Nata_Kruk

... ogólnie, inaczej, oryginalnie.... a tytuł od razu wcisnął mi do głowy, to... na YT Oxon - Wanna skit?

Dzięki za powrót, ponieważ napisałeś 'choć drobiazg' o treści... ;p Hej. ps. już zacytowałeś mnie, chyba powinnam była napisać.. upodobanie treści... beż "się" i "u".

Tytuł adekwatny do treści. Wiersz dobrze się czyta i jak to w życiu bywa, zawsze gdzieś ktoś wzdycha do drugiej osoby, a tutaj, skoro kasowanie trwa i trwa, i ciągle wisi ręka w powietrzu, żeby jednak... to znak, że uczucie mocne i trudno je wymazać. To wyczytałam... i przychylnie patrzę na "męki" peela. Pozdrawiam.

Andrzeju, a gdyby był lub nie był, czy zmieni to Twoje podobanie się (jak zauważyłam) treści, chyba nie. Dodam, że w niektórych moich jest jakaś cząstka mnie samej, ale w większości realizuję kolejne pomysły, po prostu. Czasami jest to nagły impuls, jak w przypadku tego co wyżej, bo akurat 'zaliczam' kolejną pozycję książkową, nie romans, bynajmniej. Zdarzało mi się także, że jakiś dokument/film zaowocował krótką formą. Zostawiłeś tylko pytanie, na które nie mogłam lapidarnie odpowiedzieć. W każdym razie, dziękuję za muzyczną dedykację... :) z przyjemnością wysłuchałam. Miło mi, że byłeś u mnie. Pozdrawiam.

...:) beto_b... cieszę się, że tak sympatyczny komentarz mi zostawiasz. Dziękuję również za Twój głos.

Silver oraz 8fun... dziękuję Wam za upodobanie wiersza... :)

Jestem "za" treścią. To, co w dwóch środkowych, czuję podobnie. Hej, Mario.

.... to tak ciuteczkę o mnie, ale tylko czaaasem ... świadomość, moim zdaniem, jest, tylko brak dobrego przywódcy i organizacji. Chyba.

:) sympatycznie zabrzmiało.

Pozwolę sobie zacytować Luule, a do brzmienia powtórek w tego typu wierszach muszę chyba "dorosnąć"... ;) Niełatwy to raczej kawałek do napisania, ostatnio, po wierszu Marii, doczytałam co nieco na ten temat... Pozdrawiam.

Marcinie, no... mniej więcej tak to wyszło... ;) Dziękuję za wejście i głosik. Kobietki, cóż z Wami robić, wypada tylko pięknie podziękować.. evicco i pomarańczowy kocie... za cichutką obecność. Pozdrawiam Was.

Dopiero teraz czytam Twoje słowa Oxyvio, ciągle czas mi zmyka... Dobrze to określiłaś, to jest "problem" obserwowanych i właśnie z tego powodu nikogo.. poza betą_b ("w podziękowaniu za jej 'ruch) nie dodaję. Gdy jestem w domu i zaglądam na pocztę, z automatu mam każdy ruch Koleżanki, mnie to po prostu niepotrzebne. Gdy będę chciała przejrzeć, kto gdzie się udziela, klikam w profilu danej osoby na posty i mam wszystko... Ta funkcja nie działa dobrze. To tyle.

ania mila milewska oraz Kobra, szkoda, że nie posty, ale i tak dziękuję za przychylność w postaci głosów.

Jest miło w treści, ale uwagi tetu, co do słowa "dryfujące", słuszne. Zagrałoby mi słowo 'wirujących', po prostu, tym bardziej, że całość prosta, przejrzysta. Mnie się skraca z całości o inne drobiazgi, co może wynikać z ukierunkowania na minimalizm słów. Nie zawsze, ale tutaj tak. Ukośniki pomijałam w czytaniu. Wybacz szperanie w treści. Pozdrawiam.

Mario, dziękuję za odwiedziny i głosik.... :)*

Sylwio, to na pewno Twój świat, jedyny i niepowtarzalny.! Chyba każdy z nas ma swój własny. Treść jw. ale zasugerowałabym jednak lekkie rozbicie tego "słupka", drugą można by przetasować stylistycznie, wg mnie warto, chciałabym spróbować, mając nadzieję, że nie urażę. Wiersz ogólnie bardzo ciepły. Pozdrawiam. moje podwórko dwadzieścia na dwadzieścia pięć plus minus dwa metry dom ławka wiszący nad nimi kawałek nieba pełen słońca lub gwiazd rodzina czasem gość przy kawie wiersze wędrujące piechotą po świeżo skoszonej trawie rozbawione koty pies wspomnienia moja codzienność... "codzienność mojego życia", nie umniejsza 'urody' całości

Niestety zła świata, nikt nie zdoła zasznurować w worze, może jakiś kataklizm, który zdołałby, wybiórczo, wymieść wszelkie osobniki tzw. 'władzy' i związanych z nią układów, klik itd itp. Nierealne. Ze słowami.. 'niech będzie pokój'.. zgadzam się, ale w naturze, gdyby nastała cisza, dosłowna, nie byłoby już tak urokliwie... ot, taka dygresja, choć domyślam się Twojej ciszy. Pozdrawiam.

Romans nad kominem wiatr mróz obija się o szyby zostawiając siniaki z koronek w pierzynę zamienia się śnieg oślepia zakładam okulary próbuję wtopić się w niepokoje stron przewracanie kartek uśpiło kukułkę w brzuchu zegara na przypiecku wskazówki rozciągają domysły wyobraźnią przymykam powieki szkoda że to nie ja właśnie kończyłam przedostatni rozdział gdy bohater bez uprzedzenia usidlił mnie całą i przerwał drzemkę styczeń, 2019

... no tak, doczytałam też, bo chwilowo zapomniałam, jak zwie się 'to to'. Thx.

Zgadzam się z tetu i Donem, drobiazgi można doszlifować, ale temat mnie ujął i w sumie fajnie go zrymowałeś, trzy czwarte to prawda. Piszmy o niej. Pozdrawiam.

Waldku, dziękuję Ci za przychylność mojego szperania.... :)

Piękny załącznik i prosta, dobra modlitwa. Pozdrawiam.

:))

Sympatyczne jest to, że pan Jan, po zakończeniu żywota, dostał swoje ulubione organki. "Mieszkańcy" raju nie mają wyjścia, muszą go tam słuchać... ;) Pytanie jeszcze, to prawdziwa historyjka.?... padła nazwa dzielnicy Torunia. Pozdrawiam.

Waldku, to, że sam sobie jesteś i sterem, i kapitanem, chwali się. Horyzonty rzeczywiście malują nam się różowo, albo wręcz czarno, takie życie... Co do zapisu treści, czyli wersyfikacji, na pewno inaczej można by 'połączyć słowa'. Mam wrażenie, że za wszelką cenę, chcesz zachować niemal idealny układ graficzny strofek , co nie zawsze idzie w parze z podaną treścią. Spróbuję zakombinować z powyższym. Zerknij, czy wg Ciebie lepiej, a może gorzej... tylko "falą" dałam w l.mng. płynąc w nieznane sam sobie jestem żaglem sterem i kapitanem sam z wiatrem falami i koszmarem walczę na okręcie zwanym życie sam upiększam jego daleki i bliski horyzont który różnie się maluje . . . . . . można by zapisać, jest nieprzewidywalny Serdecznie pozdrawiam.