytuł usprawiedliwia język treści wiersza. Fajne. Pozdrawiam.

Marlet, po pierwszych trzech wersach miałam wrażenie, że będzie rymowany. Wpadło mi też w oko, to "się" na początku wersu, w III- ciej. Nie wiem, może to dopuszczalne, ale czy mu trochę nieswojo bez czasownika.? Popatrzyłam dłużej na Twój wiersz, bo zaciekawił, ale wg mnie, kamienny mostek nie pasuje, skoro jest próchno, bo szczeliny i w kamiennym by znalazł. Z innych uwag, może szybciej będzie, jak dołączę moją, niezobowiązującą, propozycję zapisu.. przeniosłam głębiny w ostatni wers, ponieważ listki ledwo oderwane nie toną. Jeżeli coś zaburzyłam, bardzo przepraszam za ingerencję. Serdecznie pozdrawiam... :) drewniany mostek omszały z północnej strony w starych szczelinach wiatrem zgarnięte wilgotne próchno rzeka przybiera w korycie jak dawniej zabierając ze sobą znużone brzegi obmywa konary drzew chyli gałęzie olszyny listek z witraża chce się oderwać ślizgiem od witki rozpiąć wiewem gładzony wachlarz na wodzie w głębinach zaczynają się sny

Romantyczne pisanie, takie lubię i każde dodatkowe słowo będzie zbędne. Jeszcze pozdrowię... :)